..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

koszatniczka

aleen uch, jakbym siebie widziała na początku - no może bez młodszego Mruga

Wytrzymaj, już niedługo przejdzie! Plusem jest to, że może nie przybierzesz jakos bardzo na wadze

heidi współczuję serdecznie... To jest przykre kiedy nie a wsparcia od najbliższych. Najważniejsze, że ty jesteś pewna swojej decyzji i ty wiesz, że to jest potrzebne tobie i dziecku. Trudno, po prostu czasem lepiej nie oglądać sie na innych Mruga

hermiona

heidi ja tam Cię pochwalam za rozsądną decyzję o dziekance Wesoly

gyal

bardzo Wam, dziewczyny, współczuję!
aleen, dużo siły i wytrwałości! Może uda się z mężem poważnie porozmawiać i wyniknie z tej rozmowy jakaś poprawa, no i Twój uśmiech? Wesoly

Tego Ci życzę Wesoly

no i żeby apetyt Ci wrócił Wesoly

heidi, w ciąży nie jestem, ale doskonale Cię rozumiem, co czujesz, bo z moimi rodzicami mam podobnie. Ostatnio gdy wspominaliśmy coś o dziecku, to teściowa z radości i wzruszenia miała łzy w oczach, a moja mama ma wizję: dokończ studia, znajdź prace z umową na stałe i zajdź w ciążę jak już będziesz miała pewną pozycję w pracy i możliwość urlopu macierzyńskiego... A to nie wiadomo kiedy się wydarzy i czy w ogóle kiedykolwiek

I wściekam się, i smucę jednocześnie, bo to bardzo przykre Smutny

Ale wtedy sobie przypominam, że jestem dorosłą (choć młodą

) kobietą, żoną i to ja podejmuję wybory, nie oni Wesoly

Znajome pokończyły studia później, brały urlopy, dzieci podrosły, później indywidualny system i wyszło im to wszystko super Wesoly

U Ciebie też tak będzie! Głowa do góry Wesoly

Karafka

Rok dłużej i problem? Matko co to kogo obchodzi ile kto studiuje? Ja studiowałam o wiele dłużej niż przewidziane i to bez dziecka. Nikomu nic do tego chodz wiem jacy ludzie są wścibscy. Głowa do góry i luzik.
Pytanie małe... Trzeba brać dziekankę? Nie można poprostu zlać pare egzaminów i sobie samemu przedłużyć i podejść w dalszym semestrze?

heidi

Dzięki za wsparcie Mruga

W sumie już i tak studiuję dłużej niż "powinnam", może to ich boli... Poprzednie studia też ich nie satysfakcjonowały (z wykształcenia póki co jestem nauczycielką - to chyba za mało ambitne w ich oczach W mur

)

W sumie mam jeden egzamin, studia mam teraz bardziej techniczne i zaliczenia to głównie projekty, nad którymi jak dotąd zawsze siedziałam po nocach. A wolę wziąć (bezpłatną) dziekankę i spokojnie zająć się dzieckiem przez pierwsze kilka miesięcy niż zapłacić prawie 1000 zł za powtarzanie niezaliczonych przedmiotów i mieć 2 razy więcej na głowie Mruga

Mirunia

Heidi dobrze, że to przemyślana decyzja. Innymi nie przejmuj się Wesoly

Jak się czujesz? U mnie różnie, ociężała się czuję ostatnio, bez formy i już bym chciała rodzić Mruga

Zostałam sama na tydzień, mąż pojechał na komunię do Polski Smutny

heidi

Teraz chyba wszystkie siły zużywam na malucha, nawet po domu ledwie chodzę, a pójście do sklepu kilka uliczek dalej to wielka wyprawa Mruga

Już bym się chętnie tego brzucha pozbyła, tylko pojawienie się dziecka na świecie trochę mnie przeraża

sylwuska90

aleen, heidi. Doskonale Was rozumiem..
Z niezrozumieniem człowiek się spotyka i będzie się spotykał. Niestety.
Moi teściowie też mają ludzkie podejście do mnie, moich dzieci, są pozytywnie nastawieni, a u mnie w domu... od początku wszystko było na nie. Pierwsze dziecko urodziłam na trzecim roku, po wszystkich egzaminach. Myśleli że nie dam rady (i pewnie na to liczyli), a ja zaliczyłam na 4 i 5. Drugie dziecko na magisterce zaocznej i też miałam świetne wyniki na studiach. Ale moja rodzina jest akurat taka, że lubi się dołować i lubi sensacje że ktoś ma ciężko i komuś się nie powodzi. Ich boli, że mi się powiodło. W sumie wg nich się nie powiodło - bez pracy, trzecie dziecko w drodze. I choć nigdy nie powiedziałam, że mi ciężko, twardo twierdzą "ile to ja mam się z tymi dziećmi", "ile pracy, roboty" i nie raz słyszałam, że komuś mówią, że ja to tylko dzieci. Ale żeby przyjść, pomóc to nigdy. Albo nawet przyjść zobaczyć jakie to dzieci, jak się rozwijają i załapać kontakt z wnukami to też nie. Jak ja do nich nie pójdę to będzie równało się z tym że dzieci babci i prababci nie będą znały i tyle. Narzekać zawsze jest komu, gorzej z pomocą Mruga

ale za bardzo się rozwlokłam..

heidi głowa do góry Mruga

z tego co piszesz to wnioskuje, że podjęłaś słuszną decyzję. Zresztą Ty sama wiesz, co teraz Ci najlepsze i co jest dobre dla Twojego dziecka. Najważniejsze to nie brać ich zdania na serio i żyć tak jak sami chcemy, nie przejmować się. Na pewno czasami jest to niełatwe.... ale wyjścia nie ma Mruga

bo dołować się kogoś podejściem na dobre nam nie wychodzi. Wesoly

aleen trudny okres minie, ale potrzebujesz wsparcia męża, powiedz mu o tym na spokojnie.. Wesoly

Miśka

aleen, heidi dużo sił i cierpliwości dla Was Wesoly

Gorsze dni miną i wszystko się unormuje (oby jak najszybciej) Wesoly

Aleen tak jak sylwuska pisze, może spokojna rozmowa, albo jakiś spokojny wspólny wieczór dałyby mężowi do myślenia?
Heidi mądra z Ciebie kobieta i tego się trzymaj, o!
Tymczasem u mnie dobre wieści. Właśnie odebrałam wyniki morfologii i moja hemoglobina podskoczyła do... 12,1 Hurra

Aż się nadziwić nie mogę.
No i krzywa cukrowa też wydaje się (według internetu) w normie. Także oby tak dalej.

Nawiasem mówiąc chyba jestem dziwna, ale mi ta glukoza nawet smakowała (tylko ta wata w gardle później już tak średnio)

Edwarda

Heidi - jest projekt (i to już na zaawansowanym etapie), żeby świadczenia podobne do macierzyńskiego od nowego roku przysługiwały osobom, którym do tej pory nie przysługiwały w tym m.in studentom, bezrobotnym i zatrudnionym na umowach cywilnoprawnych.

Więc jest szansa, że się załapiesz - bo to by miało obowiązywać od stycznia 2016 i do ukończenia przez dziecko 1 r.ż

Edit:
O, tu coś znalazłam: [link widoczny dla zalogowanych]

Ptysiak

lena_d

heidi, dasz radę. będę pamiętała w modlitwie!
u mnie też przykro, bo na razie z mężem zadecydowaliśmy, że informacja o dzidziusiu do rodziców nie dotrze. dopiero jak się obronię (licencjat), czyli koniec czerwca, może lipiec. i ciężko mi z tym, fajnie byłoby zapytać mamę o parę spraw, ale nie kosztem ich wielkiego zmartwienia o to jak sobie poradzimy i tekstów typu "już narobili dzieci z npr-em, już nastudiowali, będą biedę klepać". kolega zapytał, czy nie będzie im przykro, jak dowiedzą się w trzecim miesiącu. i dręczy mnie to pytanie i mi byłoby przykro, ale ja wiem co będzie a spokoju potrzebuję najbardziej, bo obronić się chcę a mdłości mnie nie rozpieszczają.

sylwuska90

lena_d oszczędzaj sobie przykrości, skoro uważasz że tak lepiej, nie obwiniaj się za to Mruga

Miśka gratulacje!! Mruga

a i jesteś dziwna - jak to może smakować?

żartuje

Mirunia

lena_d dużo osób czeka 3 miesiące na powiedzenie o ciąży. Nie przejmuje się Wesoly

Miśka Do powtórnego badania żelaza powinno się odstawić leki? Nie zapytałam o to położnej

koszatniczka

Lena - własnie, zgadzam się z Mirunią - do 3 miesiąca wiele osób ukrywa ciążę "bo jeszcze nic nie wiadomo". Możesz to podać jako przyczynę i będzie git Mruga

Trzymam kciuki, żeby ci sie udało dopiąć studia tak jak planujesz Wesoly

Miśka - super! możesz jeść co chcesz!

Ja teraz paskudnie obżeram się słodyczami, bo tez mi się zbliża termin testu z glukozą

Miruniu - tak sama, sama, bez nikogo? Oj to smutno ci pewnie trochę...
Prawdę mówiąć - jak to jest w tych ostatnich tygodniach? Rzeczywiście ciężko się już poruszać i potrzeba czasem pomocy?