..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

elemka

Dziewczyny z innej beczki. Otóż moja dobra znajoma zaszła w ciążę. Jest teraz coś koło trzeciego msc. Ale ma jakieś problemy z ciąża, a pracuje fizycznie, więc lekarz ''wyrzucił'' ją na zwolnienie. Ale- i tu ma problem- studiuje zaocznie. Czy nadal może normalnie chodzić na zajęcia bez konsekwencji w związku ze zwolnieniem od pracy???

strzyga

to raczej pytanie do lekarza...

ika

Chodzi Ci o to, że czy w pracy się nie przyczepią, że nie pracuje a chodzi? Zależy jaki numerek na zwolnienu lekarz jej napisał. Jak ma numerek 2 to znaczy, że może chodzić, 1 oznacza, że ma leżeć. Jeśli dał jej 2 to nie musi siedzić cały dzień zamknięta w domu, więc niech się nie przejmuje. Wyjście na studia na parę godzin, czy na zakupy to przeciez nie to co praca fizyczna po 8 godzin. Jakby miała zalecenie do leżenia to wtedy mogliby się przyczepić.

fiamma75

To, że ma 2 to nie oznacza, ze może wychodzić na cały dzień za zajęcia. @ oznacza, że może wyjść na zakupy, na spacer itp. A to czy moze równocześnie studiować to należy spytać lekarza.

elemka

No właśnie lekarz jej nie udzielił odpowiedzi.

A pracuje po 12 godziny na taśmie z filetami- więc dźwiga, stoi do tego w zimnej hali.

Ma 2 . Widzę opinie podzielone. Do kogo więc zwrócić się powinna o udzielenia odpowiedzi?

Jadzia

Wracając do tematu. Ja do pracy nie wróciłam, bo nie miałam dokąd po macierzyńskim, ale b. szybko, tzn. jak córcia miała pół roku, znalazłam nową pracę. Małą zajmują się do dziś obie babcie na zmianę, ale niedługo chcemy ją posłać do żłobka. Również należę do tych, co odżyły po powrocie do pracy. No i nie poradzilibyśmy sobie bez moich dochodów (tzn dalibyśmy radę, ale kosztem doktoratu męża - nie wybaczyłabym sobie tego).
Ja należę do mam zdecydowanie prożłobkowych, a poglądy moje wynikają z własnych doświadczeń. Mama zawsze trzymała nas pod kloszem, nie pracowała, żłobek to największe zło wg niej, przedszkole też nie najlepsze, najlepiej, jak dziecko idzie dopiero do zerówki. Efekt - moja nieśmiałość była pogłębiana przez "kwokowatą" postawę mamy, byłam dzieckiem dość aspołecznym, nieśmiałym, z trudnościami w adaptacji w grupie. Nie chcę zwalić całej winy na mamę, ale sama z radością obserwuję, że moja córcia jest bardzo towarzyska, bez problemu od początku zostawała z babciami, lubi towarzystwo. Mam nadzieję, że dzięki żłobkowi i przedszkolu jej towarzyskość pozytywnie się wzmocni. Mnie taka postawa tęsknoty za mamą i chęci bycia non stop z mamą bardzo źle kojarzy mi się z dzieciństwa.
A moja niepracująca mama teraz jest w bardzo trudnej sytuacji finansowej, wręcz dramatycznej, a ja i rodzeństwo nie możemy jej jakoś znacząco pomóc. Straszne jest, że nie ma na podstawowe rzeczy typu kosmetyki itp. (tacie znacznie obniżyły się dochody, poza tym był zawsze skąpy). Straszna jest świadomość, że nie będzie miała ani grosza emerytury i nie za długo przyjdzie wiek, w którym zaczną się koszty związane z leczeniem itp - to wszystko będzie na głowie nas, dzieci... Wiadomo, że to nasz obowiązek, ale ja sama w wieku mamy chciałabym móc wspierać dzieci również finansowo w miarę możliwości, a nie być na ich łasce... To tyle w temacie.