..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

mamma

ja nie wysylalam nikomu info, tylko forum chyba

nawet nie jedtem pewna czy mamie powiedzialam ze w szpitalu siedze na patologi ale chyba jej napisalam
dopiero po urodzeniu maz wszystkich zawiadamial

emma

Bebe to czujemy się (no ja na pewno) mocno docenieni i wyróżnieni.

aleen

Kiedyś jak kobieta rodziła to tworzył się w koło niej krąg kobiet. To naturalne, że w tym czasie szukamy wsparcia u innych niewiast. Myślę, że forum jest współczesnym kręgiem wsparcia.

Cera

Ja przy każdym rodzicom, mama rodzeństwu. Na forum za każdym razem ofkors..ale nie tym akurat, tu już po fakcie ale tylko ostatniejszy.

Jak już urodziłam to smsy na bank i to multum.

heidi

lisc

Plany planami, ale jestem ciekawa, co w panice zrobię

W sumie po co mają np. mamy siedzieć i się denerwować i cały czas o porodzie myśleć, nic to nie pomoże dziecku wyjść Mruga

albo potem będę czuła, że od razu muszę dzwonić, bo pewnie się zamartwiają, co tak długo...

anuszkaja

Dokladnie, planowac mozna a co bedzie w trakcie, to sie okaze Mruga

Ja z jednej strony chcialabym, zeby mama sie modlila za nas, byla przy nas myslami, gdy pojedziemy na porodowke. Z drugiej, chcialabym, zeby porod byl taki "nasz", zeby o wszystkim powiedziec dopiero po fakcie, bez spiny, ze ktos czeka na info, bo sie denerwuje i zamiast skupic sie w pelni na naszych magicznych chwilach, bedziemy siebie nawzajem poganiac do kogo tu jeszcze "trzeba" zadzwonic.

Lisc, Ty masz termin w dniu urodzin mojego meza Wesoly

To taka magiczna data dla mnie, bo od poczatku mojej problematycznej ciazy powtarzam sobie, ze gdy wybije ta data, to nasza mala bedzie juz oscylowac wagowo ok 2kg. I ze ja wtedy bede mogla byc z lekka spokojniejsza. Juz niedlugo Wesoly

Brzuch wysoko? Obrocona jak trzeba?

Karafka

Napewno damy znac rodzicom jak juz bedzie akcja no i potem po porodzie. Reszta moze czekać Mruga

gyal

Jak moja bratowa jechała na porodówkę to zadzwonili do rodziców. Było koło 5 rano, więc nie taka zła pora Mruga

i nie spałam już wcale, tylko się własnie za nich modliłam, no i czekaliśmy jak na szpilkach. Dla rodziny to też był wyjątkowy dzień Wesoly

Trwało strasznie długo, bo potem się okazało, że cc, ale moi rodzice wiedzieli, że nie ma co wydzwaniać i się dowiadywać, tylko cierpliwie czekać na wieści, więc tacy nienachalni rodzice to skarb Wesoly

my jeszcze nie myślimy o tym, co będzie w TYM dniu, na pewno chciałabym dać znać moim, że się zaczęło, bo wiem, że będą nas wspierać modlitwą, a na pewno nie zrobią nalotu Wesoly

ale co z teściami to nie wiem

Karafka

Tja... Teście

mojej teściowej musiałam juz trzy razy mowić ze nie życzę sobie ich w szpitalu! Naprawdę nie dociera do niej to ... Mruga

gyal

odwiedzić, jak się bobo urodzi, pewnie odwiedzą, chociaż nie wiem, czy to bardzo konieczne

zależy jak będziemy się czuć. ale żeby czekali na korytarzu przez cały poród jak w amerykańskich filmach to sobie tego nie wyobrażam

mam nadzieję, że nie mają takich pomysłów

Karafka

Dla
Mnie odwiedziny w szpitalu to totalna pomyłka. To jest czas odpoczynku dla mnie, dziecka i męża. Do bycia razem a nie przyjmowania odwiedzin teściów czy rodzicow.

emma

Ja dużo odwiedzin też nie lubię. Tylko tych potrzebnych i kochanych.

strzyga

Mnie w szpitalu mama odwiedziła chyba raz - wybrała idealny moment. Nie powiedziałam jej, że mam krwiaka, którego będą usuwać i akurat, jak przyszła, to mnie na zabieg zabrali - mało zawału nie dostała, Wink

ale zajęła się wtedy małym, więc super.
Przez zabieg przepadł mi obiad, więc przyniosła mi z jakiejś szpitalnianej stołówki

I tata raz przyszedł popołudniu na dosłownie 5 mni, jak mnie w szpitalu przetrzymali, bo nie mógł już wytrzymać Wesoly

Pojawił się, jak na amerykańskich filmach, z masą prezentów. Tylko baloników mu brakowało....

A tak to mąż codziennie po pracy przyjeżdżał.

Miśka

My nie mówiliśmy nic nikomu, że rodzę, bo nie mieliśmy do tego głowy i moja mama na bank zaczęłaby wydzwaniać. Za to pamiętam, że jak synka mierzyli, a mnie mieli szyć, położna puściła oko do męża z tekstem "teraz może pan podzwonić" i mąż poszedł dzwonić. Do dziś wspomina jak zadzwonił do mojej mamy i "wiesz nigdy wcześniej mi się z nią tak dobrze nie gadało". No i dla męża moment wejścia na salę po telefonach był szczególny. Mówi, że wszedł na salę i zobaczył wielkie, bezradne oczy synka. I przepadł. Także mi tam to dzwoninie męża pasowało Wesoly