..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Maria

Buba, chcial bo chcial mnie wspierac. No i ja nie wyobrazalam sobie bez niego.
Ale nie bylo to jego marzenie Mruga

MalutkaMilka

Ja w sumie jak jeszcze nawet nie planowaliśmy naszej kruszynki to nie wyobrażałam sobie, aby go przy mnie nie było w momencie rozwiązania. Kazałabym mu na rzęsach stanąć, aby wrócił na poród jak będzie w pracy za granicą. Ale teraz jak już zaszłam w ciążę moje zdanie się zmienia z biegiem ciąży.
Na początku jak się dowiedziałam to nadal chciałam. Później doszłam do wniosku, że nie chcę nikogo- sami lekarze i pielęgniarki czy kto tam jeszcze jest. A w chwili obecnej jest mi to obojętne czy mąż będzie czy nie- daje mu wolną rękę, będzie chciał to będzie przy narodzinach kruszynki, nie będzie chciał to nie będę go zmuszać. Ale jeszcze około 20 tygodni więc nie wykluczam, że zmienię zdanie lub wręcz przeciwnie- zostanę przy ostatnim typie.
Mąż powiedział zapytany przez kuzynkę czy wróci z pracy jak będę rodzić, to powiedział, że nawet rowerem nie czekając na prom i nawet wtedy jak będzie tam dopiero 2 dni, ale czy to miało znaczyć że będzie chciał być przy porodzie czy tylko zaszczycić swoją obecnością w szpitalu to nie wiem. Puki co jeszcze nie pytam, będzie bliżej to się wszystko wyjaśni. Tym bardziej, że nigdy nie wiadomo kiedy będę rodzić czy wcześniaka czy donoszę czy może będę mieć cesarkę- dlatego póki co o tym nie myślę ani nie zatruwam życia tymi pytaniami najbliższym. Jedynie mamie i teściowej zaznaczyłam, że rodzę sama bez ich udziału. jedynymi osobami, na które bym się godziła to mąż albo jego siostra, z którą jestem w stosunkach jakby to była moja siostra a nie jego.

Moim zdaniem powinno dać się wybór partnerom czy chcą być obecni czy czekać za drzwiami. Nie wszyscy są tacy twardzi jak im się wydaje, a tym bardziej wtedy jak widzą jak ich partnerka się męczy. Mąż mojej znajomej nie był przy porodzie pierwszego dziecka, ale już przy drugim chciał być i był, ale jedno co jej powiedział jak urodziła to nie to, że była dzielna i że ją kocha tylko cytuję:" już ci więcej tego nie zrobię" i się popłakał łzami jak grochy. lekarze ponoć byli w osłupieniu a on wrócił do domu blady i nie przytomny nic do niego nie docierało.

matunia

my planowaliśmy poród rodzinny, ale jak zaczęły się mocne skurcze i mąż przyjechał z torbą do szpitala to poprosiłam, żeby nie wchodził. Nie chciałam w trakcie skurczy nikogo. Nie wiem jak będzie teraz, podejrzewam, że podobnie.

Justek

Przykład MalutkiejMilki pokazuje że po co nam osoba która ma być osłupiała albo nie daj Boże zemdleje! To ma być osoba która wesprze a nie którą się trzeba martwić jak się zachowa

bakteria

ja bez męża nie idę Wesoly

raz był, miał na parcie wyjść, ale został i bardzo sobie to chwali. Ja się cieszę, że widział naocznie, ile mnie to kosztowało, bo on ma tendencje do marudzenia, a teraz wie, co to znaczy cierpienie

mimo że nie pozwalałam się dotykać podczas skurczy, na żarty nie miałam ochoty, to jednak widok ukochanej, zatroskanej twarzy bardzo mi pomógł. No i ja nie mam zbytniej siły przebicia, a przy zdecydowanym mężu żadna pielęgniarka czy lekarz nawet nie próbowali być niemili. To uważam za wielki plus obecności mężczyzny na porodówce.
Drugi raz też bez męża nie idę

Nie zmusiłabym go, ale wiem, że chce być i będzie.

hebanowe noce

Planuję poród z mężem i jestem za porodami rodzinnymi, nie tylko ze względu na to ważne wsparcie psychiczne, ale ma to swoje praktyczne plusy - w pojedynczych salach porodowych siedzi się samemu i wtedy mąż jest też łącznikiem, coś poda, pomoże wstać itd.
Mój mąż od początku chce być przy porodzie i odcinać pępowinę, nie wyobraża sobie, żeby było inaczej. Wcale go nie zmuszałam. Wiadomo, że byłoby mi przykro i smutno bez niego, bo źle znoszę siebie w roli pacjenta (bardzo źle, każdą ewentualną hospitalizację przeżywam odkąd pojawi się jej wizja, w ciążę też pewnie zaszłam ze strachu przed histeroskopią i łyżeczkowaniem, hehe). Powiedziałam mu, że może być przy mnie cały czas, ale jeśli nie będzie się czuł na siłach to na ten moment parcia może wyjść i wrócić, jak maleństwo będzie na świecie. Akurat on powiedział, że nie ma zamiaru wychodzić w żadnym momencie, chce zobaczyć pierwszą chwilę życia naszej malutkiej. Natomiast jest to zawsze jakaś opcja dla panów bardziej wrażliwych na takie widoki i warto ją rozważyć.

Za to już od trzech osób usłyszałam, że "podobno dochodzi częściej do rozwodów u małżeństw, które rodziły razem" (między innymi przez późniejszy wstręt męża do żony). Takimi opowieściami uraczyli nas teściowie i moja babcia.
Ale jakoś nikt nie bierze pod uwagę, że niestety starość kończy się często chorobą i wcześniej czy później ktoś komuś podciera tyłek (sorry za dosadność). I co wtedy? Rozwód, bo wstręt? Jeśli się obiecuje komuś przechodzić przez wszystkie trudy życia to nie można w ten sposób o nim myśleć.

Justek

Ja tez powiem dosadnie, a po jaką cholerę ma facet między nogi zaglądać?! Mój siedział przy mojej głowie i powiedziałam mu że niższe partie zostawiamy lekarzom Wesoly

był zdecydowanie za. Główkę dziecka może obejrzeć jak już będzie w całości "na tym świecie" Mruga

Kiedyś było w jakims filmie że kobieta brała lusterko i podglądała jak dziecko wychodzi

dla mnie to mało apetyczne

ale za to moje łożysko i pępowinę sobie chciałam zobaczyć i poprosiłam żeby mi położna pokazała, śmiała się ze mnie ale ja sobie obejrzałam i ciekawość zaspokoiłam

mąż w tym czasie fotografował dzidzię więc jak nie chciał to nie musiał oglądać Wesoly

strzyga

mojego łożyska nie dało się nie zauważyć, bo jak je urodziłam to położne były w takim zdumieniu co do wielkości, że obleciały z nim całą porodówkę pokazując sobie

Justek

nieźle

dobrze że fotek sobie z nim nie robiły

hebanowe noce

justek_w, no właśnie uważam tak jak Ty - facet stoi przecież przy głowie i za dużo z krocza nie widać, dlatego nie rozumiem tego "wstrętu". Może niektórzy sobie wyobrażają, że tam zagląda, nie wiem. Jakby miał zaglądać, zamiast stać przy głowie to nie byłby do niczego potrzebny.

fiamma75

A mój widział jak główka wychodzi, uważa to za jedno z najpiękniejszych doświadczeń w życiu Laughing

hebanowe noce

Ale z tym lusterkiem wcale nie jest dla mnie nieapetyczne. Wydaje mi się, że jak widać wychodzącą główkę to łatwiej się zmobilizować, ale położna z SR powiedziała, że podczas parcia najlepiej zamknąć oczy i skupić się na tej czynności.

Maria

glr

Mój też twierdzi, że widział główkę. Wczoraj spytałam go czy zmienił stosunek do mnie przez to, że był przy porodzie. Zdziwiony odpowiedział, że nie...

A co do oglądania swojego porodu to ja też bardzo chciałam zobaczyć jak to wygląda od drugiej strony...No ale nie było mi dane:P Ale ja tak już mam - jak oglądam jakieś operacje w tv czy coś to nie mogę patrzeć, ale na swoje chętnie bym spojrzała - zawsze u dentysty wyobrażam sobie jak wygląda mój ząb od środka i co też ten pan mi tam robi:P

Mnie bardziej niż sam poród martwił efekt końcowy - tzn ostateczny wygląd mojego krocza, bo jak usłyszałam, że mam 10szwów to wyobrażałam sobie totalną katastrofę...Przez kilka dni nie miałam odwagi zajrzeć, ale jak już spojrzałam po zdjęciu szwów to się nadziwić nie mogłam - pan dr tak mnie pięknie zszył, że w ogóle nie wiem nawet, w którym miejscu byłam nacinana. Mąż też nie widzi, bo kazałam mu spojrzeć

Justek

Mąż nagrał filmik jak mam małą pierwszy raz na rękach, uwielbiam go po prostu, zawsze się poryczę jak go widzę Wesoly

W czasie partych wystarczyło mi że niunię czułam i wolałam się skupić na robocie niż na oglądaniu albo w ogóle zastanawianiu się jak to wygląda Wesoly

chociaż gdyby to trwało dłużej niż 5 min może i bym się zaczeła zastanawiać