..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

adwersarz

Rayban nikt cię w nic nie wkręcił. Sam popełniłeś błąd żeniąc się jako ateista z katoliczką zupełnie nie rozumiejąc religii katolickiej. Gdzieś bodajże pisałeś że miałeś wtedy 25 lat więc nie możesz zwalić wszystkiego na zaślepienie miłością, jako 25 letni facet trochę rozumku powinieneś mieć i się o pewne rzeczy dopytać z różnych źródeł, nieprawd-aż? W ogóle sadząc po stopniu twojego zaangażowania na przestrzeni 3 lat w tym wątku, sądzę że zamierzasz dłuuuuugo żyć, żeby w końcu jak kościół ewentualnie przyzna że NPR był błędem potupać sobie z satysfakcją nogami

Twój przypadek swoją drogą utwierdził mnie tylko w przekonaniu że przeważnie małżeństwa ateista + katolik = nieszczęście.

buba

Rayban

lesio

Witam wszystkich serdecznie! Od dobrego pół roku buszuję po forum. Dotychczas jako obserwator. Przy okazji: Czy jest tu gdzieś wątek stworzony w celu przedstawiania się?

Ty razem, postanowiłem sie wtrącić w wątku Raybana, gdyż zwróciłem uwagę na to samo, co on w istocie wypunktował. A mianowicie, dwudziestoparoletni chłopak to wciąż osoba kierująca się uczuciami bardziej niz rozumkiem.

Sam, właśnie mając 25 lat rozstałem się z dosc ortokatolicką dziewczyną (ortowybiórczą, chciałoby się rzec). I Tylko przypadek sprawił, że to nie skończyło się ślubem. Dość duża bliskość przez ładnych parę lat z tą osobą pozwala mi docenić moją obecną Wybrankę.

Wiadomo, z perspektywy czas z tamtą osobą był stracony. Ale gdyby nie to doświadczenie, może podzieliłbym niewesołe przeżycia założyciela wątku.

W sprawie równania: "ateista + katolik = nieszczęście" mooje zdanie jest takie, że każdy związek ma szanse powodzenia (przede wszystkim spójrzmy na to, że większość związków na Ziemi to związki heteroseksualne - to już coś!).
Warunkiem powodzenia jest wyrozumiałość, otwartość i postawa chrześcijańska obojga partnerów. I do tego trzeba mieć kupę szczęścia!

Naszła mnie jeszcze taka przedświąteczna refleksja, że smutno jest obserwować, gdy na takim forum ludzie nie zawsze trzymają nerwy na wodzy i czasem się wzajemnie obrzucają rozmaitym mięskiem. Niedawno miałem niewątpliwą przyjemność poznać niesamowicie ciekawego człowieka. Urodzony pod Bombajem w dawnej portugalskiej kolonii, wychowany w Nigerii a obecnie mieszka w Dallas. gdy był młody, odrzucił nauki kk. Obecnie zaś po przeprowadzce do Stanow jest gleboko wierzacym chrzescijaninem, mocno zaangażowanym w działalność w lokalnej wspólnocie parafialnej, modlitwy i akcje charytatywne.
Ku mojemu zdumieniu, rozmowa z tym facetem - a można z nim o wierze i jego bogu rozmawiać godzinami - zbliżyła mnie do chrześcijańskiego boga więcej, niz kk przez dwadzieściaparę lat. A dlaczego? Bo zobaczyłem prawdziwego chrześcijanina, a nie jak dotychczas, klepiących formułki fanatyków. Pierwszy raz spotkałem na żywo osobę, która zna Pismo Święte lepiej niz niejeden ksiądz i potrafi swoje argumenty uzasadniać. Nigdy nie potępiał mnie jako ateisty, a w sposób kulturalny i grzeczny prowadzi dyskusję. Może właśnie takie podejście, a więc zamiast "ty bezbożniku, piekło przed tobą" raczej "spójrz ile dał nam Chrystus, jak wspaniale z nim rozmawiać i zgodnie z jego nauką iść przez życie" sprawiło, że poczułem do niego sympatię, a co za tym idzie, do jego przekonań.

Tak głęboko wierzący, a zarazem inteligentny i wykształcony teologicznie ktoś, moim zdaniem nie miałby większych problemów związać się z ateistą.

Jesli to nie miejsce na tę dygresję - wybaczcie!

Wszystkim forumowiczom życzę Wesołych i Pogodnych Świąt!

--
lesio

kukułka

ja tylko dodam , ze co innego ateista, co innego antyteista, co innego jeszcze antyklerykał - wielu niestety to utozsamia

lesio

kukułka

lesio

Chyba normalka. Wszyscy raczej cenimy bardziej ludzi niz chamow. A w obu obozach tego drugiego nie brakuje

A co do postscriptum: A nie mozna byc troche tak, troche tak?
(Oczywiscie jesli jako walke mamy na mysli bardziej dyskusje niz przemoc)
A moze i sie poknocilo. Wlasnie jestem w szale uciekania z biura i lapania samolotu do rodzinnego Krakowa Wesoly

Ponownie, Wszystkim wszystkiego co najlepsze!

kukułka

lesio

Myslalem ze antyteizm to taki waleczny ateizm. Tak przynajmniej mi sie obilo o oczy. Mniejsza o nomenklature i szufladkowanie!

Wesolych!

adwersarz

Napisałam przeważnie, a przeważnie to na przykład 51%, a nieszczęście to większe lub mniejsze problemy nie do pogodzenia, niekoniecznie od razu rozwód. Moim zdaniem wiara powinna być uwzględniona jako jedno z kryteriów doboru partnera bo małżeństwo to nie jest tak hop-siup i jednak trzeba wiele rzeczy przed nim przemyśleć. Co do postawy chrześcijańskiej obojga partnerów to sam sobie przeczysz bo ateista może odmówić przyjęcia takiej postawy i nikt pretensji do niego o to mieć nie może. Uważam że branie pod uwagę wiary na etapie chodzenia minimalizuje prawdopodobieństwo wystąpienia różnych małżeńskich kataklizmów. Nie mówię że nie ma szczęśliwych związków mieszanych albo że są jakimś ginącym gatunkiem. Druga sprawa tyczy się właśnie przypadku Raybana : mianowicie ateista wchodzący w związek z katolikiem generalnie z racji bycia ateistą może się religią kompletnie nie interesować, bo w sumie co go obchodzi co jest napisane w biblii, encyklikach itp. W tej sytuacji, bez wiedzy o religii, ateista po prostu nie wie za bardzo w co się pakuje czasem.
Natomiast w świetle niektórych wypowiedzi Raybana, " z małżeństwa nie da się wyjść jak ze sklepu" hmm znam taki sklep, zwie się b.... , biedna ta jego kobita, "Bóg nie zajmowałby się jakimś tam małżeństwem skoro ma cały wszechświat" a ja myślałam że Bóg sam sobie ustala priorytety, i jeszcze gdzieś tam udawadniał że Boga nie ma bo coś tam, gdzie każdy w miarę ogarnięty ateista tego nie robi, to wychodzi z niego 17-stolatek a nie facet z 50-tką na karku. Cytaty niedosłowne żeby nie było ale sens uchwycony. Już nie wspominając o tym że stosunek przerywany w dni płodne uważa za całkowicie bezpieczny, ręce opadają. I to nie jest atak tylko mówię to co myślę.

buba

Adwersarz, nie kwestionuję, że małżeństwo mieszane jest z założenia trudniejsze Wesoly

Twoje "przeważnie" odebrałam jako to bliżej 100, niż 50%.
Ale to wszystko kwestia słów, warto podkreślić po prostu, że każde małżeństwo pobłogosławione przez Boga ma szanse Wesoly

Natomiast dla mnie to, że mój mężczyzna jest wierzący jest baardzo ważne i zgadzam się, że ten aspekt na pewno trzeba brać pod uwagę przy decydowaniu się na wspólne życie.

lesio

okoani

lesio - świetne podsumowanie! zwłaszcza prównanie do piratów drogowych Wesoly