..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

fantada

Bardzo się cieszę, że powiedzieliśmy rodzicom wcześnie, bo teraz jak się czuję tak kiepsko to nie muszę nic udawać i kombinować. Do tego zrobiło mi się lżej i już nie czekam tak niecierpliwie na badanie. Po badaniu koniecznie musimy powiedzieć dziadkowi, który ma już swoje lata Wesoly

No i przyjaciołom. Dziś musiałam się dziwnie wykręcać, dlaczego śpię do 11 jak przyjaciółka zadzwoniła, a tak to już nie trzeba będzie kombinować Mruga

hebanowe noce

Mam taki problem, a właściwie problem to jest za duże słowo. Otóż, przed wakacjami planowaliśmy, że w lipcu po powrocie z urlopu załatwimy wszelkie formalność tak, aby wziąć ślub we wrześniu tego roku. Właściwie to już dawno mieliśmy wziąć ślub, bo jesteśmy razem od lat, od kilku lat mieszkamy razem i jesteśmy zaręczeni, ale zawsze znajdowało się coś ważniejszego. Na koniec lipca dowiedziałam się, że jestem w ciąży i cały sierpień źle się czułam. Postanowiliśmy zarezerwować wszystko na koniec października. Teraz się udało i wkurza mnie reakcja ludzi. Chodzi o pytania. Kiedyś wszyscy namiętnie chcieli wiedzieć, kiedy ślub. Odpowiadaliśmy, że w swoim czasie i jak będziemy brać, to z pewnością powiadomimy. Teraz, gdy zaczynamy powoli powiadamiać reakcję są takie:
- a co? wpadliście?
- a co tak nagle i szybko?
Dodam jeszcze, że nigdy nie byliśmy za tym, aby planować ślub dwa lata wcześniej. Uważam, że 2-3 miesiące wystarczy, bez przesady, co tu planować więcej.
Zatem dochodzę do meritum.

Co odpowiadać na takie pytania? Strasznie mnie wkurzają. Nie lubię się tłumaczyć, a ciąża to nie wpadka, ale też nie 100 % planowana. Po prostu to było dla nas niespodziewane, że uda się mimo polipa i przerostów. Właściwie to podświadomie bardzo chcieliśmy, żeby się udało i teraz jesteśmy najszczęśliwsi na świecie.
Nie chcę nikogo oszukiwać, że nie jestem w ciąży, ale też nie chcę się z niej tłumaczyć. Wiedzą tylko najbliższe nam osoby i chciałabym, aby na razie tak pozostało. Bardzo nie lubię pytań o moje prywatne sprawy, sama mówię tyle, ile chcę powiedzieć, a pytanie o ciążę jest pierwszym jakie pada w rozmowie o ślubie. Dlaczego ludzie mają w sobie tak mało taktu?

fantada

Ja bym powiedziała, że ślub od dłuższego czasu był planowany na jesień, ale ze względu na różne kwestie (np. zdrowotne, terminy) woleliliście rozgłaszać to dopiero po zaklepaniu daty.
Ludzie i tak będą gadać i myśleć sobie co tam chcąniezależnie, co im powiesz...

hebanowe noce

W dodatku mój przyszły teść bierze chemioterapię i pewnie dostanie drugą radioterapię. Nie wiadomo, co będzie dalej. Jest na chodzie, ale na morfinie w tabletkach. Chcielibyśmy, żeby doczekał ślubu i wesela, między innymi dlatego robimy tak wcześnie, a nie np. z chrzcinami. Z drugiej strony obawiam się, że ta uroczystość będzie dla niego katorgą, bo źle się czuje. Z tego też wolałabym się nie tłumaczyć. Dlaczego po prostu ludzie nie mogą zaakceptować faktu, że bierzemy ślub, bo tak.

Gagusia

Zawsze można powiedzieć, że raczej ślub nie był tak szybko planowany, bo na ciążę to czekacie od paru lat

fantada ma rację, ludzie i tak sobie pomyślą co chcą, niezależnie od tego co im powiesz.
Moi znajomi też tak mieli, wiedzieli, że chcą być razem, planowali ślub, no i po drodze zaszli w ciążę, planowaną, bo nie wiedzieli ile się będą starać, to zaczęli już wcześniej. Ci co mieli wiedzieć, to wiedzieli, a resztę mieli gdzieś

mamma

współczuję chebanowe noce, też nienawidzę pytań o moje prywatne sprawy

może trochę głupio jednocześnie zapraszać kogoś na ślub i mu "bezczelnie" odpowiadać, choć tak by wypadało na bezczelne pytania Mruga

pewnie bym jakoś odpowiedziała, że to Nasza sprawa i tyle.

strzyga

ja odpowiadałam jakoś wymijająco. Ale co poradzić? ślub planowaliśmy lipiec-sierpień. wyszedł czerwiec. I oznajmiliśmy to ludziom max. msc wcześniej Mruga

a większości 2 tyg wcześniej.

El

hebanowe, z nieustającym uśmiechem na ustach odpowiadaj "łał, ty nawet nie ukrywasz wścibstwa! Ja też będę szczera - w październiku załapaliśmy się na najwięcej promocji, dzięki czemu na ślub możemy zaprosić nawet tych, których pierwotnie skreśliliśmy z listy za brak ogłady i kultury"

Mam alergię na takie pytania, grrr.

fantada

hebanowe noce

El, obawiam się, że wszyscy by się obrazili. Na razie rozmawiałam z kilkoma osobami i takie pytanie padło za każdym razem. Przeraża mnie skala tego zjawiska.

Nana

myślę, że nic nie poradzisz na takie pytania. musicie przez to przejść i tyle. W ludziach już tak to jest ukształtowane, że ślub w czasie ciąży łączą z wpadką i żadna odpowiedź nie zmieni ich toru myślenia. Nie tłumacz się, tylko miej te wszystkie pytania gdzieś.

Karafka

Jaki Problem? Poprostu nie zapraszaj

mamma

buba

Cóż Hebanowe, szkoda, że tacy mało taktowni ci goście.
Chyba rzeczywiście powinnaś sobie przygotować jakąś ciętą odpowiedź. Mruga

El

Niech będzie troszkę ekshibicjonizmu: o ślubie powiadomiliśmy naszych rodziców i przyjaciół czy znajomych kilka miesięcy po zaistniałym fakcie, o ciąży podobnie.
Wiem, że to się wybitnie nie mieści w przyjętych regułach, ale mieliśmy swoje powody. Oba momenty to nasze dotychczas najszczęśliwsze chwile i jeżeli ktoś szczerze nie potrafi wraz z nami w nich uczestniczyć - to na siłę do niczego nie zmuszamy. W nosie mieliśmy tradycję, rodzinne więzi na pokaz, konwenanse i przyjęte zwyczaje. To miało być coś wyjątkowego, szczególnego i szczerego.
I było Wesoly

Tak to już bywa, jak się w życiu dwie czarne owce ze sobą zejdą Mruga