..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

okoani

Tak ogólnie to niespecjalnie się tym wszystkim stresowałam - i nadal do samego porodu od strony fizjologicznej mam podejście na zasadzie "nie ja 1sza i nie ostatnia". Tyle, że w ciągu ostatnich kilku dni włączył mi się lęk o maleństwo - o to żeby spokojnie posiedziało sobie do "bezpiecznego" tc, a później by nie miało problemów z przyjściem na świat. Chyba muszę się skupić nad wyprawką, by zamiast się bezsensownie stresować, cieszyć się Wesoly

Justek

Lęk o dziecko raczej już pozostanie, już taka natura mamusiek Kwadratowy

ja tez się najbardziej boję o maleństwo, ale staram się myśleć w ten sposób, że w tych czasach opieka nad matką i dzieckiem jest tak zaawansowana, że nie może się nic stać.

A co do szpitali to zawsze każdy mówi co innego, zresztą jak o wszystkim dotyczącym ciąży! Najlepiej zdać się na własną intuicję i się za dużo nie przejmować!

sisetka

justek a Ty juz zwarta i gotowa?

ika

okoani u mnie w mieście też jest szpital o którym ogólnie są złe opinie jeśli chodzi o porody, ale poczytałam dużo i w cale takiej tragedii nie ma. To że jakaś paniusia nie mogła rodzić w wodzie, albo z mężem bo akurat tak wyszło w danej chwili to nie tragedia, a ludzie już od razu podłapują opinie. Chociaż ma złą renomę nie przeczytałam jeszcze, żeby ktoś był niemiły, czy żeby dzieciom się krzywda działa. Po prostu jednej czy drugiej nie pasował komfort...bo gdzieś tam indziej można to czy tamto a tutaj tylko tak i koniec.

Justek

Ja gotowa tak, tylko małej coś się nie spieszy

Rozwarta chyba jeszcze nie, ale to się okaże jutro bo mam wizytę u ginekologa

torba praktycznie spakowana, chce sobie zostawić jeszcze kilka drobnych rzeczy do spakowania na ostatnią chwilę żeby nie jechać od razu do szpitala

przynajmniej przy początkowych skurczach skupię się na czymś kreatywnym

Wiecie co jest najgorsze w czekaniu? Że od rana kogo spotkam, do kogo dzwonię lub gdy ktoś do mnie dzwoni, słyszę pytania: "Czy już urodziłam" lub "Kiedy wreszcie urodzisz"!!! Wsciekly

i tak już od tygodnia! Nawet wczoraj mój mąż z pracy wrócił i mówi mi że znajomi się pytają kiedy urodzę bo chcą sobie grila zrobić a tak przynajmniej będzie okazja!! Wsciekly

okoani

buba

mk,

Justek

Ja tam tez przez minimum tydzień od powrotu ze szpitala nie chcę nikogo widzieć! Ale znając życie teściowie i mój brat z żoną pojawią się na pewno, no ale to nie są tacy goście że ja będę miała przy nich biegać! No a ten grill też nie u nas! Aż tak rąbniętych znajomych nie mamy

(chyba

)

Cera

Z tymi opiniami szpitala to różnie bywa, wiem coś o tym.

okoani

Co do odwiedzin rodziny/znajomych, to ja mam też nadzieję, że nikt się Nam na głowę od razu nie zwali. Tzn. teściowe pewnie będą chcieli zobaczyć wnuczkę, ale wiadomo, że to będzie krótka wizyta i nie boję się o to, że każą mi koło nich "skakać". Mąż ma wziąć trochę wolnego, więc na Nim będzie ciążył obowiązek wypraszania wszystkich niezapowiedzianych gości Kwadratowy

Zresztą ja bez skrępowania od początku ciąży wszystkim wkoło mówiłam, że te 1sze 2-3 tyg. chcę spędzić tylko z dzieckiem i mężem

Później mają przyjechać moi rodzice i wtedy też zaprosimy na krótkie wizyty najbliższych znajomych.
takiej sytuacji jak opisała mk, sobie nie wyobrażam - biedna ta dziewczyna była... że też ludzie nawet chwile się nie zastanowią nad tym czy komuś nie przeszkadzają...

Cera

Ja bym nie potrafiła odprawić gości- kwesta kultury osobistej, bo skoro już przyszli, to nie po to aby uprzykrzyć życie tylko sprawić przyjemność, przywitać nowego członka rodziny. Wybaczcie, ale herbatę zrobić czy kawe to nic strasznego, więc czy nie przesadzacie troszkę? Nikt raczej nie wymaga wyrafinowanych ciast i potraw na nowieckę, prawda?

Ja osobiście z radością przyjmowałam gości, ciężko mi nie było, bez przesady. To, że ktoś "skacze' to nie kwesta tego kto przyszedł tylko tego kto obsługuje. Może moja rodzina i przyjaciele są innego typu, ale nikt mi nie kazał nawet zadka podnosić, absolutnie ani tym bardziej ugaszczać w jakiś specjalny sposób. Przyszli, posiedzieli, poszli.

okoani

vanillka

A ja się cieszyłam z wizyt po porodzie. Pierwsi goście byli już w dzień po powrocie ze szpitala - moi rodzice, babcia, teściowie, przyjaciółka. Fajnie, przynajmniej obiad zrobili Mruga

Nie byłam fizycznie zmęczona, więc nie widziałam powodu, żeby odmawiać, bardzo chętnie się spotykałam z ludźmi, zwłaszcza że mały w tych pierwszych tygodniach albo jadł albo spał - nic ciekawego Mruga

Ale fakt faktem nie byłam w stanie nawet zrobić kawy czy herbaty - nie ze zmęczenia, tylko dlatego, że K. wisiał cały czas przy piersi. No ale wtedy gości obsługiwał mąż albo goście się obsługiwali sami.

Justek

No i wyszło że rozwarta jeszcze nie jestem

mała wywiera lekki nacisk na dół i to wszystko. Głupia nie jest, nie pcha się na ten świat

najwidoczniej za dobrze jej tam