..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

susa

O to co znalezliźmy na randkach o celach narzeczeństwa:

kukułka

susa

A jednak powołanie może się obudzić. Benedykt XVI powiedział, Tam, gdzie trwa gorliwa modlitwa, budzą się powołania”. [link widoczny dla zalogowanych]
Powołanie jest jak ziarno rzucone na różnego rodzaju glebę. Jeśli będzie troskliwie pielęgnowane wykiełkuje i urośnie na wielkie i piękne drzewo.

To, ze mi z chłopakiem jest lepiej niż w Instytucie może- ale nie musi - być ziarnem powołania do małżeństwa.

kukułka

dalej powtarzasz jak papuga, a gdzie samodzielne myslenie?

susa

Ja obrazowo ukazałam czym jest powołanie, że musi być rzucone ziarno powołania, ono musi wykiełkować i dojrzeć, ma to uzasadnienie teologiczne bo o budzeniu się powołania mówił Benedykt XVI.
Ja myślę przy tym samodzielnie bo chodzi mi o to, że powołanie się rozwija, nie jest od razu bardzo mocno rozwinięte, ale jest proces w którym to powołanie dojrzewa.
Być może wtedy gdy poznałam mojego mężczyznę i dobrze nam z sobą wtedy rzucone zostało ziarno powołania małżeńskiego. Ale potrzeba czasu aż ono dojrzeje. Ja przy tym przecież myślę samodzielnie, tylko piszę ze ma to uzasadnienie teologiczne.

bakteria

My czasami modliliśmy się razem w narzeczeństwie. Teraz jednak mąż idzie do Boga nieco inną ścieżką niż ja i nawet raczej nie modlimy się w tym samym czasie.
Myślę, że ważniejsza od wspólnej modlitwy jest modlitwa za męża/żonę. Na tym buduję naszą jedność w sferze duchowej.

Annka

Och Suso... Czytam Cię znów i znów widzę tyle drobiazgowych pytań, pytanek, zawiłości, zakrętasków dotyczących przyszłego życia...
Czemuż nie powierzysz tego wszystkiego Bogu? Czemu wciąż szukasz wśród ludzi odpowiedzi na pytania, na które rozwiązanie znajduje Bóg a nie człowiek? Wiesz, że Bóg może NAPRAWDĘ uczynić cuda w Waszym przyszłym małżeństwie? Wierzysz w to choć trochę? Choć trochę ufasz Bogu?
Nie trzymajże się tak kurczowo własnych wyobrażeń o życiu, tylko wpuść Boga i pozwól mu działać wreszcie!
I nie chodzi tu o jeszcze jedną modlitwę, o kolejną medytację, o następną formację katolicką - tylko o głębokie i prawdziwe zaproszenie Boga do Waszego życia.
Pewnie, że wspólna modlitwa to coś pięknego. Ale bywa, że małżonkowie potrafią się lepiej modlić oddzielnie. Albo po latach dochodzą do wspólnej modlitwy.
Po cóż tyle się zamartwiać? Czytając to wszystko naprawdę nie wiem, jaki konkretnie odnosisz pożytek z tych wszystkich Twoich form rozwoju duchowego, skoro nawet w kwestii modlitwy małżonków szukasz oparcia w obcych ludziach, a nie w Bogu.

Smużka

My się razem w narzeczeństwie nie modliliśmy - w małżeństwie tez nie planujemy, póki co...
Dla mnie modlitwa jest czymś bardziej intymnym niż (wybaczcie przykład) siedzenie na kiblu. Powoli zaczynam dojrzewać do tego, że mogłabym sobie wyobrazić, że mąż wejdzie do łazienki w tym czasie..
Ale modlitwa to coś dużo intymniejszego i nie umiem sobie wyobrazić, że miałby mi w tym towarzyszyć! Mam na myśli modlitwę indywidualną, nie różaniec, koronkę, czy brewiarz..

Majeeczka

Hm, susa zapytała jak to jest u nas, otrzymała odpowiedź, a ponieważ inni zadawali pytania, odpowiada na nie. Każdy ma inny tok myślenia, po co drążyć temat...

minnesota

Suso,
a ja bym prosiła o odpowiedź na moje pytanie/a. Wesoly

Olenkita

U nas nie modlimy sie wspolnie. Chodzimy razem na msze, czasem odmowimy razem modlitwe przed podroza czy przy stole wigilijnym badz wielkanocnym. Nie modlilismy sie tez razem w narzeczenstwie. Oczywiscie ja bym bardzo chciala, ale nie nalegam, wierze, ze kiedys do tego dojdzie. I zeby byla jasne-moj maz, mimo, ze ma opory przed wspolna modlitwa jest dla mnie w pewnych kwestiach wzorem do nasladowania i dazenia do swietosci. Mysle, ze mimo braku wspolnej modlitwy nasze malzenstwo ewoluuje i jest coraz piekniejsze Wesoly

Bedac razem poznaje coraz bardziej siebie, przegladam sie w moim mezu jak w lustrze, widze w wyrazniejszym swietle niektore moje zachowania, i mysle , ze on ma podobnie.

I co najwazniejsze, nie wykluczam , ze kiedys bedziemy sie modlic wspolnie, moze po drodze zaliczymy pare roznych etapow... Najwazniejesze, tak jak pisze Jola, to modlic sie za malzonka. Ja ostatnio lapie sie na spontanicznych modlitwach dziekczynnych za moja polowke, jestem zachwycona darem, jaki mi sprawil Bog w postaci mojego meza Wesoly

okoani

susa

buba