..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

ika

A ja myslę, ze jest reguła, ale zdarzają się odstępstwa w każdą stronę

Ja też byłam chłopczyca, a moja siostra księżniczką, ale jak widać nie zaburzyło to naszych relacji. Przynajmniej nie było wojny kto ma być tatą jak się bawiłyśmy w dom

silva

u mnie Starsza to typ księżniczki, a Młodsza to taka nieco chłopczyca
teraz wszystko się zaczyna zmieniać, bo Starsza od paru miesięcy jest w harcerstwie
i na 3 tyg. pojedzie na obóz do lasu Mruga

za to Młodsza przekuła sobie niedawno uszy

relacje między dziewczynkami to efekt naszej długiej, świadomej pracy nad nimi
jak tylko pojawiła się Młodsza, dużo tłumaczyłam Starszej, stanęłam na rzęsach,
by nie czuła się gorsza od siostry
i jednej, i drugiej dużo tłumaczyliśmy i nastawialiśmy je pozytywnie do siebie
mają wspólny pokój, w którym śpią i wspólny, w którym się uczą
kiedy się pokłócą, staramy się nie wtrącać
dopiero później jednej przedstawiam punkt widzenia drugiej i odwrotnie
rozmawiam z nimi na osobności, uczę empatii i odpowiedzialności za siebie
nie pozwalamy im donosić na siebie, i mam nadzieję, że rywalizację o naszą uwagę redukujemy do minimum Mruga

na podwórku rówieśnik Starszej ma brata nieco młodszego od naszej Młodszej
to męskie rodzeństwo z naszym żeńskim stworzyło taki trzon bandy podwórkowej
czasem dołączają do nich jeszcze starsze dzieci z klatki obok
niekiedy młodsze bawią się same, a starsze same
to że się trzymają w kupie, nie wyklucza, że spędzają same wolny czas z rówieśnikami z klasy
(śmiesznie, bo koledzy z klasy Starszej do mojej Młodszej sami wołają cześć na ulicy,
a Starsza właśnie była na urodzinach klasowych Młodszej)

uważam, że nie ma reguły, wiele zależy od charakteru dzieci, ale też od "prowadzenia" rodziców
i tego się nie osiąga w jeden rok, i nie nagle po 10 latach
na to się pracuje od początku, jak pojawia się rodzeństwo
jeśli byśmy nie formowali relacji naszych córek, to myślę, że niewiele by ze sobą rozmawiały...

ika

Też tak myślę, ze wiele w tym Waszej zasługi bo takie dzieci na prawdę jeśli maja dużo rówieśników dookoła to niechętnie pozostają przy młodszym rodzeństwie, zawsze to jest pociąg do starszych, albo w swoim wieku.

Między moim bratem a szwagrem jest 2,5 roku różnicy i jak są sami to świetnie się bawią i dogadują bardzo dobrze, ale jak już są na podwórku, gdzie są tez starsze dzieci to szwagier mimo wszystko woli się z nimi bawić, jest tak samo zapatrzony w 3 lata starszego kolegę, jak mój brat w niego. Ale trudno, moim zdaniem taka kolej rzeczy, i tyle a mój brat doskonale to rozumie, chociaż jak był młodszy to nie mógł zrozumieć dlaczego K. nie chce się z nim już bawić. Chociaż dzień wcześniej siedział u niego cały dzień. Teraz już rozumie, zresztą za nim tez biega taki 6 latek i tez uważa go za autorytet Wesoly

Silva a co do harcerstwa to moim zdaniem super wybór. Sama byłam długo w harcerstwie i jest co w wspominać i za czym tęsknić. Niestety przed matura musiałam odejść bo już nie wyrabiałam. To chyba najlepszy okres w moim życiu, nigdzie tyle doświadczeń i tyle przygód mnie nie spotkało co tam Wesoly

Jak tylko trafi do dobrej drużyny to na pewno ją wciągnie Wesoly

silva

wciągnęło ją już na wigilijnym spotkaniu drużyny
przyjechałyśmy się zapoznać, a wystąpiła ze swoim zastępem już w kolędach na środku Wesoly

jej zastępową jest starsza córka naszych znajomych (zdaje teraz do III gim w szkole muz.)
poznaliśmy się z 7 lat temu na wyjeździe w wakacje, a teraz oni mieszkają w klatce obok
no i tam też jest rodzeństwo w różnym wieku - gimnazjalistka, koniec podstawówki i przedszkolak
myślę, że otaczanie się znajomymi z dziećmi w różnym wieku także miało jakiś wpływ
na to, że potrafią się bawić w każdej kombinacji, no i nie jest to dla nich męka Mruga

aczkolwiek, jak pisałam, każda ma SWOJĄ przyjaciółkę, SWOJĄ paczkę klasową itd.

PS. nawet Ika nie wiesz, jak jej zazdroszczę tego harcerstwa, tej przygody,
cieszę się, że wszystko przed nią, jest w najlepszych latach:)
ja bardzo dobrze wspominam swoje "młodzieńcze" czasy
nawet jej powiedziałam niedawno, że też chcę jechać na obóz Mruga

kariga

A czytała któraś z Was książkę " rodzeństwo bez rywalizacji", polecacie?

silva

tytuł słyszałam, ale nie znam pozycji, nie czytałam

minnesota

ja mam, bardzo polecam, są zupełnie nowe rzeczy w porównaniu do "jak mówić..."

Itka

Myślę że do 5 lat różnicy są szansę na dogadywanie się rodzeństwa w dzieciństwie. Ja lubiłam się bawić z 4 lata młodszą koleżanką, traktowałam ją jak młodszą siostrę. A jeśli nawet jest za duża różnica wieku to przynajmniej w wieku starszym czy w dorosłości mogą się zaprzyjaźnić. Najważniejsze to chyba to żeby nie czuły się gorsze od siebie nawzajem, żeby rodzice starali się nie robić różnic.

mamma

dokładnie, może jak jest duża różnica wieku to te relacje w dzieciństwie między rodzeństwem trochę inne są, ale nie można powiedzieć że gorsze Wesoly

mogą być bardzo dobre Wesoly

ika

Nie mówię, ze relacje mogą być złe, mogą być bardzo dobre, ale ja mówię o jakimś większym zrozumieniu, dzieleniu sekretów, wspólnych przeżyć charakterystycznych dla danego wieku. 14 latka która już od dawna myśli o chłopakach, może ma za sobą pierwsze miłości czy pocałunki nie będzie zrozumiana przez 9 latkę, która jeszcze nie myśli o takich rzeczach, a jeśli nawet co całkiem inaczej. Ja jako 13 latka byłam już w związku ze swoim obecnym mężem i nie wyobrażam sobie 8 czy 9 letniej przyjaciółki, której opowiadam o emocjach i uczuciach z tym związanych. To nie chodzi brak relacji, czy złe relacje z osoba w tym wieku, tylko o inny poziom. Oczywiście są dzieci nad wyraz dojrzałe, są nastolatki nad wyraz dziecinne.
Mam kuzynkę 15 i 17 latnią i z ta 15 letnią gadamy o chłopakach, seksie, tzn, ona ze mną gada, ale ja jej tez dwoje doświadczenia i przemyślenia przekazuję, natomiast z jej siostra 17 letnią nigdy nie zeszłyśmy na takie rozmowy i nie wyobrażam sobie tego tak na prawdę. I chociaż od tamtej jestem 10 lat starsza to świetnie się dogadujemy, ale to tez kwestia tego, że ja już przez to przeszłam co ona. Jak ja byłam w jej wieku to nie rozmawiałyśmy o takich rzeczach, tylko o byle czym, tym co ją wtedy ciekawiło. Czyli relacje miałyśmy dobre, ale nie było tu mowy o jakiejś głębszej więzi. Ot to była moja mała głupiutka kuzyneczka.

Itka

Ika masz rację że zazwyczaj łatwiej złapać kontakt z rówieśnikami, bo mają podobniejsze problemy, więcej tematów do rozmów. Jednak zaprzyjaźnić się z rodzeństwem można zawsze, prędzej czy później. Ale co do tych chłopaków to nie każdy w wieku 13- 15 lat czy nawet więcej jest już w związku. Choć zapewne to nie znaczy że sie o tych sprawach nie myśli, ale to też różnie, nie ma jednego konkretnego wieku na to. Czasem ktoś może być dziecinniejszy albo bardzo zajęty nauką, a czasem po prostu zbyt nieśmiały na te tematy, mimo że o tym myśli.

ika

Tak tak, oczywiście, pisałam z własnego doświadczenia.
Poza tym tak jak piszesz chodziło mi przede wszystkim o łatwośc w znalezieniu wspólnych tematów z rówieśnikiem, niż już kimś młodszym o te 3 lata i więcej. Nie twierdzę, że się nie da, a później to już w ogóle granice wieku się kompletnie zacierają. Mowię głównie o dzieciństwie i dlatego mi osobiście zależało, żeby między moimi dziećmi nie było dużej różnicy. Co nie znaczy, że u innych gdzie tak jest się to nie sprawdza. A moje może w ogólnie nie będą się dogadywać pomimo malej różnicy (tak jak te kuzynki o których wyżej pisałam, żyją jakby obok siebie, co dla mnie jest nie do pomyślenia i nie raz im tłukę do głowy, że mają tylko siebie, jak starszych w rodzinie już zabraknie).

mamma

tak samo jak wiele tych wspólnych rzeczy może rodzeństwo w podobnym wieku łączyć to samo może ich dzielić Mruga

i w związku z tym jak jest większa różnica wieku czasem łatwiej o dobre relacje, nie ma rywalizacji, zazdrości itp...

agu

Byliśmy na USG. Ponad 2 kg Neutral

a w podpisie liczy mi, że "ponad kilogram". heh... przynajmniej mam na co zwalać przyrost swojej wagi.

Cera

Waga dzieci na tym etapie jest już zróżnicowana.

Jakie materace kupujecie, bo chcę zamówic i nie wiem właśnie. Chyba kokos-gryka-pianka.