..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

ika

Oni po prostu wszyscy są tacy sami..prawie

I jeszcze denerwuje mnie to, że wszystko robi tak wolno, nawet jak się już zacznie zbierać do wyjścia, to się tak ślimaczy, że mnie doprowadza do szału. Nie ma czasu, trzeba wychodzić...ale nie on ma czas...jeszcze w lusterku zobaczy czy się równo ogolił, jeszcze na komputerku tylko coś zerknie, a koszulkę nie tą, tylko tamtą, jeszcze kanapeczkę trzeba zjeść przed wyjściem i się napić... Wsciekly

Ja jak się spieszę to raz dwa ubrana przeczesana, buty i wychodzę...nie, on zawsze ma czas jeszcze...

luka

Ika Ty piszesz o swoim mężu czy o moim!!!! Mój jest identyczny. Nawet już nie muszę swojego opisywać. My zazwyczaj kłócimy się o to że ciągle go w domu nie ma i że mi nie pomaga. Teraz zmył naczynia ale... sztućce zostawił i upaćkany zlew. Nauczył się po goleniu akcesoria wkładać do szafki. Walczę jeszcze z ciuchami które rzuca na pralkę, nieważne czy brudne czy czyste. Jak mu wsadzę do pralki coś czystego to jest dym. Ale skąd ja mam niby wiedzieć co czyste co brudne. Raz wstawił pranie. Nasypał proszku do przegrody na płyn do płukania. Potem mi awanture zrobił co ja za pralkę wybrałam, że nie płucze dobrze.

Generalnie jest pracowity, leniem nie mogę go nazwać, czasem nawet coś ugotuje ale prac remontowych, majsterkowych nie ogarnia. Wychował się w bloku i jego tatuś zawsze fachowców do wszystkiego brał. W ogóle do tego się nie garnie i często właśnie o to są kłótnie a mieszkamy w domu nie w bloku więc zawsze jest coś do zrobienia. Na szczęście mój tata mu dużo pomaga.
Mieszkamy tu już 9 miesięcy a nie ma kratek wentylacynych nadal. Taki przykładzik. Wesoly

Dzisiaj rano pokłóciliśmy się bo on z klamki drzwi nie zamyka tylko na "popych". Jak mnie to drażni... wrrr albo idzie w kapciach do zimnego przedpokoju gdzie trzymamy buty, tam zdejmuje kapcie i zakłada buciory. Kapcie zostawia w błocie a potem mi wchodzi w tych brudnych kapciach na dywany. Ale ważniejsze żeby się skarpetki nie pobrudziły (jakby to on je prał). O te kapcie w piachu też często jest dym. Wesoly

na szczęście jak dotychczas nasze kłótnie to klótnie o pierdoły Wesoly

Hikari

ika

O to z tym praniem to mam to samo. Pierwsze pranie...mamy w pralce taki program "tkaniny różne", więc mój mąż nie wpadł na to, że chodzi o materiał, ale uznał, że kolory też nie mają znaczenia

i tak mi czerwony ręcznik wyprał w białą bielizną i czarnymi ubraniami. Majtki zrobiły się różowe, jeszcze byłam wściekła bo to ślubne były

Mnie z tym myciem wkurza jak on tak na raty myje wszystko, a bo garnek trzeba odmoczyć, to zostawi, a przy okazji jeszcze pięć talerzyków. To nic, że wziąłby druciankę i wyszorował garnek moment, ale on się musi odmoczyć i koniec. No i z robotami w domu też ciężko, ja nadrabiam za niego. Jego taty niestety w domu często nie było, więc nic go nie nauczył, kompletnie. Ja za to zawsze byłam "syneczkiem tatusia"

wszystko z nim naprawiałam, rozkręcałam, malowałam, więc czy kontakt naprawić, czy zawory wymienić, nigdy nie miałam z tym problemu. Przedwczoraj nam się pralka zepsuła i oczywiście muszę tatę prosić, bo mój mąż do niedawna nie wiedział nawet jak się sitko na dole przetyka, ba nie wiedział, że jest coś takiego !
No ale nieraz jak wpadnie w szał i go porządnie weźmie to faktycznie posprząta. ostatnio go tak naszło to mi całą komórkę jeszcze starymi rzeczami babci wysprzątał. powywalał wszystko i poukładał nasze rzeczy Wesoly

Muszę go na balkon wysłać do sprzątania, bo po zimie to się tam śmietnik zrobił mały

A co do prania jeszcze, byłam wkurzona ostatnio, bo właśnie pralka już coś fiksowała i oglądaliśmy co jej może być, więc chciałam nastawić pranie, żeby ją sprawdzić, a on nawet nie wiedział jak się kieszonkę na proszek wyciąga tak całkiem i się wkurzałam, sama ją wyciągnęłam umyłam i mówię:
- podaj płyn do prania
Dał płyn, nalałam.
- podaj płyn do płukania
- ale przecież już ci dałem
- do płukania powiedziałam...
- a to jest co innego?
Mad

No i gadaj z takim...

Hikari

jejka... dobrze, że z czasem można się z tego śmiać

szpaczek1

My się szczęśliwie z mężem dobraliśmy i mamy bardzo podobny pułap brudu - czyli zazwyczaj oboje dochodzimy do wniosku, że czas posprzątać (no czasami muszę go do tego lekko zmotywować).

Niestety nie potrafi naprawić cieknącego kibla i niedomykających się drzwi, ale muszę go pochwalić że zajmuje się trawnikiem (trochę się tym martwiłam, bo w domu nigdy nie zajmował się tym).

buba

ika

My w sumie też, w miarę się dobraliśmy jeśli chodzi o sprzątanie. Ani moja, ani jego rodzina nigdy nie była zbytnio pedantyczna. Dlatego też nie wstydziłam się zapraszać go do swojego bałaganiku, bo on też miał w domu taki sam. I na co dzień też nie mamy super porządku, naczyń regularnie żadne z nas nie myje, np po jedzeniu, nieraz leżą, aż się nam np szklaki czy talerze nie skończą

No ale ja wcześniej zauważam, że czas posprzątać. Poza tym ja nie rozrzucam, aż tylu ubrań po domu, za to papiery moje to są wszędzie

I jeszcze przykład kolejny jak....nie zamyka drzwi do sypialni i kibelka, żeby koty tam nie właziły jak wychodzimy z domu, ale za to nieraz zamyka drzwi do łazienki gdzie mają kuwetę i biedaczki muszą trzymać siku cały dzień później (na szczęście są na tyle kulturalne, ze nie sikają poza kuwetą, chociaż kupę, jak im mąż zamknie łazienkę to im się zdarza zrobić przed drzwiami

)

Ale sobie ponarzekałam

Ale go nie ma to mogę narzekać, zostawił mnie samą na tydzień to ma

Hikari

ika

No ja też nieraz sobie obiecuję, że regularnie będę myła gary, ale to powinno działać u obu stron, a nie ja za siebie umyje, a mąż będzie dokładał. Już obiecywaliśmy sobie wiele razy, żeby myc gary od razu i nic z tego, działa przez 2 dni, nawet dzieliliśmy zlew na pół, że te są moje gary, a te Twoje, ale tez nie działa

Nie ma czasu nieraz, faktycznie...
A śmieci nieraz zostawiłam przed drzwiami i stały 2 dni, aż nie powiedziałam: "Wynieś śmieci...natychmiast Wsciekly

" To się wyniosły momentalnie

Ale dobry sposób jest, jak mu zostawię listę zadań jakie ma wykonać pod moją nieobecność, to on sobie sprząta i odhacza co zrobił

Wtedy jest szansa, że coś ruszy, bo ja mu z pracy zadzwonię, żeby to czy tamto to nie ma szans...tylko usłyszę: "Dobrze Kochanie" i na tym się skończy...bo on nie chce marnować czasu kiedy mnie nie ma na sprzątanie, tylko che siedzieć na kompie, a jak ja przyjdę to on będzie sprzątał a wtedy ja będę sobie mogła siedzieć ile chcę. Tylko, że ja jak wracam z pracy to chcę męża a nie komputer, komputer załatwiam w max. 15 minut...a później chcę z nim spędzać wieczór, ale on się wtedy za naczynia bierze, czy układanie w salonie Smutny

O jeszcze mi się o praniu przypomniało....jak się złoszczę i wściekam, że ja to muszę i myję po nim i zbieram te skarpetki i piorę mu te ubrania, a on nic nie robi.....i wtedy wtrąca: "...ale przecież to pralka pierze...." Wsciekly

No ale jest coraz lepiej, teraz się wczuwa w rolę dobrego ojca i męża, więc ładnie wiesza pranie, i suche odkłada do szafy, jest postęp

No i odkurzać lubi !!

Hikari

Dla mnie idealna pora na sprzątanie to około 12-14 ale jak jestem w pracy to nie ma szansy.
Jak jestem na chorobowym czy jakimś wolnym, to porządek mam codziennie, nawet mąż nie zdąży nabałaganić. Wszystko od razu zrobione. A jak pracuję to nie mam szansy aby się wyrobić.
Od mojego powrotu do jego przyjścia i zrobienia obiadu mam jakieś 3 godziny.
Jak chodzę na siłownię, to dzień wczesniej robię zupę. Bo wracam 18-19 i też jestem głodna (dziś na przykład jem co 1,5 godziny).

Dobrze wiedzieć, że nie jestem sama ze swoim problemem

ika

No ja niestety studia+praca mieszanka wybuchowa, czasu na nic, a jak jest czas to sobie myślę, że lepiej odpoczywać w tym czasie. Zwłaszcza teraz jak jestem w ciąży, wrócę z uczelni i mam powiedzmy 4 godziny wolnego przed pracą, to myślę, że bym coś posprzątała, ale za chwilę myślę, że lepiej odpocząć przed pracą, bo niestety nie mam pracy siedzącej. A wiem, że jak zacznę sprzątać to nie przestanę szybko, a teraz męczę się momentalnie, więc wolę jednak tan czas wykorzystać na odpoczynek i regenerację. Zobaczysz w ciąży jak będzie, niby czasu może i więcej, zwłaszcza jak się na L4 siedzi, ale siły nie ma. Ja teraz pół mieszkania odkurzę i już stękam i muszę odpoczywać.
Dlatego mąż ostatnio bierze sobie moje uwagi do serca i sprząta. Bałagani tak jak zawsze, ale chociaż sprząta więcej. Oczywiście, wszystko trzeba mu palcem pokazać i instrukcję obsługi, bo inaczej sam na to nie wpadnie

buba

A czy u Was też jest takie wielkie halo kiedy któryś raz zwracacie uwagę?
Czy po prostu mówicie raz i czekacie na reakcję?
Bo ja jestem jednak trochę niecierpliwa i takie czekanie wkurza mnie jeszcze bardziej, a potem zamiast poprosić, to zaczynam mówić ze zniecierpliwieniem, złością - jest akcja, to jest i reakcja...

Hikari

ja mówie, mówię, mówię, mówię (w sensie, że proszę).
a jak przypomnę, że prosiłam, to słyszę "Zaraz"
więc czekam, czekam czekam czekam, czekam...

na przykład na zrealizowanie czegoś "Jutro" czekałam 2 miesiące (naprawić przegryziony przez psa kabel od domofonu).

Gdy zaczynam się denerwować, to wie, że już nie ma żartów, choć najpierw żartuję z odkładania i zbywania, ale wówczas mam łzy w oczach

buba

No tak...
Mnie właśnie wczoraj aż zabolało, że "ględzę jak matka", że on nie chce, żebym to akurat ja tak się zachowywała.
No, ale przecież ja też jestem rozczarowana kiedy proszę, proszę i proszę, a tu nic.