..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

konstancja

ja też nie, w szkole średniej i na studiach przeważnie byli fatalni kandydaci Wesoly

Cera

CIA, nie rozumiem. Przecież przebywają z kimś z pokoju nie musisz zaraz robić cos niestosownego, możesz dyskutować.

CIA

Nie, akurat nigdy nie zastanawiała mnie postawa innych dziewczyn. Zresztą nie mam tu ochoty rozmawiać na mój temat. Może zmienię lekko to co napisałam - po prostu bez względu na to czy taka jestem, czy nie - mam takie poglądy. Nie mam przecież ochoty być pionkiem służącym wam do zabawy, byście się ze mnie śmiały.
Więc dlatego zmieniam to, co napisałam w pogląd - że tak powinno być.

Cera

Nikt się z Ciebie nie śmieje.

konstancja

CIA ale z tego co piszesz robi się śmiesznie, bo wychodzi na to że niezamężna kobieta nie powinna przebywać pod jednym dachem z mężczyzną (i nie mówimy tu w ogóle o seksie) a z mężem też musi bardzo uważać i najlepiej spać osobno (a to ostatnie już zakrawa na grzech - w małżeństwie ma być wspólnota łoża i stołu ) Chyba że źle zrozumiałam

Edwarda

Zapraszam do dalszej dyskusji o Waszych zbrodniach Laughing

do Pogaduszek Wesoly

http://www.naturalnemetody.fora.pl/font-color-darkblue-pogaduszki-color,8/pocalunki-pocalunki,6061.html

Tu niech już będzie o tym spaniu Mruga

Żaba

Niestety nie przebrnęłam przez cały wątek, czytałam zaledwie kilka stron, ale postanowiłam się tu podpiąć ze swoją sprawą.

U nas ostatnio sporo problemów, kłótni między nami. Jednym słowem trudny czas, Widzę, że każde z nas inaczej odreagowuje to wszystko. Ja w tym wszystkim potrzebuję bliskości męża, jego obecności, również fizycznej bliskości, a on odwrotnie... W takich momentach on się ode mnie odsuwa, szuka samotności... No i właśnie zastanawiam się jak to wszystko się ma do wspólnego spania w jednym łóżku, gdy są problemy, gdy nie jest ładnie i kolorowo, gdy problemy życia nie dają spokoju?

Mi jest po prostu źle, gdy w takich momentach muszę zasypiać sama, gdy nie mam się do kogo przytulić, uspokoić, a mój mąż w tym czasie zasypia sam w drugim pokoju. Nie mogę tego zrozumieć, aczkolwiek staram się Confused

Mąż mówi, że on w takich sytuacjach potrzebuje pobyć sam, nabrać dystansu do problemów z którymi oboje się borykamy i wtedy gdy psychicznie nabierze sił, to wtedy "wróci"...
a mi jest z tym strasznie źle, czuję się samotna, jeszcze bardziej przytłoczona nie dość, że naszymi problemami, to jeszcze tym, że gdy jest ciężko, to i tak jestem sama --> chodzi mi o to, że nie czuję przez to takiego emocjonalnego wsparcia wtedy, gdy jest ciężko w życiu...
Nie chcę do niczego zmuszać mojego męża, ale z drugiej strony strasznie mnie to boli i w głębi serca zaczynam czuć jakiś coraz większy dystans między nami. Rozumiem, że on może potrzebuje takiego odosobnienia, ale czy to fair wobec mnie? Znalazłam nawet ciekawy artykuł na ten temat
[link widoczny dla zalogowanych]

Zastanawiam się jak to jest u was w takich kryzysowych momentach w życiu? Czy Wasi mężowie też się tak odsuwają, a nawet nie śpią z Wami tłumacząc to potrzebą nabrania dystansu, itp???

Dona

mamy tylko jedno łozko, nawet pogniewani musimy spac razem...

Żaba

ika

Żaba my mamy wiele łóżek, ale maż nawet po kłótni idzie do naszego spac i ja też, po prostu sie odwraca i śpi. I to wszystko zalezy jak wielkie spięcie było, czasami to jestm taka obrażona, ze sobie myslę, a niech śpi i się do mnie nie odzywa, a czasami czekam, aż jednak przyjdzie i się zacznie przytulac. W jednym łożku łatwiej o zgode, bo nawet jak się kładziemy pogiewani to wystarczy, że się jedno przysunie do drugiego i nawet nic nie trzeba mówić już tylko się przytulić Wesoly

Szkoda, że maz tak reaguje, ale może tego własnie potrzebuje, chociaż mi tez się wydaje, że jednak lepiej jakby spał obok, nawet wściekły i odwrócony tyłkiem.

Dona

minnesota

my niestety mamy 3 łóżka

Tzn. jedno łóżko + 2 miejsca gdzie mój mąż lubi sypiać, na zmianę

buba

Żaba, też tak sobie myślę, że byłoby Wam łatwiej...
A próbowałaś mimo to pójść za mężem do tamtego łóżka i po prostu się przytulić?
(nie wiem, taki mi jakiś pomysł przyszedł do głowy, nie wiem czy dobry)

Ania M

my śpimy razem choć z uwagi na chrapanie męża raz na jakiś czas przenoszę się w ciagu nocy do drugiego pokoju, jak już zupełnie zasnąć nie mogę.

zobaczyłam ten wątek i już myślałam, że susa coś napisze jak u nich w małżeństwie jest... ciekawa jestem jak im się układa

anbi

Mi wytlumaczenie Twojego meza bardzo przypomina to, co mowi moj w takich chwilach. Na poczatku jednak mieszkalismy w jednym pokoju i spanie osobno nie bylo mozliwe. Trzeba bylo jakos sie dogadac, bo balam sie ze maz pojdzie w koncu kiedys spac do mamy (blisko mieszkala) a i charaktery mamy raczej nerwowe wiec nie bylo na co czekac tylko otwarcie przegadac sprawe (oczywiscie jak warunki beda sprzyjajace). Efekt: Maz zostaje ze mna w lozku mimo ze mamy teraz dwa, przytula mnie mimo, ze jest to dla niego jakis wysilek ale... z mojej strony tez musi byc jakies poswiecenie: mam nic nie mowic, pozwolic mu przemyslec i sie samemu uporac, a jak bedzie gotowy to przyjdzie pogadac. Tez sporo mnie to kosztuje, bo ja bym chciala od razu ale przynajmniej czuje ze jest blisko. Nie wiem czy tak sie da zawsze, na naszym poziomie, kiedy raczej te najwieksze burze jeszcze nie przyszly,metoda sie sprawdza.