..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

susa

jejku, ja akurat w tej kwestii nie mam wątpliwości a mam pewność na sto procent że jest grzech. Czy chcecie doprowadzić do zaniku świadomości grzechu?
Do tego pieniądze się rozpływają, a powinnam zaoszczędzić skoro wejść chcę na nową drogę życia. Brak oszczędności też jest grzechem.
kukulko, grzechem nie jest co przyjemne dla ciala ale wszelkie formy nieumiarkowania w tym nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu. A skoro zwracam na to uwagę mam słabą wolę, ale w miarę dobrze funkcjonujące sumienie. Nie będziecie mi mieszali w glowie. Tak jak nie będzie mieszał mi o. Knotz .To co cały czas uczyłam się na katechizacji jest grzechem on nagle zrewolucjonizuje naukę mówiąc że nie ma grzechu. To rzecz szkodliwa dla sumienia, dla zdrowego poczucia grzechu.
PS. Wiem że łakomstwo to grzech, ale to rozważania jest czy jest to wada główna.

kukułka

susa

kukulko, idąc za Twoim tokiem rozumowania należałoby odrzucić sakrament pokuty i pojednania jako niepotrzebny skoro nie popełnia się grzechów.
A tego nie zrobię, bo mam w miarę dobrze funkcjonujące sumienie które odkrywa że popełnia grzech.

ika

susa ok, skoro uważasz, że przesadzasz, że trwonisz za dużo pieniędzy na słodycze to nie ma problemu. Po prostu nie pisz nam, że jak zjesz batonika, czy dwa zamiast kanapki to od razu masz grzech. Jeśli masz bardzo duży problem ze słodyczami i na prawdę się nimi objadasz to nikt Cię tu przecież nie krytykuje, że się z tego spowiadasz. Po prostu nie mów, że podjadanie między posiłkami, czy w ogóle jedzenie słodyczy z czystej zachcianki jest grzechem.

kukułka

kukułka

Olenkita

Hmmm...dla mnie nieumiarkowanie w jedzeniu to cos duuuzo powazniejszego niz podjadanie miedzy posilkami czy garsc slodyczy... To bym raczej podciagnela pod jakies nieuporzadkowanie wewnetrzne, slaba wole ale nie grzech...

susa

susa

Olenkita

kukułka

mówisz w kółko że masz dobrze ukształtowane sumienie. Nikt nie jest sędzia we własnej sprawie. Nie może więc SAM twierdzić że ma sumienie ukształtowane dobrze. To powinien oceniać kierownik duchowy. (bardzo jestem ciekawa czy Twój wie co piszesz na forum). Dlatego jeśli Ty twierdzisz że masz sumienie ukształtowane właściwie to mnie to nie przekonuje. Gdyby tak Ci powiedział kierownik-ok,wtedy bym to była w stanie przyjąć do wiadomości że Twoje sumienie jest ukształtowane właściwie.

susa

Rozmawiałam o pożądliwości ciała z narzeczonym. I ja nie wiem gdzie jest granica między tym, ze mogę czasem kupić sobie batonika, a grzechem nieumiarkowania w jedzeniu i piciu (choć sądzę że popełniam ten grzech, bo zdarza się to notorycznie)
Podobnie on nie wie gdzie jest granica, między tym, że czymś zgodnego z naturą i normalną reakcją jest ze facet patrzy na plaży kobiety a grzechem pożądliwego patrzenia na kobietę. On powiedział że nie wie, że tak to jest namieszane.

susa

kukulko, gdyby spowiednik dowiedzial się co piszę na forum, z pewnością znowu zabronił mi by wchodzenia na forum. A to dlaczego: by być wolną od naleciałości z forum, by w głębi swego serca i sumienia rozeznawać, a nie by ktoś z forum kształtował mi sumienie.
Choć uważam, że w internecie można znaleźć również artykuły pomocne w formacji sumienia, np ten który mi podałaś.
A ja założyłam temat na wiara.pl o formowaniu sumienia. I może trzymajmy się tego co mówi sumienie, a nie opinii na forum- bo one nie są właściwą formą kształtowania sumienia.
[link widoczny dla zalogowanych]

kukułka

Olenkita ks Pawlukiewicz mysli o tym grzechu podobnie jak Ty. I ja też. Susa nikt tu nie kwestionuje że obzarstwo jest grzechem głównym. Chodzi tylko o definicję tego obzarstwa. A swója droga jakiś mądry ks nie pamiętam kto chyba Tischner mówił że są ludzie którzy nie powinni robić rachunku sumienia wg wypisanych grzechów odpowiadając sobie tak lub nie bo zaczynają mieć syndrom studenta 3 roku medycyny i wydaje im sie że mają wszystkie choroby o których czytają. Ja akurat trochę tak mam

susa

kukulko, wyrządzasz krzywdę mojemu życiu duchowemu stwierdzając że nie ma grzechu tylko np. jakiś głębszy problem emocjonalny. W ten sposób dojść można do wniosku że niepotrzebna jest spowiedź, tylko wystarczy psychoterapia
Normalna droga to wyznanie grzechu w sakramencie pokuty i pojednania. Tego się trzymam.