..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

strzyga

Problem jest też w tym, że często gęsto ludzie słuchają tylko przeinaczone albo wyrwane z kontekstu słowa w tv albo przytoczone w gazecie, na demotywatorach (tudzież innych stronach).

krówka

dokładnie
Czasem z jakies małej notatki w w prasie robi się wielkie halo... z artykułu juz wielkie nadzieje a wypowiedz jakiegos ksiedza traktuje się jak zapowiedz zmian... a to są luzne słowa nic wiecej...

Cera

Mnie zastanawia jedno. Po co ludziom zmiany w tych dziedzinach życia, w których i tak decydujace znaczenie ma rozeznanie wg własnego sumienia oraz działanie dobru małzeństwa. Czasem mam wrażenie, że tymi zmianami chcą po cichu aby kosciół przyznał się, że tyle czasu był oemmylny (a jednak! a nie mówiłam!!) albo po prostu aby ułatwić sobie życie oficjalną definicją. Osobiście nic takiego nie jest mi potrzebne, na nic takiego nie czekam a wręcz nie chcę zmian. Uważam, że jedyną rzeczą ktorą warto a wrecz koniecznie trzeba wprowadzić w życie KK jest uświadomienie narzeczonym na dobrych, mądrych i długich naukach przedślubnych, że npr to nie tylko miód i łaczenie małżonków, że wszystko jest cudowne i naturalne i kolorowo .po prostu powiedzieć tym młodym ludziom, że nie zawsze jest dobrze, że czasem może być ciężej, trudniej, dramatycznej i warto być na to przygotowanym i szukać w tych trudnościach współmałżonków i ich dobra a nie dobra metody.

Dona

Jasne....jak nakreslisz na dzień dobry same wady npru to już widzę tych chętnych co się decydują na metodę...

Cera

Myśmy przeżyli w naszym małzeństwie lata pięknych i cudownych momentów z npr ale i kilka gorszych na które nie byliśmy gotowi bo nikt nam o tym nie powiedział, że tak może być a szkoda. Pewnych zachowań i oczekiwań byśmy nie popełnili oboje ... W tym właśnie problem. W każdej dziedzinie życia sa wzloty i upadki, w sferze seksualnej też i o tym powinniśmy usłyszeć właśnie tam. Wtedy jest szansa, że coś można przewidzieć Tak samo jak to, że życie w małżeństwie to nie tylko dobre chwilę ale tez trudne i bolesne. Czyż to nie jest sprawą oczywistą? Prawda o metodach naturalnych ich wadach, zaletach, problemach to postawa. Nas 12 lat temu uczyli tylko pieknej i sielskiej teorii. Ot pikus, frasza, igraszki takie i starsza pani z uśmiechem zapewniała, że wszystko będzie ok ....

Busola

Zgadzam się z Cerą. Z tymże trzeba się liczyć, że część ludzi wtedy nie spróbuję tych metod. I mówienie o problemach tychże problemów nie rozwiąże. Musi być jeszcze motywacja do dobrowolnego umartwiania, o której się też nie mówi. I furtka na ekstremalne sytuacje, której też nie ma.
Ja oczekuję zmian, ale nie wierzę że przyjdą szybko. Kościół wycofał się już z tak wielu rzeczy i przyznał do tak wielu błędów, że nie sądzę żeby mu to konkretnie kiedyś zaszkodziło.
W moich oczach dużo bardziej mu szkodzi głupie upieranie się że npr to cud miód, i nie mówienie prawdy o problemach. Celowe nie mówienie!!

Muflon

Też myślę, że stanięcie w prawdzie i przyznanie się do ewentualnych błędów i wypaczeń (gdyby do takich wniosków doszła ta tajna komisja ds. HV, wokół której narasta coraz więcej domysłów, ale na razie tylko domysłów) nie powinno być strasznym ciosem wizerunkowym dla Kościoła, którego celem i sensem istnienia ma być przybliżanie ludzi do Tego, który jest drogą, prawdą i życiem. Tu nie chodzi o satysfakcję „a nie mówiliśmy”, tylko o ten właśnie dysonans, że małżonkom jest wciskanych tak wiele kitów o NPR niby w imię Prawdy.

Busola

Dokładnie tak Muflon. Wizerunkowo to tylko jacyś ultranawiedzeni lub tacy co i tak do kościoła nie chodzą będą mieli z tym problem. A oni i tak generalnie mają z Kościołem problem.

Muflon

Jeszcze a propos „ułatwiania sobie życia oficjalną definicją”. Porównajmy sobie cotygodniową kradzież cukierka w sklepie z regularnym seksem oralnym w małżeńskiej alkowie (pomijam fakt szczegółowej interpretacji, jaki jest kaliber grzechu w obu przypadkach, bo też pewnie zależy to od księdza, którego zapytać, ale w pierwszym przypadku jest kradzież na drobną sumę, w drugim – akt „sprzeczny z naturą” (?) i zamknięty na życie, ale bez antykoncepcji, więc chyba można uznać, że nie są to najcięższe możliwe przekroczenia odpowiednich przykazań; dodatkowo mamy w obu przykładach element powtarzalności). Ilu znacie ludzi, którym ciężko normalnie robić zakupy, bo muszą się pilnować, żeby nie podwędzić cukierka, i uważają, że Kościół powinien pozwolić na drobne kradzieże od czasu do czasu, bo bezwzględny zakaz kradzieży to zbyt wyśrubowane wymaganie?

fiamma75

Tyle, że kleptomania jest chorobą a więc nie jest grzechem

Muflon

Wiesz, że nie o to mi chodziło.

Chociaż w pewnym sensie to też ciekawe spojrzenie na sprawę: jeśli tylko kleptoman mógłby wpaść na pomysł zmiany nauczania ws. VII przykazania, to chyba tylko erotoman mógłby chcieć zmian w kwestii VI? Mruga

Zielona_marchewka

Vetira

Sigma

Mi w takich rozkminach pomógł audiobook "Patologia duchowości" i rozmowa z chrześcijańską psycholog, która zetknęła się z takimi kwestiami u ludzi. Będziemy sądzeni z miłości a nie norm. Staram się wierzyć, że normy to rzecz doradcza, a nie decydująca. Jeśli chcemy dojrzewać sami musimy podejmować decyzje. Ksiądz może twierdzić, że tylko zakazy są słuszne tzn dot. gumek, ale to nie ksiądz żyje z żoną w codzienności, tylko mąż. III faza może być trudna dla kobiety przez brak chęci, wtedy kobieta powiedzmy będzie się zmuszać... Trudno mi się oprzeć wrażeniu, czy przypadkiem w takich sytuacjach nie czułaby się w pewnym sensie wykorzystywana... właśnie wtedy gdy jest "zgodnie z normami".... III faza może być krótka i/lub umknąć w codzienności, co wtedy...? Oddalanie się małżonków i męczenie się bo "inaczej nie wolno" nie buduje jedności. To działanie na szkodę sakramentalnego małżeństwa. Co jest ważniejsze? Normy czy miłość? Nie mówię o "hulaj dusza", bo wiadomo że trzeba rozeznawać czy nie wykorzystuję męża i czy nie czuję się wykorzystywana.
Chodzi o budowanie jedności z dobrymi intencjami. Czy Bóg by tego nie widział? Bóg wie co mamy w sercu, ksiądz nie wie. Czy działanie na szkodę tej sakramentalnej jedności w imię norm nie jest grzechem przypadkiem.... Ja kiedyś bezrefleksyjnie przyjęłam, że gumki to straszne zło, wykorzystywanie kobiety itp itd bo przecież tak mówi Kościół więc tak ma być, póki nie spotkałam ukochanego człowieka który nie uważa gumek za zło, który kocha mnie naprawdę i "nie używałby mnie". Jak już będziemy małżeństwem to będzie dla mnie najwazniejsza nasza jedność i owo "sądzenie z miłości", a nie z norm które by nam szkodziły. Myślę, że jakieś przepisy mają raczej doradzać a nie decydować. Nie mogłabym w imię przepisów patrzeć, jak mój mąż jest zasmucony lub czuje się odtrącany.

Vetira