..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

buba

Dziewczyny, ostatnio pokłóciliśmy się z M.
Prosiłam parę razy, żeby coś zrobił, aż w końcu on się wkurzył, że ględzę. Mruga

No i zaczęliśmy o tym rozmawiać, że on nie chce, żebym zachowywała się jak mamusia, która mówi "zrób to, zrób tamto".
Jasne, mnie też przecież nie o to chodzi, wolałabym żebym nie musiała prosić tyle razy, aż w końcu robię się poddenerwowana i pewnie moje prośby zaczynają brzmieć jak żądania.

Wiem, to niby są tzw. pierdoły, ale właściwe z takich drobnych rzeczy potem urastają większe żale, chcemy tego uniknąć.

Jak wy podchodzicie do takich leni, co wszystko by zrobili, tylko "później"?
Ja jestem typem, który robi od razu, żeby naczynia nie leżały w zlewie itd..
A też nie chcę wychodzić przed szereg, wyręczać.

Proszę, podzielcie się swoimi doświadczeniami i "sposobami". Mruga

Maria

Hmm moj M to mi kaze sobie przypominac bo albo zapomni albo nie wpadnie na to, ze cos trzeba zrobic.

mamma

może umówcie się i podzielcie jakoś obowiązki, z "zaznaczeniem" do kiedy coś ma być zrobione
my w sumie nie mamy z takimi domowymi rzeczami problemów, poza jedną bałaganem nie jestem jakąś osobą, która musi mieć idealny porządek, wręcz dla niektórych jestem bałaganiarą, ale mój mąż to w ogóle bałaganu nie widzi, ciągle nie odkłada czegoś na miejsce tylko zostawia gdzieś, już się przyzwyczaiłam do tego i nawet tak mi to nie przeszkadza ale co jest dla mnie najgorsze i nie do przyjęcia potrafi do takiego bałaganu kogoś przyprowadzić Sad

zwykle wystarczyło by 10-15 minut żeby posprzątać ale jemu nie przeszkadza że ktoś widzi bałagan, żadne kłótnie, tłumaczenie nie pomagają Sad

Hikari

u mnie żadna metoda się nie sprawdziła.
były prośby, groźby, żale, łzy, szantaż, przekupstwo.
Nie działa nic. Mam cholernego lenia, który nie czuje potrzeby sprzątania choćby po sobie, bałagan mu nie przeszkadza.
Przy normalnym komputerze przestałam już siedzieć, bo nie mogę dokopać się przez brudy Mruga

Naima

u mnie podobnie - nie widzi niczego poza ekranem komputera. po zamieszkaniu przez pół roku wyłam co m-c, jak bóbr i obiecywał, że się zmieni, ale nic - on mówi, że po prostu nie widzi, albo mu nie przeszakadza ta sterta naczyń, kubków, osadów na meblach, foliówek, skarpet!!! jemu to nie przeszakdza, że jakieś klucze (takie wiecie do wiertarki, czy takie jakieś narzędziowe) leżą na oknie, na podłodze, na stoliku pod lustrem... w końcu się umówiliśmy, że tylko jedną rzecz będzie robił - pamiętał o kupnie kociego piasku (raz na 2 miechy) --> i nawet tego nie potrafi Wsciekly

i myślę sobie, że to on chyba naprawde tego nie widzi i to są te męsko-damskie cechy, które trudno ulegają zmianie.
ale mój nie jest taki zły, bo lubi gotować. jego ojciec w domu mył podłogi, okna i dbał o dywany więc mojemu męzowi to się wydaje naturalne i dużo mi pomaga mi co tydzień w gruntownym myciu całego mieszkania. robi zakupy, a ponieważ ja w tygodniu pracuję często od 10 do 18-21 to jak sobie sam nie zrobi, to nie ma co jeść więc go życie zmusiło żeby po coś skoczyć.

my dużo rozmawialiśmy, dużo się kłóciliśmy (nawet myślałam, że to koniec niedługo z nami) i doszliśmy do wniosku, że jesteśmy bardzo różni. przyjęliśmy, że często nasze wzajemne oczekiwania wobec siebie nie są możliwe do spełnienia. i mój mąż stwierdził, ze on się nie domyśla i mam od razu mówić o co mi chodzi - zaczęłam mówić, a on mnie nie olewał tylko robił, o co go prosiłam. zrobiliśy podział pracy (po długich negocjacjach) - jeden gotuje to drugi zmywa, jeden myje łazienke, drugi toalete i np dywan, jeden tydzień ja robie zakupy drugi on. i obecnie jestem bardzo zadowolona, nie kłocimy się, tak jak partnerzy działamy. on mówi, że często mnie nie rozumie, ale robi, bo wie, że mi to pomaga psychicznie. wydaje mi sie, że dużo rozmowy takiej poważnej i szacunku do siebie i to zaowocowało

ps. dużo słuchałam rekolekcji Pulikowskiego o różnicach między kobetą a facetem i to mi bardzo pomogło. polecam wszystkim!! mi to nawet pomaga na gigantycznego doła w związku ze staraniem sie o dziecko--> on z żoną 7 lat się starali a teraz mają trójkę Wesoly

[link widoczny dla zalogowanych]
ps. sorry, ze ja tak sie rozgaduję długo, ale już taka papla jestem

Hikari

Naima u mnie nie było kiedyś problemu!! Wszystko zaczęło się, gdy mąż pracował w delegacjach i co tydzień lub co dwa wracał na weekend do domu.
Ja gotowałam, mąz zmywał. Ja odkurzałam podłogi, od ścierał kurz.

Naima

Hikari

nic nie mówi, zmienia temat i tyle.
Ale... ja mam asa w rękawie na to Wesoly

buba

mamma

przypomniało mi się, że w wielkim poście słuchaliśmy z mężem też fajnych rekolekcji
[link widoczny dla zalogowanych]
tam na dole stronki można sobie ściągnąć poszczególne konferencje

Naima

Hikari

dziś as zadziałał

"Chcesz iść do garażu do syrenki, to proszę pozmywać po obiedzie"

Naima

ika

O mój mąż to też leń straszy. W sumie i ja i mąż od zawsze byliśmy bałaganiarzami ale co innego jak teraz mieszkamy sami, ja lubię mieć w miarę czysto. Natomiast on zwykle robi tak...wraca z pracy, siada przed komputerem, później ja wracam z pracy a on nagle się zabiera do wszystkiego i mówi mi, żebym sobie siedziała i robiła na komputerze, a on będzie sprzątał. Po czym myje gary, połowę i tak zawsze zostawi, nie umyje blatów, kuchenki itp...i niby kuchnia posprzątana Wsciekly

No i zaczynamy jeść kolację, oglądać coś i koniec jego sprzątania. Swoje rzeczy też wszędzie zostawia, ale jestem dumna bo nauczyłam go wkładać brudne ubrania do pralki, a nie zostawiać na podłodze w łazience

No i czasami ma zrywy takie, że on będzie sprzątał i sprząta na prawdę a mi każe wtedy odpoczywać. Tylko mu to strasznie długo schodzi. Kiedyś zrobiłam błysk w mieszkaniu w 1.5h, a on wrócił z pracy i nie mógł uwierzyć, że można posprzątać tak szybko. Jemu by to tydzień zajęło....
Buba więc nie masz się czym przejmować, a przynajmniej nie masz co myśleć, że Twój M jest okropny i taki a śmaki, bo większość M taka jest

A jeszcze się kłócimy przed wyjściem zawsze bo on wszystko na ostatnią chwilę robi i później mamy wychodzić, a się okazuje, że ma buty całe w błocie, albo nie wie gdzie są klucze, portfel i jest nerwowo... Wsciekly

Hikari

śmiać mi się chce
mamy chyba tego samego męża

Mój tata zawsze ma porządek, zawsze po sobie wszystko sprząta, zawsze pomagał w domowych obowiązkach.

Mamy zaplanowany wyjazd do rodziny - 300 km od nas.
Nigdy nie wiem czy jedziemy na obiad, czy obojętnie na którą.
Budzimy sie o 8. Ja się grzebię a mąż mówi - idę do garażu po auto, jak wrócę, bądź gotowa.
A tu trzeba się spakować, bo zostajemy na noc, ja muszę umyć i wysuszyć włosy, zrobić z siebie człowieka, zjeść śniadanie... A ten zdziwiony, że trzeba coś ze sobą zabrać, hahaha. A tyle razy wyjeżdżamy.