..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Vetira · Wysłany: Wto 13:26, 27 Mar 2018 Temat postu:

Ja mam za to zupełnie inny przykład u swoich rodziców, a moja mama też codziennie zaprasza Boga i nie zrobi niczego wbrew KK. Nie chcę się rozpisywać na ten temat, bo to zbyt osobiste, ale rażą mnie takie stwierdzenia "zaproś Boga - wszystko się ułoży" (tak odebrałam Twój post Puma, przepraszam jeżeli niesłusznie).
Oczywiście super (i piszę to całkiem serio), że u Ciebie Puma się poukładało i jest dobrze.

Ja jednak czuję wewnętrzny opór przed stawianiem narzeczonego znowu pod ścianą, że to on musi się do moich przekonań (a raczej przekonań KK) dopasować. Tym bardziej że gdzieś podskórnie czuję, że to naprawdę mogłoby spowodować duży kryzys małżeński. A to już prędzej jestem skłonna zakwalifikować jako grzech - narażanie małżeństwa niepotrzebnie na krzywdę, kiedy można jej uniknąć, bo wiadomo że wszystkich kryzysów i problemów się nie uniknie. Niepotrzebnie jest słowem-kluczem dla mnie.

chocolate_puma · Wysłany: Wto 13:57, 27 Mar 2018 Temat postu:

Vetiro, nie musisz przepraszać. Piszę o swoim własnym doświadczeniu. Nie mam zasług.

Muflon · Wysłany: Wto 13:57, 27 Mar 2018 Temat postu:

Jeśli chodzi o cierpienie, to czym innym jest przeżywać po chrześcijańsku swoje własne, a czym innym dokładać go współmałżonkowi w dawce, której nie jest w stanie udźwignąć. A ta dawka dla każdego jest inna. Myślę, że każdy musi sam ocenić, o ile może poprosić ukochaną osobę bez stawiania jej pod ścianę.

Jak jest konflikt poglądów w sprawie NPR, to zawsze jedno będzie musiało ustąpić – nie da się jednocześnie stosować i nie stosować NPR. Nawet jeśli z czasem ich poglądy się przybliżą, to na początku jedno musi pójść na ustępstwa (czasem można się spotkać w pół drogi, np. między tabletkami a orto-NPR jest FAM, ale przeważnie to jest właśnie napięcie na linii „NPR czy FAM”). Na to nie ma jednej recepty. Dla jednego małżeństwa szkodliwe może być, że jedno ma stale skonfliktowane sumienie i ciche pretensje o to. Dla innego – że jedno czuje się odrzucone w czasie płodnym.

Ale myślę (mam nadzieję), że szczere zaproszenie Boga do tego wszystkiego może pomóc wypracować takie porozumienie, które w danej sytuacji przyniesie najlepsze owoce.

Itka · Wysłany: Wto 14:00, 27 Mar 2018 Temat postu:

Addis · Wysłany: Wto 14:43, 27 Mar 2018 Temat postu:

Oczywiście że każde jest inne. Jeśli masz zasoba czterokrotne starania, to kto wie ile miałaś tego npr przez 10 lat. Ja zaszłam w te ciążę w pierwszym miesiącu po podjęciu decyzji o współżyciu w okresie płodnym. Jakbym zaszła po roku szaleństw, może byłabym mniej sfrustrowana.
Z drugiej strony- tyle jest powaznego cierpienia na świecie, że akurat braku współżycia w małżeństwie bym a)nie traktowala jako cierpienie, sorry b) nie trzeba wymyślać cierpienia na siłę. Równie dobrze można ofiarować za dusze czyśćcowe kaca, to też cierpienie;)

chocolate_puma · Wysłany: Wto 15:36, 27 Mar 2018 Temat postu:

Ile NPR? Z intencją odkładania ok. 6 lat.
Z miłości nawet małe poświęcenia stają się wielkimi.

Muflon · Wysłany: Wto 16:09, 27 Mar 2018 Temat postu:

Szczerze mówiąc trochę mnie razi mówienie o NPR w kategoriach poświęcenia, ofiarowanego cierpienia itp. w sytuacji, w której jedno z małżonków dostosowuje się w tej kwestii do drugiego (a taką tutaj rozważamy). Chodzi mi o to, żeby nie było tak, że jedno się poświęca i „uświęca” kosztem frustracji drugiego – to jest dla mnie mało budująca wizja.

strzyga · Wysłany: Wto 17:18, 27 Mar 2018 Temat postu:

Ale moment. O ile dobrze pamiętam to zarówno o. PIO jak i s. Faustyna nie tylko przyjęli ale i prosili o cierpienia. To był ich wolny wybór!
Natomiast współżycie małżeńskie ma jednoczyć parę, ma być wspaniałym ( muszę lepiej ogarnąć pieśń nad pieśniami), a nie dostarczać cierpienia...

koszatniczka · Wysłany: Wto 18:29, 27 Mar 2018 Temat postu:

Addis, ofiarowanie kaca rozłożyło mnie na łopatki. Laughing

Puma, dziękuję za to co napisałaś. Ja trochę zapomniałam że oswojenie cierpienia I przyjęcie go jest naszym chrześcijańskim ideałem i takie świadectwo było mi potrzebne.

Przy czym od razu napiszę: to jest jakiś etap na drodze, ja na razie przyznaję że nasze małżeństwo nie jest w stanie udźwignąć npr. Po prostu. Idą od razu inne grzechy, oddalamy się, a mąż i tak i tak nie specjalnie jest pobożny. Moje rozezna ie jest takie że potrzeba nam przejść przez kryzys życiowy jakiego aktualnie doświadczamy i na tym się skupiam.

Piękne świadectwo, dziś wiele myślałam o tym co napisałaś. Ale czuję że nie na teraz. Nie zmuszę męża, tzn zmusiłabym ale on ucieka, nie o to chodzi. Ja też nie bawię się w czekanie aż on coś zainicjuje, to było by nieszczerena , zresztą.. eh. Nie.
Po prostu nie.

Chciałabym może coś tu więcej napisać, o rozterkach, o ideałach, ale życie nie pozwala mi wyjść poza przeciętność.
Ja wrócę do npr. Ale muszę mieć siłę, mój mąż też. Teraz jesteśmy za słabi, zbyt przytłoczeni

krówka · Wysłany: Wto 19:34, 27 Mar 2018 Temat postu:

chocolate_puma dziekuję za swiadectwo. Dla mnie orto npr to tylko w wymiarze cierpienia itp... jako szlifowanie charakterów itp...
Kazde małzeństwo inne co jednemu słuzy innemu nie musi. Mnie troche męczy nakaz ze kazde małzeństwo ma się dostosować... i juz... taki od góry nakaz. Do tego inni chrzescijanie gdzie nie ma celibatu mają juz inne wytyczne...

Najbardziej mnie jednak uwiera taka jakby troska o moją postawę, ze strony KK, ze czas płodny to czas gdzie mam wyrazać inną formę miłosci wobec meza... jak chce odłozyć poczecie. Z drugiej strony czas @ to taki sam jak kazdy zeby byc blisko meza... To nie rozumiem gdzie instynkt jest bardziej ludzki...
Dzieciennie i naiwnie wierzę, ze kiedys pozwolą wybrać małzeństwu kiedy jest czas postu a kiedy wesela... w ich małzeństwie... wg sumienia... bez rozterek...

Busola · Wysłany: Wto 21:15, 27 Mar 2018 Temat postu:

jeszcze parę rzeczy apropo cierpienia - powinno być dobrowolne. A ja po prostu nie chcę robić ofiary z mojego życia seksualnego, nie chce go ograniczać, bo dla mnie npr to jest ograniczenie. Szczególnie, że jestem kobietą - moim zdaniem w kobiety to zwykle uderza bardziej.
Niezależnie od tego, że mój mąż też nie chce. Ale on nie ma z tym żadnego problemu i rozterek. Po prostu - nie widzi w tym sensu.
Ale to wyrzeczenie to jedyne możliwe kościelne wytłumaczenie npr - tylko jakoś sam kościół na to nie wpadł Wesoly

. Jedyne wytłumaczenie spójne z całą nauką kościoła, bo to co się mówi wokół tego o budowaniu jedności, o tym że to samo dobro dla pary itp. itd. - to same bzdury i kłamstwa.

A dzienniczka nie byłam w stanie przeczytać - dla mnie św. Faustyna miała syndrom sztokholmski. Robiłam dwa podejścia i dałam radę może 20 stron. Miłość i odpowiedzialność to dla mnie ględzenie nie wiem o czym - nie rozumiem tego języka. Nie wiem dla kogo to napisane - serio. Bardziej to przejrzałam niż przeczytałam, tak całego nie byłam w stanie przejść.

anquelice · Wysłany: Śro 6:24, 28 Mar 2018 Temat postu:

Chocolate_puma, pięknie napisane.
Ja może wyjdę na głupią, ale mam taką swoją teorię życiową... ja jestem zdania, że Pan Bóg tworząc pierwszych ludzi i mówiąc im "Idźcie i rozmnazajcie się" dał im najpiękniejszą rzecz- seks i bliskość do woli, bo przecież seks jest piękny i Pan Bóg nie kazał im się ograniczać. No ale z powodu tego, że nastąpił rozwój ludzkości, mamy czasy jakie mamy, nie mamy już Edenu, ludzie preferują model 2+1, Bóg poszedł na ustępstwo i do Kościoła został wprowadzony npr jako kompromis. Ok, daję Ci npr, współzyj, ale w te dni w które uważasz za odpowiednie w danym czasie.
To jest tylko moja taka... rozkmina, która przenawia pewnie tylko do mnie i jest ona niedokładna, niedoprecyzowana, ale nie jestem naukowcem, ani teologiem.

fiamma75 · Wysłany: Śro 7:27, 28 Mar 2018 Temat postu:

Puma, piękne świadectwo, ale niech inni nie biorą Ciebie za przykład, bo dla każdego co innego jest dobre i im Twoje podejście do ortopnpr jako cierpienia może zrujnować małżeństwo. Poza tym taka łyzka dziegciu, nie wiesz czy za parę lat mąż Ci nie "podziękuje" za ten ortonpr. Był już taki przypadek na forum. Poza tym 6 lat to wciąż jeszcze niezbyt wiele. Ale szczerze życzę Wam powodzenia!

Mnie też razi mówienie o npr w ramach cierpienia. Małżeństwo jest sakramentem czy Eucharystia jest cierpieniem, czy chrzest czy nawet spowiedź?

W moim życiu w tym roku minie 25 lat świadomego wyboru życia z Bogiem Wesoly

Jest w moim życiu obecny a jednak nie przekonał mnie do ortonpr . Ponadto małżeństwo zgodnie ze Słowem Bożym może ograniczać współżycia na krótki czas za obopólną zgodą. Propagowanie npr w formie wielomiesięcznej abstynencji (np. po porodzie) jest więc niezgodne z Pismem Św. (czemu jakoś katoliccy propagatorzy milczą).
Mi kiedyś lata temu spowiednik powiedział, ze nie mam rozdzielać włosa na czworo i że mam zawsze patrzeć na owoce. Czysty ortonpr przynosił złe owoce. My stosujemy npr + pieszczoty i nie uważam tego za grzech. Wyrażamy w ten sposób miłość do siebie, będąc równocześnie odpowiedzialni za życie, którego nie możemy i nie chcemy począć.
W moim życiu było i jest wystarczająco dużo innego cierpienia, które oddaję Bogu. Mój maż i małżeństwo z nim jest największym, najwspanialszym darem od Boga, jest czymś, za co Mu nieustannie dziękuję.
Ufam Bogu, Jego miłości, ale uważam że KK w kwestii seksu w małżeństwie pobłądził, zapętlił się. Przecież nawet kiedyś npr był grzechem. Jakikolwiek współżycie dla przyjemności było grzechem, seks w piątek, w Wielkim Poście itp. był grzechem

Addis · Wysłany: Śro 7:36, 28 Mar 2018 Temat postu: