..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Nana

Małgorzatko, teraz jak przeczytałam to faktycznie, jak mówi Buba, już gdzieś o tym pisałaś. rozstrzelałabym cały ten personel....!!!

gosica502, chyba pierwszy raz czytam taki szczegółowy poród przez cc. Bardzo fajnie się go czyta Wesoly

Personel o niebo inny niż u Malgorzatki.

AnnaMaria

Małgorzatko po prostu brak słów. I to ma być personel medyczny??!! Wsciekly

mamma

straszne przeżycie miałaś Małgorzatko Smutny

dobrze, że wszystko tak się skończyło, najlepsze życzenia urodzinowe przesyłam i :*

Edwarda

Małgorzatku, normalnie ciarki mnie aż przeszły....
Jeszcze mi coś chodzi po całym ciele...

Ale ja już się nauczyłam być "wyszczekana" w takich sytuacjach i mówię wprost, co myślę. Wsciekly

elemka

Nie no nie wierzę. Udusiłabym . Co za ... aż brak słów . Ale Ty Małgorzatko stanęłaś na wysokości zadania i podołałaś Wesoly

luka

Mowę mi odjęło. Małgorzata zrobiliście coś z tym? Ja bym nie przepuściła, całemu personelowi. Wy miałyście szczęście (jeśli można o nim tutaj mówić) bo wszystko dobrze się skończyło. Ciekawe czy często zaniedbują kobiety w tym szpitalu. Szok, że w XXI wieku takie rzeczy się dzieją.

Cera

Tak, mąż bardzo się wściekł,tak bardzo, że przez chwilkę pomyślałam, że go nie znam z tej strony, bo on raczej bardzo spokojny. Napisał no NFZ skargę, ja napisałam do F. Rodzic po ludzku. Odzew był niesamowity z obu stron. Byłam zaskoczona reakcją i sposobem w jaki zostaliśmy potraktowani. Milo i kompetentnie.
Niestety kiedy przyszło mi spisać oficjalną skargę bardzo się bałam, bo w sadzie to jedyny szpital, który jest bliski na tyle, że karetka będzie nas tam wiozła w razie czego i bałam się, że nasze nazwisko będzie znane i mogła być kłopoty. Wycofaliśmy się z obawy na to właśnie.
Cała sprawa mimo wszystko zakończyła się bardzo "pozytywnie" dla pacjentek i dzieci.

Napisała do mnie pani z TVN-u, która kręciła materiał do "Rozmów w toku" i kontaktowała się z fundacją Rodzic..., rozmawiałam z E. Drzyzgą, która werbowała do programu o przykrych porodach, złym traktowaniu rodzących. Nie zgodziłam sie na przykaz do Krakowa do studia i nakręcenie materiału, bo dla kilku złotych nie będę opowiadała o czym takim przez masa ludzi. Ewa, wspaniała kobieta, przegadałyśmy kilka godzin, potem inne panie też dzwoniły. I tak oto, dostałam adresy poczty e-mail dziewczyn o podobnych przeżyciach w tym szpitalu i nie tylko w tym, cześć dziewczyn kontaktowała się ze mną albo ja z nimi przez fundację. Zebrałyśmy się, wystosowałyśmy pismo jedno wspólne, opisałyśmy nasze przeżycia i wszystko co się działo. Wiem, że była inspekcja nfz, wiem, że fundacja tez działała, bo to nie tylko ja tak niestety miałam Sad

ale co konkretnie sie działo nie mam pojęcia. W każdym razie, niedługo po tym piśmie, zaminil się ordynator oraz odeszło kilka położnych, przyjęto nowe.

Edwarda

Ojej, aż taka akcja

Podziwiam za inicjatywę i wykonaną pracę Wesoly

buba

Małgorzatko, pamiętam, że nie zostawiliście sprawy samej sobie i wciąż podziwiam i bardzo pochwalam Waszą reakcję! Wesoly

Być może uratowaliście jakiemuś dziecku, czy mamie życie!

Cera

Dobrze, że już po wszystkim.

gosica, opis wzruszający, bardzo szczegółowy ale najbardziej do mnie przemówiło :
"w momencie gdy mi przecinali brzuch czułam jakby mi ktoś patykiem po brzuchu przejechał " ..
i poszłam po patyk od koszek moich i sobie smyrałam po brzuchu przy zamkniętych oczach...namiastka. Takie łaskotki troszkę miałam, ale nie wie czy ty też. Wiem, głupio brzmi ale kto to wie, czy mi kiedyś cc nie będzie potrzebna. Przynajmniej jakaś wprawa będzie.

gosica502

Heh Małgorzatka może ja łaskotek nie miałam

Jakoś tak nie czułam łaskotek tylko taki dotyk po prostu Wesoly

Oj tam lepiej żeby Ci cesarka nie była potrzebna. Zawsze to chyba lepiej sn urodzić

Kurcze ale faktycznie sporo zrobiliście po tym Twoim porodzie, w sumie to trochę się nie dziwię, strasznie Cię potraktowali okropnie i jak tu nie mieć traumy poporodowej. A właśnie jak tam po tym porodzie się czułaś? Nie miałaś jakichś stanów chandrowo depresyjnych? Bo przeżycie okropne

Cera

Hm, może gdybym kilka miesięcy wcześniej tam nie rodziła w super warunkach, przy rewelacyjnych położnych to bym miała depresję jakąś z tym związaną, ale nie, nic takiego nie było po drugim takim właśnie traumatycznym porodzie. Chyba zadziało to, że był to drugi poród, wiedziałam mniej więcej co mnie czeka.
Czułam się bardzo dobrze, od razu gdzieś chodziłam, dzwoniłam, pod prysznic zaraz poszłam.

Co innego potem w domu...zresztą do teraz tak mam, że mam takie coś, że bardzo sie o córeczkę boję, stale mam wrażenie, że może nie jest mi dana na długo i że muszę nad nią czuwać skoro dwa razy chciano mi ją zabrać już od nas. Boję się o nią nieporównywanie bardziej niż o syna, aż mnie to przeraża Sad

Wiem, że jest to spowodowane porodem i tym co tam czułam, kiedy się o nią bałam i tym, że drugi raz ją odratowali w szpitalu kiedy miała 18 miesięcy.

buba

A co się wtedy stało, kiedy była starsza?
Nie mówiłaś nigdy chyba? Smutny

Cera

Dziś nie mam jakoś sił pisać, muzę kiedyś..na OZ, nie tu, to takie moja wewnętrzna trauma druga, inna trochę od tej tutaj..

buba

Oczywiście.