..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

darus

cyt. Rayban : "I dlatego ta przerażająca wiedza, czy jej brak rzuca ludzi na kolana przed hipotetycznego Stwórcę, po promyk nadziei, że to wszystko ma jakiś ukryty sens.
I znowu trudno jest założyć, że akurat Katolik jest depozytariuszem jedynej prawdy. "

skoro już tak filozofujesz w stronę Stwórcy, to może sprostuję, że oprócz wiedzy i jej braku jest wiele innych spraw, które rzucają nas na kolana przed Bogiem i w obliczu Jego wielkiej miłości doznajemy PEWNOŚCI (a nie tylko promyczka nadziei Wesoly

), że czas człowieka na ziemi ma sens i cel...
Ale masz rację, że trudno założyć, że katolicy są posiadaczami jedynej prawdy... bo to chrześcijanie ją mają

szczerze życzę, abyś i Ty znalazł się w tym gronie Wesoly

kukułka

tak, darus, to prawda. a poza tym jest też cos takiego jak DOŚWIADCZENIE Boga. czego ci, Rayban, zyczę z całego serca

Emil

vanillka

Wszystko piękne i logiczne. Ale tylko w teorii.
Mało prawdopodobne, by 100% populacji zdecydowało się na takie "nieograniczone rozmnażanie", o jakim piszesz. Czy choćby 98%, jeśli odliczyć tych, którzy zostaną samotni lub przedwcześnie umrą. Wszyscy o tym wiemy. I kościół też to wie.
Przedstawiona przez Ciebie wizja chyba jednak nam nie grozi.

Emil

vanillka

Jeśli zaczynasz od 1 małżeństwa, w chwili odniesienia, którą nazywasz "chwilą zero", to oznacza to tyle, że w tej chwili ta jedna para stanowi 100% populacji. A potem ich dzieci postępują w ten sam sposób, i ich dzieci itd itd, z wyjątkiem pojedynczych przypadków, które żyją samotnie czy umierają wcześnie. Czyli blisko 100% populacji od Twojej chwili zero postępuje w opisany przez Ciebie sposób. Coś źle rozumiem?

fiamma75

Dot ego Emil zapomniał, że co 5 para (czyli 20%) nie ma wcale dzieci lub 1

Emil

Drogie panie, czepiacie się szczegółów które nie mają znaczenia. Naprawdę nieważne jest czy to będzie 1 małżeństwo czy nagle miliard katolików zacznie być maksymalnie otwartych na życie. Nieważne jest, czy będą mieli 5, 6, czy 16 dzieci. To tylko wydłuża nieco okres czasu potrzebny do osiągnięcia absurdu. Co za różnica, czy będzie nas bilion za 500, za 1000, czy za 2000 lat? A gdzie tam bilion. Ziemia nie pomieści nawet 100 miliardów!

Jeszcze raz mówię. Nawet przy minimalistycznym założeniu 5 dzieci, z których 1 zostaje samotne i tak względnie szybko ziemia się przeludni. I nawet gdyby Fiammo, jakaś cześć małżeństw pozostała bezdzietna, to pozostałe głęboko przejęte wezwaniem "mnóżcie się" wyrównają tę stratę. Znam małżeństwo które ma 13 dzieci, i jeszcze parę ładnych lat płodności przed sobą, może dociągną do 16? A może do 20?

Ja tylko próbuję wykazać absurd dosłownego i fragmentarycznego odczytywania słów Boga z Księgi Rodzaju.

Emil

vanillka

Emil

vanillka

To, że jakaś para Twoich znajomych dociągnie do 20 dzieci przed końcem płodności nie jest dowodem na to, że Kościół do tego właśnie zachęca.
Wedle mojej znajomości tematu kościół dzisiaj bynajmniej nie namawia nas do nieograniczonego mnożenia się, co więcej - otwarcie (w oficjalnych dokumentach) stoi na stanowisku, że to małżonkowie decydują, jaką liczbę dzieci są w stanie urodzić i wychować. A to znaczy dokładnie tyle, co piszesz tutaj:

Ganna

Emil, a weź Ty mi wytłumacz, czy po tych 325 latach to liczysz, ze zyją wszyscy od początku biorący udział w tej akcji, czy odliczasz, że iles tam po drodze naturalną drogą umarło?

Rayban

Kochani,
Dyskusja rozszalała się na dobre. Myślę, że nie ma sensu dokładne wyliczanie czy szacowanie ekspansji. Emil ma rację, nie kłóćmy się o kilkaset lat w tą czy tamtą stronę. Problem istnieje.
I odpowiedzialność niosą wszyscy, nie tylko katolicy. Wszyscy kochamy dzieci, muzułmanie, ludzie każdej wiary.
Są takie słodkie, potem stanowią oporę i pomoc, żyjemy często dla nich.
Ale co mam myśleć o apelach organizacji charytatywnych podających, że codziennie ginie z głodu 10.000 dzieci. Mam analizować w co wierzą rodzice tych dzieci, czy złościć się, że są nieodpowiedzialni.
Zaangażować się po chrześcijańsku w pomoc dla nich i w konsekwencji moim dzieciom sprezentować ten sam problem dzieci tych ocalonych dzieci w proporcji sto razy większej. Intuicja podpowiada mi, że bezpośrednia pomoc oznacza tylko odsunięcie i powiększenie tego problemu. Jednak o dzieci troszczą się wszystkie państwa, im bogatsze tym skuteczniej. Istnieje silny związek troskliwości ze stanem posiadania.
N.P. Rząd USA finansuje corocznie zboże dla Egiptu. Dzięki temu chleb jest tam irracjonalnie tani i głodujących nie jest wielu. Oczywiście wielu ma tylko kawałek chleba, ale są szczęśliwi.
I się rozmnażają na potęgę.
Dać biednemu rybę czy wędkę to dylemat współczesnego filantropa.
Jedno i drugie zaowocuje powiększeniem rzeszy potrzebujacych następnych ryb czy wędek - Kołowrót! wracamy do wizji tej nieszczęsnej ekspansji na miarę kataklizmu.

Kukułko,
Życzysz mi doświadczenia Boga, a nic nie wiesz o mnie.
Skąd wiesz, że go nie doświadczyłem?
Powiem Ci i czytelnikom, że owszem, i to kilka razy, pewnie jak wielu z Was.
Raz w nieprawdopodobnie naturalnym śnie, gdzie dał mi dotknąć swojej porażającej i niewyobrażalnej miłości i dobroci.
I kilka razy w życiu doczesnym, kiedy zupełnie nieprawdopodobnie wyszedłem cało z niebezpieczeństwa.
Wierzę, że jest jakiś sens w tym życiu i cały czas go szukam.
I uważam, że katolicy stanowią tylko malutką cząstkę prawdy.
A gdzie ona jest? Czy w oczach potrzebującego człowieka jak twierdziła matka Teresa z Kalkuty czy w czynieniu bezinteresownego dobra dla innych ludzi a nie doskonaleniu siebie jak przesłali opiekunowie duchowi pewnej kobiety poddanej hipnozie?
Nie zrozumiemy tego, ale czy dlatego mamy nie próbować?
Przeciwnie, próbujmy z całych sił, przy okazji żyjąc godnie.
Godnie, ale nie beznadziejnie głupio i bez sensu czym jest w niektórych przypadkach ten nieszczęsny NPR.
Świadome macierzyństwo na miarę możliwości, sił i chęci, po osiągnięciu celu zabezpieczanie jak najmniej szkodliwe, nie tworzenie zbędnych trudności i przeszkód w dalszym życiu to opcja za którą się opowiadam.
Darus:
Prawdziwej PEWNOŚCI przeciętny śmiertelnik nie zazna nigdy. Nie oszukasz samej siebie. Może doznać jej osoba wybrana czy nawiedzona ale to w zasadzie sprawa jej i Boga.
Pozostaje nam wiara, że dotkniemy Boga w momentcie śmierci. I, że te wspomnienia ludzi stojących jedną nogą po tamtej stronie nie są pustą projekcją umierającego mózgu. Oby.
Dlatego człowiek w miarę uczciwy nie będzie bał się tej chwili.
A swoją drogą ciekawe czy spotkasz tam muzułmanina, któy wysadził się wraz z setką niewinnych ofiar, rozglądającego się za kilkunastoma dziewicami. Jemu to obiecano, z całą powagą wiary.

darus

cyt. Rayban : "A swoją drogą ciekawe czy spotkasz tam muzułmanina, któy wysadził się wraz z setką niewinnych ofiar, rozglądającego się za kilkunastoma dziewicami."
Tak, spotkam go, jeśli on zdąży przed śmiercią nawrócić się na życie w Chrystusie

Oczywiście to moje rozumienie nauki Chrystusa... ale powiedziane jest, że niezbadane są Drogi Boga... więc generalnie powinnam zająć się swoim zbawieniem (póki mam jeszcze "czas"), a nie kogoś, kto żyje daleko ode mnie i nie mam w ogóle wpływu na jego życie... po co mi się nad tym zastanawiać? może lepiej pomyśleć, co ja mogę zdziałać dla Chrystusa?

I jeszcze jedno... skąd akurat TY wiesz, że człowiek nie może mieć pewności? Ksiądz Ci powiedział? Biblia? Jeszcze co innego? jestem ciekawa... bo ja mam pewność, że moje życie ma sens i cel... może jestem nawiedzona??? hmmm. Zastanawiające...