..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

tomekmat91

glr

Rozumiem, że próbowałaś znaleźć rozwiązania swoich problemów podczas spowedzi. Jakie były reakcje?

Karafka

Glr mowisz ciagle o sobie,ja,ja, mi...a maz co na to?

TOmku nie ustosunkujesz sie do mojej odpowiedzi nt pettingu?

fiamma75

Glr, zgodzę się z kasik. Gdzie w tym wszystkim jest mąż?

Sama obecnie w III fazie mam ujemne libido. Mam nadzieję, że to przejściowe i jak mi się obniży poziom prolaktyny będzie ok. Na siłę się nie kocham, bo to bez sensu dla nas obojga, na szczęście mamy inne podejście - orto-npr burzył naszą jedność, przynosił złe owoce, więc nie mam wyrzutów sumienia, że nie chodzę w za ciasnych butach

Glr posłuszeństwo bez miłości a ze strachu nie jest nic warte.

glr

To może ja będę na te pytania odpowiadała w PW, bo nie chcę z wątku robić swojego pamiętnika. Nie każdego pewnie interesują moje problemy Mruga

Rayban

fiamma75

mamma

jak coś robi się z miłości ie jest to takim ciężarem...

Rayban

tomekmat91

glr

Czyli co - wychodzi na to, że nie kocham Boga, bo nie potrafię być szcześliwa przestrzegając niektórych zasad jego Kościoła? Przyznam, że się w tym już gubię.

fiamma75, pewnie, że nie będę szczęśliwa w tym wyborze, gdy się na to wewnętrznie nie godzę, ale to co w takim razie - mam odejść z Kościoła czy zluzować i olać sakramenty?

Rayban

fiamma75

To nie tak, po prostu kolejność jest inna. Pewne rzeczy powinny wypływać z miłości. Poza tym zapominasz, ze małżeństwo jest sakramentem.
Tak jak Ty zarzucasz osobom, które nie stosują orto-npr że olewają sakramenty (poczułam się tym dotknięta), tak można zarzucić Tobie, ze trzymając się sztywno reguł orto-npr i unieszcześliwiając męża i siebie, olewasz ten Sakrament. a nie o to chodzi wcale.
Szanuję jak najbardziej wybór orto-npr,który wynika z miłości, z głębokiego przekonania, ze jest to dobre dla danego małżeństwa (są tu takie osoby), ale te osoby nie są tak przytłoczone i załamane orto-npr jak Ty.
Zastanów się wpierw nad Twoją relacją z Jezusem, Twoją relacją z mężem, nad miłością w tych relacjach ( w tym, nad sposobami miłości fizycznej, która jesteście sobie w stanie okazać bez poczucia grzechu w fazie płodnej), a dopiero potem szukaj posłuszeństwa.

Niania

grl
po uprawiam własną teologię, ale chyba mogę podłożyć głowę pod topór Panu Bogu Wesoly

nie boje sie Wesoly

można żyć BARDZO moralnie, przestrzegać zasad - z lęku przed grzechem - a to poprzez miłość do Boga

można też żyć MNIEJ BARDZO moralnie, tj mieć X zachować idealnych i Y które można uznać nie pasujące do szablonu, ale jednak po rozeznaniu to one wpływają na wzrost miłości w Tobie, rodzinie etc - taka postawa jest odmienna - Kochasz Boga - i dopiero stąd rodzi sie ew moralność.

To nie może być tak:
moralność - miłość do Boga
to MUSI być tak
miłość do Boga - stąd wypływają moralne zachowania - z miłości.

i sory ale po owocach poznacie - jeśli coś "nie rodzi" to gdzieś jest błąd. nie można tkwić w błędzie!

glr

Oj, fiammo zupełnie źle mnie rozumiałaś. Ja Ciebie nie krytykuję i nie potępiam - wręcz przeciwnie, Twoja postawa jestdla mnie wzorcem, do którego chcę zmierzać, ale jeszcze nie potrafię.

Wcale nie uważam, że robię dobrze...Wiem i widzę, że w tej swojej obsesji zapomniałam o najważniejszym - o sakramencie, którym jest małżeństwo. Ale ciągłe poczucie grzechu jest od tego silniejsze i nie pozwala mi na samodzielną, trzeźwą ocenę sytuacji i tak sobie tkwię w ślepym posłuszeństwie...

Wszystko to, co piszecie o moim zachowaniu jest prawdą i ja to wiem, ja tu nie dyskutuję po to, żeby przeforsować moje racje, bo ja sama nienawidzę swojego postępowania, ale kurcze....no nie umiem z tym wygrać.

fiamma75

Niania najfajniej ujęła to o co mi chodzi Wesoly

I dokładnie tym się kierowałam - owocami Wesoly

Glr, nie traktuj mnie jako wzorca, każdy musi znaleźć swoją własną drogę, szukaj Boga, On Ci pomoże. Skoro wiesz już, że to nie jest dobre dla Twojego małżeństwa,, to pierwszy krok masz za sobą. Rozmawiaj z Bogiem, z mężem, z samą sobą i szukaj. Jeśli szukając prawdy i dobra, zdarzy Ci się upaść, to nie kamieniuj się od razu, tylko wstań i szukaj dalej. Bóg przyszedł do słabych, do tych, którzy Go potrzebują.

PS. napisałam pw