..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

kukułka · Wysłany: Sob 7:29, 27 Mar 2010 Temat postu:

susa, no i o to nam caly czas chodzilo

okoani · Wysłany: Sob 13:18, 27 Mar 2010 Temat postu:

Cera · Wysłany: Sob 23:53, 27 Mar 2010 Temat postu:

Susa

Kropla · Wysłany: Śro 13:57, 31 Mar 2010 Temat postu:

Nareszcie przebrnęłam przez cały temat:) I postanowiłam sie włączyć. Jeżeli napisałabym coś nie tak, proszę, poprawcie mnie.

Ostatnio byliśmy z narzeczonym na naukach przedmałżeńskich i ksiądz przytaczał teorię jakiegoś amerykańskiego badacza. Pozwolę ją sobie pokrótce przybliżyć. Twierdzi on, ze każdy człowiek ma własny "kanał miłości", czyli coś, przez co czujemy się kochani, przez co miłość do nich dociera. Jest 5 głównych "kanałów": dotyk, czas, pochwały, pomoc i prezenty. Moim "kanałem" jest ewidentnie dotyk, więc mogę sie przytulać i pieścić, i tomi sprawia największą przyjemność. I moge z moim narzeczonym tak godzinami się tylko dotykać, i nic więcej do szczęścia nie jest mi potrzebne. A mój narzeczony się denerwuje, bo on właśnie chciałby porozmawiać, poopowiadać, podzielić się wrażeniami z przeżytego dnia, porozmawiać o przyszłosci - jego "kanał" to czas. Musimy wypracować kompromis na tym polu, właśnie bym i ja i on czuli się kochani w tym związku. Może "kanałem miłości" dla susy jest właśnie czas, i gdy rozmawia z chłopakiem, gdy razem chodzą po górach, gdy on poświęca jej czas, ona czuje sie kochana. I inaczej swojej miłości wyrażać nie potrafi? I dotyk wcale nie jest jej potrzebny, by czuć się szczęśliwą i stąd zamiast niecierpliwego wyczekiwania obawy przed współżyciem, które może zdominować rozmowę?

A co do strachu przed poczęciem, mnie on również towarzyszy. Ale ja myśle, że my susa nie uspokoimy Twoich obaw. Jest to w stanie zrobić tylko Twój narzeczony. Jest świetna konferencja Jacka Pulikowskiego o lękach kobiecych we współżyciu.
[link widoczny dla zalogowanych] (współżycie płciowe)
Proszę przesłuchaj jej, wraz z chłopakiem, i poprostu zapytaj go, szczerze: "Co bedzie jak się pocznie nieplanowane dziecko"? i mu zaufaj, bo on nie chce Cię oszukać, ani wykorzystać, chce Twojego dobra.

strzyga · Wysłany: Śro 14:25, 31 Mar 2010 Temat postu:

Myślę jednak, że susa nas trochę podpuszczała. Mruga

Przez przypadek trafiłam dziś na innym portalu na jej odpowiedź z początku miesiąca w temacie "Dlaczego katolik wbrew sobie ma nakaz współżycia?"
w którym susa odpisała:
"Myślę, że nie ma nakazu współżycia.
Jest tylko odpowiedzialność w podejmowaniu wspołżycia.
Podejmuje się współżycie licząc się z jego konsekwencjami. Musi być odpowiedzialna decyzja i obopólna zgoda. Dla regulacji poczęć może być też wstrzemięźliwość seksualna na jakiś okres. Nie będzie wtedy sytuacji, gdy dla niego to igraszki i baraszkowanie, a kobieta musi dźwigać tego konsekwencje."

susa

fresita

susa, utknelam na 8 stronie twego watku przed wielkim postem, wchodze teraz, widze, ze ma on 43 strony, nie mam sily czytac wszystkiego, ale napisze jedno zdanie : Ty nie kochasz swojego narzeczonego, dla mnie widac to po pierwszym twoim poscie. Gdybys go kochala nie mialabys tego typu watpliwosci. Nie wychodz za niego za maz!! skrzywdzisz go tylko jedynie.

Cera

Kropla O! Nie słyszałam o tych kanałach, super, naprawdę. Dzięki za info! U mnie ewidentnie kanałem jest czas, ale i dotyk choc w mniejszym stopniu. Reszta może nie istnieć. Coś w tym jest.

mamma

u nas też o tym było na kursie przedmałżeńskim, tylko nazywało się to "języki miłości", bardzo ciekawe to dla mnie było bo wcześniej o tym nie słyszałam

myśle suso, że warto żebyś o tym przeczytała, jak w sposobie okazywania miłości i czucia się kochanym, różnią sie ludzie.
nie czytałam jeszcze tej książki ale podawali nam na kursie, że tam jest to dokładnie opisane:
"sztuka okazywania miłości w małżeństwie" - Gary Chapman
życzę dalszych postępów, suso

i więcej radości z życia

susa

Zgodnie z obietnicą odpowiem na zaległe pytanie, bo kukułka dużo odpowiadała na moje dylematy:

Cera

Zgadzam się ze stwierdzeniem, żeby kierowały się rozumiem. Dodałabym tylko, żeby nie popadały z żadną skrajność, bo ani za dużo ani za mało nie jest zdrowe.

gosieksamosiek

Witam wszystkich-przebrnelam w koncu przez wszystkie strony.I niestety z kazda strona coraz bardziej umacniam sie ze Susa masz duzy problem z wlasna seksualnoscia. Masz duze watpliwosci.Uwazam,ale to moje zdanie-ze nie jestes gotowa ani na malzenstwo ani na wspolzycie seksualne.Uwazam ze psychicznie nie dojrzalas do wziecia odpowiedzialnosci za siebie i partera.A malzenstwo rowniez na tym polega.Uwazam rowniez ze twoj partner nie jest tym odpowiednim ,z ktorym powinnas sie wiazac skoro masz takie obawy.Unieszczesliwisz i siebie i jego.Bo z tego co piszesz wnioskuje ze w waszym zwiazku to wszystko opiera sie tylko i wylacznie na rozumowaniu...a gdzie miejsce na uczucia?na milosc ze az dech zapiera? Wracajac do glownego pytania:po slubie w jednym lozku czy osobno...Milosc to nie tylko seks a rowniez potrzeba bliskosci ,poczucie bezpieczenstwa!Jak dziewczyny pisaly -uwierz czlowiek najczesciej jest tak zmeczony po calym dniu ze marzy tylko by walnac sie do lozka i spokojnie zasnac:-) I czesto trzeba szukac okazji do wspolnego seksu

Wspolne zasypianie to czesto najprzyjemniejsza rzecz,seks jest wazny ale nie NAJWAZNIEJSZY.Czesto wazniejszy jest moment wspolnej rozmowy w lozku po ciezkim dniu,wtulenie sie w partnera i poczucie bezpieczenstwa jakie sie wtedy ma.

gosieksamosiek

Ja Kuklka jak i ty nie wyobrazam sobie spania bez mojego mezczyzny. Nie potrafie zasnac. Najczesciej jest tak ze kiedy on ma ochote posiedziec do pozna przed tv to ja zasypiam przy nim na sofie .Nawet kiedys sie zdarzylo ze biedny sie pochorowal i przeniosl sie wnocy spac na podloge by mnie nie zarazic....A ja co?w nocy powedrowalam za nim na podloge hehe. Jestesmy 9 lat razem .Kochamy sie mocno i zawsze spimy razem.Czesto w nocy trzymam go przez sen za ramie -oby tylko czuc jego bliskoc-to mi daje duze poczucie bezpieczensta .Byl czas kiedy uwazalismy by nie bylo dzidzi i jakos nie byo to dla nas problemem.wrecz po pracy i problemach dnia codziennego nawet nie mielismy sily myslec o seksie. A teraz pomimo ze sie staramy o babelka i oboje mamy temperamecik to i tak zdarzaja sie dni ze poprostu padamy na przyslowiowy pysk .A jedyny zwierzak jak juz pisaly dziewczyny -jaki sie w nas budzi to leniwiec. Susa mysle ze duzo stracilibyscie spiac osobno...

susa

A ja myślę, że kwestia spania razem lub osobno to kwestia drugorzędna. Najważniejsze jest zbudowanie jedności w innych aspektach życia. Gdy ta jedność będzie wtedy można przełamać opory i przyzwyczajenia decydując się na spanie razem, nawet gdy będzie niewygodnie i marzyło się będzie o chwili wytchnienia i samotności. Przyznam, że trudno mi będzie zmienić przyzwyczajenie spania samej, co wydaje mi się normalne.
Do tego chcę dodać, że gdy mówiłam o tym lekarzowi psychiatrze, ona spanie razem utożsamiła ze współżyciem. Coś w tym jest gdy spanie razem kojarzone jest ze współżyciem dlatego budzi się we mnie ten opór.