..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

mrówka

Powikłaniem może być całkowite rozejście się spojenia, a to uniemożliwia chodzenie - i wtedy jak "dobrze" pójdzie spędza się kilka tygodni (6-

leżąc w specjalnym hamaku lub w gipsie, ew. leczenie operacyjne lub w najgorszym wypadku jak to nie podziała ląduje się na wózku.

fantada

To tej mojej koleżance też mówili, że tak może być, ale ona leżała, leżała, coś tam się poprawiło i urodziła normalnie.

ika

mrówka Nana chyba tez leżała długo gdzies od 30 tygodnia, ale rodziła normalnie. A cesarka nie jest takim koszmarem, teraz już to wiem. W ciąży chyba bym się zapłakała jakbym się wcześniej dowiedziała, ze cesarka, ale w trakcie porodu, jak się okazało, że musi byc to miałam ochote skakac pod sufit z radości, chociaz juz ledwo zyłam, więc nie było tak źle Wesoly

Nie nastawiaj się negatynie, chociaż oczywiście warto byc przygotowanym na najgorsze. Ale może jednak sie uda Wesoly

fiamma75

Przez to, ze przy I ciąży mimo rozejścia spojenia (niby niewielkiego) nie miałam cc, tylko rodziłam sn, w drugiej tak strasznie cierpiałam i mimo cc spojenie i tak się rozeszło, miałam podwichniety staw krzyżowo-biodrowy, rwę kulszową, chwilami niedowład. Na szczęście pomogła rehabilitacja (w ciąży i przez rok po porodzie)- oczywiście prywatnie, bo groziła mi operacja zdrutowania - ortopeda mi powiedział, zę właściwie to patrząc na mój stan, to powinien wypisać mi skierowanie na operację, ale jestem w dobrych rękach (najlepszy rehabilitant w moim mieście), więc może się uda bez..
Mrówko, nawet nie myśl o sn. Cc nie jest niczym strasznym, tym bardziej planowa, dziecko zobaczysz jeszcze na sali.

Ika, Ty nawet sobie nie wyobrażasz, jak się cieszyłam, że cc Laughing

ika

Fiamma wiem, jak ja ogromnie się cieszyłam, to było jak wybawienie !, więc po Twoich przeżyciach to faktycznie nie moge sobie wyobrazić jak Ty musiałaś się cieszyć Wesoly

mrówka

To miałaś niewesoło Fiammo. Kojarzyłam, że u Ciebie były problemy właśnie ze spojeniem i zastanawiałam się czy miałaś też cc za pierwszym razem. Jak pisałam jakiś czas temu, że mnie boli spojenie to byłam święcie przekonana, że ot kolejna z dolegliwości ciążowych i że lekarka stwierdzi, że nic złego się nie dzieje i że tak może być. A tu klops. Zobaczymy jak się sytuacja rozwinie, ale póki co zaczynam nastawiać się na cc. Swoją drogą teraz to mam poczucie, że ani cc mnie "nie cieszy", ani porodu sn nie bardzo jestem sobie w stanie wyobrazić, bo nie wiem jakbym miała urodzić trzymając nogi razem a inna pozycja póki co nie wchodzi w grę

buba

Kurczę, Mrówko...
No, ale skoro nie da się inaczej, to nic nie poradzisz, dobrze że w dzisiejszych czasach nie będziesz musiała się męczyć sn. Wesoly

Gagusia

Też myślę, że z rozłażącym się spojeniem to nie warto ryzykować, potem się leży i leży. A po planowej cesarce, jak się dobrze goi to do domu po 3 dniach. Niemniej rozumiem, że mając w perspektywie pierwsze dziecko i z założenia CC to można nie być zachwyconym. Ja teraz w 3ej ciąży nie wiem, czy mi nie będzie pisane się ciąć i też nie byłabym tym zachwycona, ale mnie to już raczej pikuś, bo chyba kolejnej ciąży nie przewiduję...

kukułka

Gagusia

Zgadzam się w całej rozciągłości Wesoly

kukułka

paradoks poza tym jest taki, że często, majac że wskazań medycznych cc, ma się teoretycznie mozliwosc miec więcej dzieci niż gdyby się miało sn.
Nie miałam i nie będę mieć raczej dzieci sn, więc porównania nie mam, ale nie sądzę, bY cc zaszkodziło moim dzieciom ( żeby były glupsze, brzydsze, mniej przywiązane czy jakie tam jeszcze), ja rozumiem promowanie porodu sn, ale nie dajmy się zafiksowac że po cc dziecko będzie miec traumę, a niestety wiele matek tak myśli po lekturze książek o naturalnych porodach itd.

Gagusia

To promowanie porodów siłami natury bierze się stąd, że wiele osób sobie myśli, że skoro cc to nic takiego, to wygodniej jest urodzić cc. Z punktu widzenia medycyny cc powinno być traktowane jako wyjście awaryjne, jeżeli niemożliwe jest urodzenie bezpiecznie (dla matki czy dziecka) dziecka siłami natury, to robi się cięcie. Oczywiście przegięcie bywa w obie strony. Jedne wariatki "załatwiają sobie" wskazania różnorakie do cesarki, inne mamusie zafiksowane na naturalność mają traumę, że się "nie udało", że zawiodły jako matki od samego początku. I jedno i drugie nie jest zdrowe.

minnesota

Mrówka, i jak tam?

nagle moje bóle w okolicach spojenia i krocza zniknęły, jak ręką odjął. Mam kłopot z chodzeniem i podnoszeniem nóg po dłuższym leżeniu czy półleżeniu, kiepska sprawa w nocy. Ale dzisiaj niemal nic. Za to boli żołądek. Codziennie nowy zestaw atrakcji Wesoly

mrówka

Aaa... jakoś się turlam

Pochodziłam trochę więcej w weekend, więc niestety dzisiaj to czuję i spacer do sklepu oddalonego o 2 minuty drogi (licząc tempo sprzed ciąży) do najprzyjemniejszych nie należał. O tym czy się to skończy cesarką ma zadecydować ortopeda na początku stycznia, ale lekarka kazała się raczej na cc nastawiać. No cóż będzie co ma być. Choć przyznam, że wolałabym choćby teoretycznie wiedzieć na czym stoję, a nie musieć czekać do ostatniej chwili. Teraz doszłam do stanu, w którym cesarki się boję, ale rodzenia sn też, jeśli miałoby to mieć jakieś mało miłe konsekwencje