..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Karafka

Anuszkaja, trzymaj sie!! Ja (mimo ze mam mini brzuch i nikt mi nie wierzy ze ide w każdej chwili rodzic ) tez chodzić, lezyc czy siedzieć nie moge. I to juz bardzo długo przez rozchodzące sie spojenie. Wiem jak ciężki to okres Smutny

ale juz z dnia na dzień coraz mniej dni do konca, ja tak sie motywowałem odliczaniem.

Tak samo z ubraniami, pomysł ze juz niedługo wrócisz do swojej garderoby Wesoly

głowa do góry! Trzymaj sie Wesoly

lena_d

Annuszkaja, to są normalne chwile. Troszkę taki urok zimowych ciąż Wesoly

ja co jakiś czas próbowałam się ubrać w coś sensownego i nie wychodziło, za to załamywałam się i owszem. I zostawałam w dresach, od listopada to praktycznie tylko w dresach biegałam. A brzuszek miałam mały, poniżej 110 cm na pewno. Teraz łatwo mi pisać, ale nie łam się. Ludzie z boku tak postrzegają Cię lepiej niż Ci się wydaje. Wesoly

agu

110 to jakaś abstrakcja dla mnie

może to na np. 150-160 cm wzrostu i drobną budowę i małe dziecko

dobrze chyba, jak poza brzuchem jesteś szczupła Wesoly

hermiona

mamma

ja mam nowy problem co ubrać

bo musi być rozpinane żebym mogła karmić, a nie mam zbyt wiele takich rzeczy

Ptysiak

U mnie na podobny mały kryzys sprawdziły się jednak nowe ciuchy i wyrzucenie z szafy do kartonów wszystkich letnich i za małych ubrań. Przestałam się na nie codziennie natykać i po jakimś czasie odpuściło mi Wesoly

Już nie pamiętam ile razy byłam na nieudanych zakupach Smutny

I też miałam coś takiego, że z dnia na dzień miałam wrażenie, że urósł mi brzuch i musiało minąć trochę czasu zanim się do "nowego" przyzwyczaiłam.

Z ciekawości się zmierzyłam i dalej już siedzę cicho, bo mieszczę się w średniej

krówka

ja miałam jak brain i takie same pizamki i szlafroczki prawie cały czas Wesoly

Annuszkaja dasz radę młoda jest ułożnona odpowiednio to super. Trzymaj się tylko dobrych wiadomości. Jak masz doła wskocz do pobliskiego lumpa tam znajdziesz kolekcję an swój obecny stan i ni ebedzie ci szkoda kasy na te pare tygodni. Komfort psychiczny tez wazny.
Kawy na wychodznym z męzem to ci zazdroszczę w ciązy... Wesoly

ja bym poleciła nawet w podkoszulce i swterze męza z apaszką zeby tylko wyjść z domu. W ciazy mieliśmy podobne brzuszki Wesoly

Jadzia

Aż się zmierzyłam z ciekawości. 100 cm w 35 t.c. to nie tak zle chyba; w poprzedniej ciąży też miałam nieduży brzuch. A i tak czuję się jak słoń. Na szczęście siedzę od dłuższego czasu na l4, więc w domu dres plus podkoszulki męża wystarczają. Na sporadyczne wyjścia mam dwie pary spodni z gumką ciążową. Największy problem był oczywiście z płaszczem. Kupiłam sobie na ciuchach większy, ale już z miesiąc temu przestałam się dopinac. Mierzylam różne płaszcze i kurtki nowe i używane, ale albo wyglądałam jak opiety baleron albo na odwrót- jak w worku. Co za radość przeżyłam, gdy na przecenie w H&mie znalazłam kurtkę ciążową, w której mieści się mój brzuch i wyglądam w miarę ok. Jednak jest różnica w tych ciuchach typowo ciażowych. Szkoda mi było kasy na taką, ale na szczęście trafiła mi się duża poświateczna przecena.
A tak w ogóle największy koszmar to dla mnie ubieranie skarpetek i butów, zasapie się przy tym jak nie wiem, co. Pewnie też tak macie.

anuszkaja

Dzięki dziewczyny. Wiecie, mi sie wydaje, ze ja po prostu jestem zaskoczona tym, jak moja fizycznosc reaguje na ciaze. Na zmiany ciala, na niedomogi, bolesci. Niby wiedzialam, ze kazda kobieta przechodzi ciaze po swojemu, ale jakos mam wrazenie ze nawet w moim otoczeniu kobiety, ktore byly w ciazy, kreuja ten stan na błogi. A dopiero, gdy ja, na pytanie jak sie czuję, odpowiadam ze mi ciezko, to slysze, ze rozumieja, ze przechodzily przez to samo.
Do tego moja psychika najpierw przezywala szok, ze dziecka moze w ogole nie byc a teraz przezywa szok, ze bedzie i moze na dodatek zdrowe. Naprawde ciezko mi psych w tej ciazy, na poczatku nie chcialam sie do brzucha przywiazywac, cieszyc nim, glaskac, dotykac... Badania i kontrole to nie byla radosc "zobaczymy co u niej slychac", tylko "czy w ogole zyje".
Jeszcze ta nerka nieszczesna, ktora kazdego dnia moze przestac dzialac.
Tak to sie wszystko naklada a ja jęczę, ze nie mam się w co ubrac, a chyba jęczę nad całą tą moją ciążą, tym ze mi zle, ze ciezko fiz i psych, nie bylam na to gotowa. Myslalam, ze jak juz sie uda w ciaze zajsc to juz z gorki Mruga

Do tego zaczynam coraz intensywniej myslec o tym, ze porod sie zbliza i ogarnia mnie kolejny stres.
Mąż, znajomi wspieraja, ale to ja nosze w sobie te wszystkie mysli i to ja musze sobie z nimi radzic. I wiem doskonale, ze wiele spraw w tej ciazy moglo pojsc o wiele gorzej, ze wiele łask na mnie spływa kazdego dnia, doceniam to po kilka razy dziennie dziekujac Bogu. Probuje sie cieszyc tym, ze mam sile ugotowac obiad, ze maz mnie na spacer do parku zabiera, ze nie krwawie, ze nerka dziala, ale jakos tak mi ciezko ostatnio. Moze hormony swiruja, bo poryczalam sie ot tak, "bo mi tak zle".

Paznokcie mam pomalowane, wlosy swiezo podciete Wesoly

W lumie bylam kilka dni temu, kupilam 2 bluzki, ktore mialy byc "na za miesiac" a teraz są to moje jedyne bluzki pasujace

krówka

oj annuszkaja przytulam Wesoly

rozumiem, ze ci cieżko.

Ciesz się kochana ciązą ona szybko mija i jeszcze bedzie ci brakować tego stanu. Tego ze dziecko masz pod serduchem z dala od tego co na swiecie, ze wiesz jak kopie intensywnie to zdrowe i czujesz je w kazdej chwili. Jak potem bedzie płakać i gorączkować to panika co się dzieje i wtedy pojawiają się wspomnienia czasu brzuszkowego. To takie inne spojrzenie na ciązę. Piszę to swiadomie po moich przejsciach...

hermiona

anuszkaja musiałabyś zobaczyć moje ciążowe wpisy, żeby się zorientować że ja waliłam prosto z mostu prawdę o tym, że stan ciążowy był dla mnie okropnie ciężki. i czułam się na maksa niewdzięczna że nie skupiam się na tym jakie mam szczęście tylko na tym, że mnie wszystko boli, jestem ociężała i gruba. No i te hormony..
Każdy ma prawo przeżywać ciążę po swojemu. Marudź ile chcesz ja Cię rozumiem kochana.

koszatniczka

anuszkaja, biedna, masz dużo stresów w ciąży a do tego - no cóż, to nie był mój ulubiony stan. I powiem szczerze, że niespecjalnie za nim tęsknię

Ja w 40-sto stopniowe upały nosiłam rajstopki uciskowe non stop, pierwsze dni po porodzie bez tych kochanych rajstopek to był raj Laughing

więc no - jest nas więcej, kobiet, dla których błogosławieństwo tego stanu to co najwyżej ładne włosy Mruga

Możesz chodzic na basen? Albo na cokolwiek co cię relaksuje?

brain

Byłabym sklonna zabić za stwierdzenie ze ciaza to nie choroba w momencie brania jakichś 20 tabletek na dzień

..ale o dziwo tęsknię za tym stanem Wesoly

i juz bym chciala dzidzie pod sercem ale nie mogę

krówka

brain mam tak samo Wesoly

tez bym chciała ale nie mam szans póki co... moze kiedyś. Choć liczę na taryfę ulgową przy kolejnej ciązy Wesoly

bo lekko nie miałam przy swoich ciązach... Nie rozumiem tego ale hormony chyba mają swoją moc...

Karafka

Ja sie modlę juz o rozwiazanie a myśl o następnej ciazy powoduje drgawki!