..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Mag_dre

hehe zbaczacie z tematu kochani. I nie kłóćcie się proszę. Padam

Frejda

Miałam trochę napisać o swoim stanie. Jakoś to odkładałam, bo źle się czułam, ale na szczęście jest już lepiej.
Zacznę może od tego, że dla mnie powiedzenie, że "ciąża to nie choroba", jest idiotyczne.
Oczywiście sam fakt ciąży nie jest chorobą, ale objawy i dolegliwości ciążowe, w normalnych warunkach są lub mogą być uznawane za objawy jakiejś choroby.
Patrząc na siebie, przez ostatnie 3 tygodnie strasznie dokuczało mi ciągłe zmęczenie, spałam ok 13 godzin na dobę ( w trzech kawałkach), bardzo niskie ciśnienie, mdłości, nudności, problemy z żołądkiem, niestrawności, biegunki, raz potworny ból głowy, że aż dzwoniłam do mojej ginekolog, nie wiedziałam co robić, a nawet nie mogłam ruszyć głową z bólu. No i to straszne ciągniecie po obu stronach brzucha, w okolicy jajników, pachwiny. Nie mogłam się w ogóle schylić.
I wkurza mnie to trochę, że inni mówią, że to normalne. Co z tego, gdy codziennie czuje się źle i nie bardzo mogę sobie farmakologicznie pomóc??
Gdy sama to przeżyłam, uważam, że kobieta w ciąży powinna być pod specjalną opieką i mieć dodatkowe przywileje.

I coś czuję, że feministki w tym względzie na kobietom zaszkodziły Laughing

abeba · Gość

a co feministki zrobiły kobietom w ciąży? podaj przykład Cool

względnie - porównaj warunki zycia i opieki nad ciężarną przed i po działalności ruchu feministycznego.
najbardziej hardcore'owa znana mi feministka walczy o gładkie chodniki, podjazdy i windy dla wozków,o prawa matek (także tych które były nimi krótko - np. po poronieniu) w pracy itp.
polecam: [link widoczny dla zalogowanych]

juka

Frejda, ciągła senność oprócz ciąży moze być spowodowana stosowaniem hydroxyzyny- to jest lek uspokajający.

Gagusia

micelka

Frejdo, na pocieszenie powiem CI, że II trymestr jest na ogół dużo lepszy.

miu miu

Frejdo, przykro mi, że musisz przechodzić te ciążowe niespodzianki, sama w pierwszym miesiącu spałam na stojaco a przez trzy miesiące miałam mdłości od rana do wieczora, ale pociechą jest to, że to wszystko mija Wesoly

Ciąża to jednak, bądź co bądź, noszenie pasożyta(sorry za takie określenie co do ukochanego maleństwa) ciało mamy poddaje się siłom natury i to bardzo silnym. Ale to tak naprawdę szybko się kończy. Moja mama wciąż mi powtarza: cieszcie się ciążą, cieszcie się waszym dzieckiem każdego dnia gdy sie już urodzi, bo dzieci szybko rosną i odchodzą z domu nie wiadomo kiedy. Coś w tym jest...mi ciąża zleciała nie wiem kiedy, jesli tak szybko leci życie, to mam zamiar przeżyć każdy dzień, jak najlepiej sie da.

Frejda

abebo, masz rację, że feministki dużo też walczą o prawa matek z dziećmi.
Nie interesuje się tym dokładnie, więc przykładów nie podam.
Chodzi mi głównie o okres ciąży, wydaje mi się, że kiedyś kobieta w ciąży była inaczej traktowana np. w miejscach publicznych, a teraz wystarczy hasło "ciąża to nie choroba" i wszystko załatwione. I wydaje mi się, ale mogę się mylić, że to ruchy feministyczne w pewnym momencie narzuciły taki tok rozumowania, że my kobiety jesteśmy silne, wytrzymałe, niczym nie różnimy się od facetów. Kobieta również może zajmować wyższe stanowiska, bo nie ma różnicy w jej funkcjonowaniu w porównaniu do mężczyzny. Myślę, że mało która kobieta pracująca w jakiejś firmie przyznałaby się , że źle się czuje z powodu okresu ( no może nie w prost Mruga

) czy w ciąży. Żeby nie było, że jest właśnie "mniej wydajna" od mężczyzny.
Jeżeli czuje się dobrze i jest silna, to OK. Super.
Ale fajnie byłoby tez mieć możliwość powiedzenia: "Słuchajcie, dzisiaj nie najlepiej się czuję, jutro nadgonię" bez złośliwych komentarzy.
Mnie osobiście nie spotkała taka dyskryminacja, ale moją koleżankę tak, a pracuje głównie z facetami.
Wiem, że to trochę wygląda jak błędne koło, bo jak nie będziemy walczyć, to już w ogóle nic nie będziemy znaczyły, ale nie podoba mi się to, że wizerunek silnej baby przechodzi też do autobusu, kościoła, sklepu...

juka, masz chyba trochę racji, nie biorę jej od 3 dni i mniej jestem senna, ale za to bardziej mnie swędzi Confused

fiamma75

Frejda, w Twoich ustach słowa o tym, jak to kiedyś kobieta była w ciąży dobrze traktowana brzmią co najmniej dziwnie

np. w latach 70-tych moja droga, nie poszłabyś na zwolnienie w ciąży, dopóki nie wylądowałabyś w szpitalu lub wyniki Twoch badań byłyby tragiczne, bo przecież "ciąża nie choroba" . Kobiety, które nie chorowały w ciąży (a jaka choroba nie liczą się typowe dolegliwości ciążowe) pracowały często do dnia porodu. Lekarze dawali zwolnienia tylko w wyjątkowych wypadkach.
Ciesz się więc zdobyczami feministek

ngL

Zgadza się... moja mama (ze mną w brzuchu) musiała wylądować w szpitalu ze skurczami w 5tym m-cu, by dostać zwolnienie. Kilka dni przed szpitalem była gina z silnymi bólami i usłyszała, że symuluje Wesoly

Ja w ciąży nie jadłam do 5go m-ca a łazienka była moją ostoją... nie mogłam nigdzie iść bo wszystkie zapachy mnie drażniły i zwracałam do 7 x dziennie (nudności calą dobę, nawet w nocy). Nic nie pomagalo i potrafiłam zwrócić nawet patrząc ww sklepie na półkę z nabiałem. Nauczyłam się chodzić z woreczkiem foliowym w kieszeni bluzy i kurtki. Wspominam to koszmarnie i współczuję tym, które mają podobnie.
Biedny Niemąż bo nie gotowałam - a on gotując sobie musiał zamykać drzwi kuchni i 30minut po jedzeniu wietrzyć kuchnię, zanim wyszedł. Straszne, nawet nosa nie mogłam wydmuchać bo chusteczki i papier toaletowy śmierdziały okrrrrrutnie

Frejda

Pewnie macie rację Wesoly

Nie upieram się.
Zdobyczy feministek jest na pewno ogrom, o których nie wiem.
Chętnie zatem przeczytam stronę polecaną przez abebę.

Drażni mnie tylko ostatnio powiedzenie, że ciąża to nie choroba, zbyt często je słyszę i zastanawiam się nad jego sensem.

Bystra

Frejda

ngL

Bystra

Ngl,
jak wymiotujesz na okrągło to nie idziesz na zwolnienie odpocząć, ale dlatego, że nie jesteś w stanie przez "dolegliwości" pracować. I to jest jak najbardziej uzasadniona sytuacja.

Natomiast wytłumaczenie do brania zwolnień w ciąży "bo się bardziej męczę" w przypadku pracy biurowej jest kuriozalne. Jak nie jesteśmy w ciąży, to też nie tryskamy energią na okrągło i jak mamy gorszy dzień, to tylko jakimś wyjątkom przychodzi do głowy, pójście wtedy po zwolenie lekarskie.

Wkurzają mnie koleżanki, które jak mają pozytywny test, to szukają minimalnych przypadłości, żeby iść na zwolnienie w ciąży. Ale jak nie były w ciąży i miały gorszy dzień, to się stawiały w pracy, a nie szły po zwolnienie. Ciekawe, czy to by się nie zmieniło na lepsze, jakby ciążowe zowlnienia były płatne 80% zamiast 100%. Wtedy ekonomiczny argument by odsiał cześć lewych, jak dla mnie, zwolenień.