..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Karen

Ja nie chodziłam do szkoły rodzenia, ale byłam do porodu przygotowana dobrze, jako studentka pielęgniarstwa miałam praktyki na położnictwie, udalo mi się być przy porodzie, będąc w ciąży przewertowałam tysiące różnych artykułów, poza tym jestem zdania, że kobieta w trakcie porodu działa intuicyjnie.

Miałam poród rodzinny - mąż był przy mnie i nie żaluje tego absolutnie, przy kolenym porodzie też chciałabym widzieć go koło siebie. Dobrze jest mieć w takiej chwili kogoś bliskiego, bo narodziny dziecka to coś pięknego, ojciec powinien przy tym być. Druga sprawa to to, że zanim dziecko przyjdzie na świat kobieta przeżywa ciężkie chwile, dobrze jest gdy w cierpieniu ktoś bliski jej towarzyszy. Są kobiety, które nie chcą by ich mąż oglądał je w takim momencie. Ich wybór. Mój mąż widział naszą córkę od pierwszych chwil, przeciąl pępowinę, był przy mierzeniu i ważeniu dziecka, zobaczył też, że poród to nie jest takie "hop-siup", że dziecko wyskakuje i już po wszystkim, ale że to duży wysiłek dla kobiety, a piękne chwile poprzedza cierpienie. Myślę, że mężczyźni, którzy to widzieli bardziej doceniają swoje żony Wesoly

Oczywiście każdy widzi to inaczej. Ja nie zmuszałam męża by przy mnie był. Wiedział, że chciałabym by był obok, ale nie wymusiłam tego na nim, wiadomo że niektórzy źle reagują na widok krwi i więcej jest z nimi problemu na sali porodowej niż pożytku Wesoly

ika

No właśnie, zawsze marzyło mi się, że kiedyś przy porodzie będzie ze mną mąż, ale teraz wiedząc jaki jest mój mąż wiem, że nie ma na to szans raczej i chyba wolałabym, żeby go nie było. Jeszcze trzeba by go było ratować...

maybe

Ja nie jestem w ciąży a boję się porodu. Ale obiecałam sobie, ze jak będę w ciąży to codziennie modlitwa różaniec lub koronka i Komunia Św. Bo któż mi wtedy pomoże jak nie Bóg. W Nim mam tylko nadzieję. A jeżeli mam umrzeć przy porodzie czy coś takiego to i tam od tego nie ucieknę,jeżeli jest mi to przeznaczone przez Boga Wesoly

Justek

Nastka55

Karen

okoani

czy boję się porodu.... cóż... z jednej strony wiem, że będzie baardzo boleć, ale z drugiej - przecież jesteśmy stworzone do rodzenia, więc powinnam dać sobie z tym radę. Staram się nie demonizować całej fizjologii porodu - przecież to normalne, że będzie ból, zmęczenie i krew i nie da się tego uniknąć - dlatego wolę za dużo o tym nie myśleć. Mam szczerą nadzieję, że Bóg zaoszczędzi mi traumatycznych przeżyć i po tych kilku(nastu) godzinach wysiłku będę mogła cieszyć się maleństwem.
Jeszcze nie wiemy jak to u Nas będzie z obecnością męża przy porodzie - pewnie okaże się na ostatnią chwilę

Jednak jeśli już ktoś miałby być przy mnie w tym czasie, to tylko mąż

Karen

okoani - będzie dobrze, trzymam kciuki Wesoly

fiamma75

Pierwszego porodu bałam się, ale rzeczywistośc okazała się gorsza od wyobrażeń. Drugiego bałam się więc dużo bardziej, starałam się więc o tym nie myśleć. Na szczęście miałam cc, więc moje lęki się nie urzeczywistniły

Karen

fiamma75

Że będzie strasznie boleć.
Dla mnie pierwszy poród to trauma.
Dobrze, ze juz nigdy więcej tego w życiu nie przeżyję.

maybe

no właśnie i tego się boję Wesoly

Nastka55

strzyga

Karafka

strzyga racja...niestety w niektorych szpitalach dalej znieczulenie nie jest standardem Wsciekly

na szczesie o to sie bac nie musze i wsolczuje wszystkim kobietom ktorym sie odmawia znieczulenia Smutny