..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Zojka

Ja jako luteranka mam w ogóle trochę inne spojrzenie na kwestię grzechu i zbawienia. Nie patrzę na zbawienie jak na nagrodę za wypełnianie takich czy innych nakazów ściśle przez Kościół określonych. Staram się żyć zgodnie z Ewangelią dlatego że kocham Jezusa Chrystusa, który za moje grzechy umarł ale zbawiona będę nie dlatego że tak postępuję, tylko dlatego że wierzę że On za mnie umarł. Krótko mówiąc chodzi o to, że wierzymy, że zbawieni będziemy z wiary a nie z uczynków. Uczynki są natomiast znakiem wiary.
To jest moim zdaniem największa różnica w teologii katolickiej i ewangelickiej.

miu miu

kukułka

zojka to nie jest różnica między katolikami i luteranami. KK kładzie nacisk na to o czym niestety wielu katolików zapomina, że chodzi o miłość i posłuszeństwo Chrystusowi z miłości. " łaską bowiem jesteście usprawiedliwieni" jak pisze św Paweł. Wśród katolików utarło się niestety potoczne a nie poprą nauczaniem kościoła przekonanie że na zbawienie trzeba sobie zasłużyć. Tymczasem ono jest darem nieproporcjonalnym do uczynków. A Bóg chce miłości a nie samej suchej ofiary, jak stoi w Oz 6,6

kukułka

[link widoczny dla zalogowanych] w temacie łaski, zasług i zbawienia

kukułka

okoani

kukułka

zreszta wystarczy poczytac Dzienniczek Faustyny czy listy św Pawła

Zojka

Zwłaszcza List do Rzymian (mój ulubiony) Wesoly

.

beata

Dziewczyny Kochane trochę nie tak mnie zrozumiałyście jaką miałam intencję pisząc pierwszego posta w tymwątku.Moje podejscie do wiary nie jest wogóle niefrasobliwe.Wiarę traktuję zupełnie poważnie już od dobrych7-8lat.bo prędzej to różnie bywało...teraz mam 32lata i za sobą przeżycia i załamania łącznie z nieudaną próbą samobójczą w 2004roku.Teraz też mimo pozornie superdobrej sytuacji (dobry mąż 2udanych dzieci) mam swoje krzyże które gryzą mnie od środka...ale właśnie dzieki tym przejściom wiem że Jezus mnie kocha bez względu na to jaka jestem.I dla tej jego miłości staram się być ciągle lepsza choć różnie mi to wychodzi...na razie dla mnie osiągnięciem jest to że zrezygnowałam z tabletek anty...i z tego się cieszę a na większe sukcesy na drodze do świętości(np.odstawienie gumek!!!!) pracuję dalej dalej poprzez naukę poprzez modlitwę poprzez radość z życia i z wiary jaką staram się żyć.Powiedzcie same co Jezusowi przyjdzie z tego że ciągle będę się zadręczać tym że nie jestem jeszcze taka doskonała jak powinnam?Wtedy nie potrzebowałabym jego Miłosierdzia...

miu miu

kukułka

a no tak, jesli subiektywnie na to spojrzec, to rozumiem, tylko mysle, z enie mozna tego uogolniac i dopasowywac do wszytskich, tu jest pies pogrzebany

beata

Bo myślę że Bóg gdyby mnie nie kochał jak nikt inny i który mnie zna jak nikt inny do po takim ciężkim grzechu jakim jest targnięcie się na własne życie nie dał by mi takiego wspaniałego człowieka jakim jest mój Mąż i tej dwójki wspaniałych synów...ale mi ich dał i przez to pokazał że mimo że jestem grzeszna to mnie kocha...i z tego się cieszę ale też z radością ciągle walczę o to aby być lepszą... chociaż czasami jest potwornie ciężko...

kukułka

no tak jasne. Chodziło mi tylko o to że nie można generalizowac podejścia0do konkretnych grzechów, bo ktoś inny ma np zupełnie inna historię wiary niż ty

beata

No to cieszę się że się dogadałyśmy:-) bo już myślałam że wyjdę na tym forum jako zarozumialec...

pozdrawiam cię Kukułko serdecznie

Zojka

Jak by tak dosłownie traktować słowa Apostoła to kobiety nie powinny się w zborze wcale odzywać, bo też tak jest napisane w jego listach.