..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Małgośka

a ja radzę obejrzeć cały dokument - a nie tylko 1 odcinek - zyskuje się szerszą perspektywę
czym innym jest cesarka wynikająca z patologii, a czym innym cesarka na życzenie - i raczej autorki próbują przekonać kobiety, że ta druga opcja nie jest niczym fajnym, jak to się wielu kobietom (tu Amerykankom) wydaje
najgorsze, że w Polsce robi się podobnie:( bo przecież wszystko, co z 'Zachodu' jest fajne, nie?

kukułka

mója cc nie była na życzenie

walecznaS

a mi się wydaje Mruga

że kobieta to jednak nie małpa i nawet jak ma cesarkę to może kochać swoje dziecko Wesoly

a ile jest matek, które rodziły naturalnie a dziecko np. porzucają...

milunia

okoani

Ale mi nie chodzi o to, że mówiono o zagrożeniach związanych z cc - o tym jak najbardziej powinno się uprzedzać. Ale gdybym była np. matką po cc i oglądałabym ten filmik, to poczułabym się obrażana - od kiedy to wyznacznikiem"dobrej matki" jest sposób porodu? Wg mnie jeśli któraś kobieta jest wrażliwa na ból, boi się naturalnego porodu, to lepiej by skorzystała ze znieczuleń czy cc i później spokojnie zajmowała się dzieckiem, niż na siłę rodziła naturalnie, by później "skończyć" z depresją poporodową. Kobieta powinna mieć prawo wyboru - połączonego oczywiście z rzetelną informacją na temat każdego możliwego "wyjścia z sytuacji".

kukułka

milunia a jakie to egoistyczne powody przeciw cc? Wg mnie większość egois powodów jest ZA cc a nie przeciw

Małgośka

no ten gościu mówiący o małpach moim zdaniem trochę przesadził
z tym, że może niezaburzony ingerencją medyczną poród pomaga w wyzwoleniu hormonów, które ułatwiają wytworzenie więzi i tyle
a cały dokument ma trochę inny wydźwięk - jedna ze współautorek była w trakcie realizacji filmu w ciąży i bardzo chciała urodzić naturalnie w domu - w wyniku komplikacji skończyło się cesarką i w 8. czy 9. odcinku mówi o swoich odczuciach w związku z tym, że wyszło jak wyszło - i tu nikt nie potępia, że nie urodziła pochwowo:D
o bólu też jest powiedziane - że ból i euforia po są od siebie bardzo zależne (też wynika z hormonów)

a trochę zbaczając - rozmawiałam ostatnio z położną, która być może będzie przyjmować mój poród - i mówiła (i tu się z nią zgadzam), że kobiety są niestety bardzo niedoinformowane, że w trakcie ciąży robią wielkie halo przy każdej witamince (czy nie zaszkodzi dziecku?), a przy porodzie same ustawiają sobie cesarki, proszą o dolargan (który jest lekiem narkotycznym, pochodnym morfiny i podany w złym momencie przenika do krwiobiegu dziecka i może - choć nie musi! - przyczynić się do większej podatności na uzależnienie w przyszłości) czy zzo, które niestety często prowadzi do tego, że kobieta nie współpracuje z własnym organizmem
generalnie jestem zdania, że często NIEPOTRZEBNA ingerencja pociąga za sobą kolejną (np podanie oksytocyny bo za słaba akcja skurczowa -> podanie leku zmniejszającego ból - osłabienie akcji skurczowej i błędne koło; albo podanie oksytocyny -> skurcze tak mocne i częste, że kobietę rozrywa, dziecko nie ma czasu się dotlenić, tętno spada i kończy się cesarką Smutny

milunia

egoistyczne bo w moich kalkulacjach zysków i strat myślę przede wszystkim o swoim tyłku a nie o dziecku Yellow_Light_Colorz_PDT_29

cesarka to poważna operacja, prawdopodobieństwo powikłań skutecznie mnie zniechęca, wole znieczulenie i ochronę krocza

milunia

Frejda

miluniu, nic od Ciebie nie zależy. To w dużej mierze hormony. Ponoć można nawet przy porodzie przeżyć orgazm Wesoly

milunia

no pewnie Frejda, wiem o tym

ale żeby to miało mnie zachęcać do naturalnego porodu, albo żebym myślała "będzie boleć ale przynajmniej będę na haju endorfinowym"... o nie wprost przeciwnie

walecznaS

fiamma75

WalecznaS ma racje. Kobieta zazwyczaj nie ma nic do powiedzenia.
A jako mama, która rodzila i sn i cc, powiem, ze w żaden sposób cc nie zaburzyła mojej wiezi z dzieckiem, a wręcz było mi łatwiej, bo byłam w lepszym stanie niż po porodzie sn. Dopiero przy synku mogłam doświadczyć takiej spokojnej radosci płynącej z amcierzyństwa, bo porodu nei odbierałam jako traumy.

kukułka

ja powiem tyle. Mój poród zaczął się naturalnie odejściem wód i skurczami. Potem szybkie cc. Byłam na takim haju tuż po odejściu wód że tak się chyba czuje ktoś pijany albo nacpany (chyba bo w takim stanie nigdy nie byłam i porównania nie mam). Tuż po porodzie haj był taki że dopiero ok 5 czy 8 godz później do mnie dotarło że mój syn lada moment może umrzeć. A dotarło chyba tylko dlatego, że mi go zabrali do innego szpitala a ja zostałam sama (no, z odwiedzinami męża). Do męża który za drzwiami czekał w trakcie cc wieść o wadzie dziecka dotarła od razu z całą siłą. Mąż dziś mówi że bal się jak ja to przyjmę że dziecko ma poważna wadę i jak ma mi to powiedzieć. Powiedział normalnie (lekarze mi nie mówili nic) a do mnie nie dotarło że to może być naprawdę... Dotarło dopiero gdy mi go przynieśli i zakazali karmić bo pójdzie pod kroplówkę i powiedzieli żebym się z nim przytulila i pożegnała przed odjazdem karetki. Wtedy dotarło bo to mi brzmiało jakbym się miała pożegnać na zawsze. No. Taki jest ten haj. W tej ciąży też mam się zgłosić 3 dni przed terminem i też mam nadzieję że poród się zacznie fizjologicznie wcześniej, tak jak z Krzysiem. Zamierzam nawet jakieś 2- 3 tyg przed terminem dziecko sprowokować Mruga

Dracena