..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

walecznaS

Jaki haj? Ja nic takiego nie miałam. Ból. A po porodzie przygnębienie. Cieszyłam się, że córeczka zdrowa, ładna... ale miałam doła i modliłam się, aby żółtaczka się nie nasiliła i byśmy mogli jak najszybciej wyjść ze szpitala bo już nie mogłam tam wytrzymać Smutny

fiamma75

Jaki haj?

Potworny ból i zmęczenie..

walecznaS

Na początku - jak nie ma silnych bóli może i jest coś w rodzaju podekscytowania, że to już... mi na początku było nawet całkiem wesoło, wody mi odchodziły a właściwie tryskały, ubrać się nie mogłam z tego powodu... skurczy nie miałam... ale wtedy jeszcze nie wiedziałam, co mnie czeka...

bakteria

Dracena, to jesteś twarda Mruga

Mnie przeraża m.in. (jedna z czołowych pozycji strachów porodowych

) nieposzanowanie intymności. Tzn. że ciągle mi ktoś będzie zaglądał między nogi. Albo im się tam popłaczę, albo pozabijam, jeśli ktoś nieproszony (czyt. jakieś studentki, stażyści, czy kto tam jeszcze może być) bez pytania będzie mi kazał podkasać koszulę. Być może w takim momencie jak poród jest kobiecie wszystko jedno, kto jej tam zagląda, ale mnie osobiście to na razie przeraża i wolałabym, by przy wszystkim była jedna położna i tyle. Konfrontacja marzeń z rzeczywistością za parę miesięcy

PS - nie macie sposobu, jak przekonać opornego męża do wspólnego porodu? Mruga

A swoją drogą, chciałam zacząć działania, które mogą mi pomóc ochronić bidne krocze (masaż oliwką, jakieś tam rozciąganie itp.), a tu się grzybica przyplątała Wsciekly

Dracena

Jola, edukuj męża i zabierz na szkołę rodzenia. Wesoly

Już ci gdzies w jakimś wątku pisałam, ale gdzie - nie pamiętam, bo to jakiś off top był. Wesoly

To jest dość dziwne... bo te tłok na porodówce mi nie przeszkadzał, ale STRASZNIE przeszkadzały mi współlokatorki na poporodowym...

milunia

Jolu to zależy czemu on nie chce z Toba być przy porodzie, dopasuj działanie do motywów, boi się - perswaduj mu że to piękne, cudowne, niesamowite przeżycie i będzie do końca życia żałował

ja osobiście mam bardzo... skrajny pogląd na ten temat, pewnie bym zagroziła rozwodem tudzież morderstwem lub zakazem zbliżania się do mnie do końca życia

spoko, macie jeszcze dużo czasu, może sam zmieni zdanie jak zobaczy Cie bezradną, przerażoną i zwijającą się z bólu w dzień porodu,

mi by serce pękło gdybym zostawiła mojego ukochanego w takim stanie i powiedziała radź se sam, chyba nie odważyłabym się powiedzieć mu już nigdy "kocham Cie"

fresita

a ja mialam cos jak mela przy ostatnim skurczu wyplynela wlasnie jakis taki haj, taka gore endorfin ze prawie odjechalam, jak mi polozona mala na brzuchu a w tle w radiu RFM nagle przerwana audycje muzyczna i puszczono fragment homilii JPII o wartosci rodziny(chyba im sie tasmy pomylily) wtedy oboje z mezem zaczelismy plakac Wesoly

porod wspominam wrecz mistycznie Mruga

ale nie nacierpialam sie wiec pewnie dlatego

milunia

Jeszcze do Joli

myślę że faceta trzeba raczej pozytywnie wzmacniać niż stosować groźbę/ emocjonalny szantaż

pewnie się chłopina najzwyklej w świecie boi że nie da rady, że ośmieszy swoją męskość itp
mów mu że on jest dla Ciebie największym oparciem, że czujesz się z nim bezpieczna w każdej sytuacji, niech się chłop pewniej poczuje, doceniaj go, doceniaj kiedy możesz

i tez nie naciskaj na niego - facet chce mieć świadomość że on podjął decyzję sam, że był dzielny a nie zgodził się bo ktos na nim to wymusił, może nie podejmuj tego tematu na razie, niech przemyśli to w swoim sercu

bakteria

miluniu, tak też na razię robię. W ogóle nie poruszam tematu (ostatnio o tym rozmawialiśmy szerzej przed poczęciem), daję mu czas do namysłu. Motywuję oczywiście szczerze, że czuję się z nim bezpieczna i silniejsza (bo tak jest). Faktycznie, boi się (wyobraźnia, wyobraźnia...) całej tej krwi, śluzów, wód płodowych itp. Nie chcę go tu za bardzo obgadywać, myślę, że część mężczyzn tak ma. Być może szkoła rodzenia (a może rozmowa z jakimś świeżo upieczonym tatą...?) zmieni jego opinię. Naciskać nie będę w każdym razie (co jak potem będę winna traumy do końca życia?

). Najwyżej przejdę przez poród sama. W każdym razie na razie przez ciążę "idziemy ramię w ramię" i to już jest piękne Wesoly

Jeśli M. się zdecyduje na wspólny poród (na razie wątpię), to wiem, że będzie to dla niego tak trudna decyzja, że nieporównywalna chyba z żadną inną dotąd. Hehe, a może zmieni mu się dopiero przy kolejnej ciąży, kto wie Mruga

Ale ciekawe jest to, że on mówi, że jego zdaniem ciąża i poród to najbardziej nietaturalny stan Mruga

Ci faceci to jednak inaczej postrzegają świat

kukułka

fresita

moj gadal do brzucha, glaskal calowal i takie tam rozne Wesoly

nawet teraz nieraz mnie glaszcze po brzuchu i mowi ze go kocha bo w nim nosilam jego corke Mruga

kukułka

moj jest duzo meeij romantyczny, w pierwszej ciazy mi to przeszkadzalo, teraz nie. ot, typowy konkretny chlop - nie gada o uczuciach, choc ma ich baaaaardzo duzo (widac to na co dzien)
a dzieci nasze baaaaaaaaaaardzo kocha. nie mowi o tym, ale widac to Wesoly

fresita

moj mimo ze umysl scisly,logiczny i konkretny jest bardzo romantyczny i jest typowym przytulakiem, sam uwielbia i nas zaglaskalby Wesoly

a ze my ogromnie przytulaste to dogralismy sie w tej kwestii wspaniale Mruga

kukułka

moj tak w glebi duszy tez przytulak, znam go to wiem, ale predzej umrze niz sie do tego przyzna (ech, wychowanie... Smutny

Maria

Kurcze, na dobra sprawe, to zabieraja sie do akcji porod nat/cc/zzo od nie tej strony! Gdyby kobiety mialy mozliwosc rodzic naturalnie ale naprawde NATURALNIE, to cc i zzo by bylo o wiele mniej. A tak, to ja sie za bardzo nie dziwie, warunki sa jakie sa, pozycji wybrac nie mozna, krocza chronic nie chca, pelne okablowanie i oksytocyna bo sie nie chce nikomu czekac. Sama natura. Panie rodzace w domach, tych specjalnych basenikach, w pozcjach jakie im cialo dyktuje - no przeciez to jest zupelnie inna bajka Confused