..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

buba

Chciałam tylko dodać, że o sytuacji Ańdźki dyskutowałyśmy ostatnio na forum też w innych wątkach, mimo że w tym konkretnym wątku nikt się przed Tobą nie odezwał. Mruga

lesio

ika

ańdźka to co mówiła Twoja mama to jedno, nie trudno się z nią nie zgodzić, bo sama np. czytałam ostatnio, jak kobieta była z siebie zadowolona i miała całkowity brak wyrzutów sumienia, za to że dokonała aborcji, bo ksiądz w konfesjonale bo usłyszeniu jej argumentów przyznał jej słuszność tej decyzji. No tak jej się udało trafić na takiego księdza, może nie mnie to osądzać, ale to że ksiądz w jakiś sposób ją usprawiedliwił, zagłuszył jej sumienie i oboje byli zadowoleni, nie umniejsza amoralności czynu. Zwłaszcza, że z tego co pisała wcale taka tragedia by się nie stała jakby to dziecko przyszło na świat, jej życie czy zdrowie nie było zagrożone, ot tak wpadła z mężem, ale uznali, że nie mają dość pieniędzy, mieszkają z rodzicami i tylko mąż pracuje, to po prostu usuną ciążę. I kobieta deklarowała się jeszcze, że jest wierzącą i praktykującą katoliczką.
Z drugiej strony jest też rola Kościoła jako instytucji, jaka pełni. Moim zdaniem po to są pewne zakazy, nakazy, żeby ich przestrzegać. Jakby nie było KK to powstałoby tysiące, jeśli nie miliony odłamów wiary, bo każdy interpretowałby sobie wszystko jak jemu wygodnie i to już nie byłby katolicyzm, tylko każdy tworzyłby sobie swojego Boga na taki obraz jak jemu odpowiada. Mi też nie wszystko w KK pasuje, też nie ze wszystkim się w 100% zgadzam, też wolałabym żeby można było to czy tamto i komu to w ogóle przeszkadza, ale mam zasadę, ze albo coś przyjmujesz ze wszystkimi przywilejami i niedogodnościami, albo nie. Po coś są te prawa w końcu. A tak w ogóle to pewien ksiądz kiedyś powiedział mi, że sam też się z nie wszystkim zgadza, ale przyjął tą wiarę i będzie jej wierny, czy mu się to podoba, czy nie, po prostu we wszystkim, chociaż nie ukrywa, że np. zawsze marzył o tym, żeby mieć dzieci żonę i jakby Kościół nagle na to zezwolił to nie wahałby się ani chwili, że nawet wie kogo by poślubił. I tak samo, że rozumie to, że teraz tak nie może, a jak za dwa lata papież podpisze coś takiego to wtedy tak będzie i on to przyjmuje, bo Bóg dał Kościołowi taką władzę. Sam powiedział: "Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie". Ten sam ksiądz powiedział nam też (to był mój katecheta), że nikt nie może nikomu powiedzieć, że coś jest grzechem a co nie, że człowiek sam powinien to czuć (człowiek z niewypaczonym sumieniem oczywiście), poza tym Bóg dał ludziom Dekalog po to aby jego się trzymali, a cała reszta ma służyć wewnętrznemu zastanowieniu się nad sobą i rozpatrzeniu w swoim sumieniu, a nie ma być wyznacznikiem od a do zet, że to wolno a to już nie.

Dobrze, że prolaktyna spadła i to jak bardzo !! to bardzo dobrze rokuje dla Was, może nie będziesz się już musiała zamartwiać, czy antykoncepcja, czy brak seksu...może Bóg da Wam lepsze rozwiązanie, może będziesz w końcu miała normalne cykle, będziesz mogła prowadzić regularne obserwacje.
Życzę szybkiego powrotu do zdrowia Wesoly

Ile jeszcze do ślubu Wam zostało?

walecznaS

ańdźka

mamma

2 miesiące to już niedługo Wesoly

moim zdaniem jednak powinnaś wszystkie możliwości przedyskutować dokładnie z narzeczonym, w końcu jego to tak samo dotyczy, a przecież to bardzo ważna kwestia w małżeństwie.

ańdźka

Po dyskusji z narzeczonym wcale nie wiem więcej. Wiem tyle, że dobrze było by naturalnie i będziemy próbować wstrzemięźliwości w czasie płodnym. Nie będziemy w tym czasie spać osobno i jak będzie za trudno to coś do tej metody dołożymy;). Ale to są plany na czas, gdy moje wykresy będą wskazywały, że mam jakiś cykl.

Jak dotąd mój wykres nie nastraja pozytywnie. A ja nie chcę czekać jeszcze parę miesięcy. Już jest nam trudno, bo chcemy zrobić sobie przerwę aż do ślubu. To jeszcze 2 miesiące.

A czy wy współżyłybyście mając taki wykres?

Karafka

oczywiscie, ale z antykoncepcja.

ańdźka

Ja mam podobne plany na "po ślubie". Teraz bardzo staramy się żyć w czystości, bo jeszcze nie jesteśmy małżeństwem. A potem będę się modlić o ładny wykres, bo nie mamy aż tak silnej woli.

fiamma75

Ańdźka, pięknie Ci spada prolaktyna. Jak miałam > 100 miałam normalne cykle, myślę, że naprawdę już blizej niż dalej u Ciebie.

Co do pytania - współżyłabym z gumkami do czasu powrotu cykli.

ańdźka

Niby przy około 100, można mieć normalne cykle, ale nie mogę mieć pewności, że u mnie też tak będzie. Niby prolaktyna spadła, ale nadal mam mlekotok, temperatura skacze, śluz dopiero dziś jakiś bardziej normalny (biały, ale rozciągliwy).
Zastanawiam się po rozmowie z Panią z INERu, czy to może być już śluz płodny. Bo jak jajniki raczą wystartować, to powinny unormować temperaturę, a ona nadal skacze. Czyli niby nie wystartowały, ale ten śluz... Nie wiem co o tym myśleć. Może magnez pomoże,

lanolina

Andżka, ja na twoim miejscu też bym się wspomogła jakąś antykoncepcją, ale na swoim miejscu, jak już urodzę i będę miała takie cykle, to chyba będę jechać "na żywioł", bo mam ciągle traumę staraniową. Ale ja mam taką sytuację teraz, że nawet jak bym miała 3 dzieci rok po roku, to by tragedii nie było. I chyba się wtedy dopiero zacznę naprawdę martwić Wesoly

A jeszcze co do religii, to ja byłam przez całą szkołę uczona, że grzech się rozpatruje przez pryzmat intencji i jak się ktoś leczy ubezpłodniającymi lekami, to nie jest jego wina. Podobnie, jak ktoś pobiera nasienie do badań. Ale widzę, że doktryna nie jest spójna w tych przypadkach...

Chyba z inseminacją jest podobnie niejasno... Ale nawet, jeśli to grzech, to jak mam tego żałować, skoro dzięki temu mam dziecko pod sercem. To jest strasznie trudne...

ańdźka

Mam kryzys. 10 dzień wstrzemięźliwości przedślubnej. Razem tak zdecydowaliśmy. 6 tygodni to wydawało się realny cel.
Niestety ja nie potrafię myśleć o niczym innym. Nie mogę się nawet przytulić, bo to jest zbyt pobudzające. Cały wieczór przepłakałam. Dopiero po paru godzinach mogłam przytulić się przez kołdrę do pleców mojego usypiającego M. Bardzo zależało mi, żeby do ślubu dobrze się przygotować, ale jak dłużej to potrwa to do ślubu może nie dojść. Nie mogę okazywać czułości, bo każdy dotyk powoduje że chcę więcej, a w tym samym czasie myśl o mocnym postanowieniu każe mi uciekać.
W tym momencie najchętniej pozbyłabym się kobiecości. Przestałam dbać o siebie, żeby nie kusić mojego M. Wieczorem zakładam starą piżamę i szczelnie owijam się kołdrą.
Ja (ale mój M też) potrzebuję nie tyle seksu co czułości. Potrzebuję się przytulić, pocałować, pogłaskać. Reszta jest mniej ważna, ale niestety jest za blisko. Czuję się jak dziecko chore na cukrzycę, które codziennie przechodzi obok cukierni. Gdybym pozwoliła sobie na przytulanie, to tak jakbym kazała temu dziecku wejść do środka i polizać szybę za którą są te najlepsze ciastka.
To jest dla mnie za trudne.

buba

Ańdźka, współczuję sytuacji. Smutny

Mimo wszystko, skoro zdecydowaliście się zamieszkać razem przed ślubem, to niejako skazaliście się na coś tego typu.
Może na ten czas przed ślubem moglibyście spać w oddzielnych pokojach, czy nawet jedno z Was mogoby się przenieść do rodziców?
Wiadomo, że to Wasza decyzja, ale to, że teraz jest tak trudno to nie jest nic dziwnego, skoro więć jest tak trudno, może warto zmienić okoliczności?