..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

hermiona

dzięki za odpowiedź Wesoly

szczęśliwego Nowego Roku!! Wesoly

Pytałam o Twój wiek, bo tak się zastanawiam, czy nie ma zależności między wiekiem a akceptacją metody.. Piszesz o NPR jakbyś był faktycznie z tym pogodzony. Ze wszystkimi tego plusami i minusami. I tak sobie myślę, że do tego trzeba chyba dorosnąć.. Jak do wszystkiego w życiu zresztą..

To oczywiście sprawa indywidualna ale
Wydaje mi się, że na początku stosowania metody wystepuje zachwyt jej fajnością (u niektórych utrzymuje się krócej u niektórych dłużej). Potem jest bunt, szarpanina i odrzucenie NPR.. A po paru latach następuje takie właśnie pogodzenie się i akceptacja..
Ja mam lat 23 Wesoly

jestem na końcówce fazy zachwytu Wesoly

Smużka

Ja sobie ciągle powtarzam, że może za parę lat, gdy już nie będę się chciała seksić codziennie, to sie nawrócę i może nawet pogodzę się z orto NPRem.
Teraz nie.

Karafka

smuzka, ja po tych latach kiedy juz nie seksimy sie codziennie nie jestem w stanie zaakceptowac tej metody.

Smużka

To mnie nie pocieszyłaś.
W takim razie zostaje liczyc na to, że nie umrę przed menopauzą. Smutny

conyo

To zeczywiscie sprawa indywidualna. Z akceptacja tej metody jest tak samo jak z akceptacja pozostalych wymagan stawianych przez katolicyzm. Wymaga to czasu i pracy nad saba. Moim zdaniem zeby w pelni je przestrzegac to trzeba byc chyba swietym. No ale o to wlasnie w katolicyzmie chodzi. Tylko trzeba tez wlasnie rozumiec ze droga do swietosci jest bardzo dluga i wyboista, wymaga tez czasu i cierpliwosci. Pamietac tez trzeba, ze malzonkowie do tej swietosci musza dazyc razem, nie kazde z osobna. Czasami zdaza sie, ze ktos musi zrobic krok wstecz na tej drodze aby wspolmalzonka pociagnac dalej a nie zostawiac samemu sobie.
Jesli chodzi o moj wiek, to jest to dla akceptacji Npr chyba okres najgorszy dla mezczyzny. To wlasnie teraz, gdy dzieci odchowane, kariera zawodowa w rozkwicie wiaze sie z czestymi podrozami, mlodsze kolezanki w zasiegu korytarza hotelowgo, najlatwiej sobie odpuscic i wielu moich rowiesnikow tak niestety postepuje.Trzeba wiec zawsze pamietac po co sie zyje "Czas ucieka, wiecznosc czeka".

Smużka

conyo,
Ładnie mówisz, naprawdę.
Dla mnie świadomość NPRu sprawiła, że odeszłam od KK i waham się, czy brać ślub kościelny (bo skoro odeszłam, nie chcąc sie dopasowywać, to po co)...

divette

Dla mnie własnie KK sprawił, że zaczęłam szukać NPR Mruga

zależy od podejścia i od przedstawienia sobie to na swój sposób

conyo

Smużka,
Ja oprócz tego że wierzę w Boga (jak wszyscy, nawet ateiści choć się do tego nie chcą przyznać) także wierzę Bogu - czyli mu ufam. Mam też w sobie chociaż tyle pokory aby nie próbować się do Niego wprosić na prywatną audiencję (ten przywilej przysługuje nielicznym tylko mistykom), lecz staram się słuchać co mi zaleca przez ludzi których sobie wybrał aby zastępowali Go na ziemi. Fakt że niektórzy z nich sprawują swój urząd niegodnie nic tak na prawdę nie zmienia - tak było od samego początku istnienia kościoła. Ponad 8% apostołów to byli zdrajcy (dokładnie 1/12), następne 8% to niedowiarkowie itd. Mimo to KK trwa i trwał będzie. Problem polega na tym, że wprowadzenie wszystkich zasad którymi katolik się powinien w życiu kierować wymaga czasu z samego tylko technicznego względu, a co dopiero ze względów natury psychologicznej i duchowej. Nie wszyscy zdaje się to rozumieją. Marko Ivan Rupnik w "Rozeznawaniu duchowym" stawia kontrowersyjną tezę, iż zarówno Duch Święty, jak i Lucyfer tak samo chcą abyśmy zostali świętymi, różnica polega na tym, że szatan chce abyśmy stali się święci NATYCHMIAST. Czasami spotykam takich "santo subito" oceniających innych. Tym czasem miałem okazję znać kobietę, która po rozwodzie z mężem pijakiem przyjęła pod dach innego mężczyznę z którym wychowała synów. Sposób jaki Bóg znalazł, aby ją z sobą pojednać, przy okazji doprowadzając do głębokiej przemiany żyjącego z nią mężczyznę sprawił, że uwieżyłem iż dla Niego nie ma nic niemożliwego.
Wbrew temu co się powszechnie sądzi zgrzeszyć wcale nie jest tak łatwo, a zasłużyć na wieczne potępienie jeszcze trudniej. Nie oznacza to bynajmniej, że piekło świeci pustkami, jednak pamiętaj, że Jezus nie umarł na krzyżu na darmo. Gdy ktoś świadomie odrzuca NPR jako metodę głupią, a wiążacą się z nią okresową wstrzemieźliwość jako wysiłek bez sensu - to oczywiście grzeszy. Jeżeli jednak odzrzucenie wynika ze strachu, niezrozumienia czy też innych okoliczności gdzie człowiek nie wpełni rozporządza wolną wolą, to zło obiektywne jakie z tego wynika obciąża winą nasze sumienie w proporcjonalnie mniejszym stopniu lub wcale, lub też obciąża sumienie osoby która się do tego stanu rzeczy przyczyniła. Jednak nawet wtedy, gdy strach nas paraliżuje i nie potrafimy zgodzić się z wymaganiami naszej wiary, możemy chociaż prosić Boga by pomógł nam rozwiązać tę sytuację. Przynajmniej tyle wolnej woli zawsze nam pozostaje i jeśli robimy to szczerze i z zaufaniem - przynajmniej część winy z siebie zdejmujemy. Najgorsze to przywiązać się do grzechu czyli świadomie poddać się stwierdziwszy "tu nawet Panie Boże nie pomoże". Wówczas do spowiedzi nie ma się co wybierać. Natomiast nieustannie ponawiane próby wyrwania się z grzechu, choćby nawet wciąż tego samego, ale wytrwałe dają nam nadzieję zbawienia i w końcu zawsze prowadzą do zwycięstwa.
I jeszcze jedno - małżonkowie muszą dążyć do świętości razem. Jeżeli jedno z nich wyprzedza współmałżonka, to czasami musi trochę zwolnić, a czasami nawet cofnąć się dla dobra drugiego. Sakrament małżeństwa świadomie i z wiarą sobie udzielony (choć obecność kapłana jest dla jego ważności wymagana, to jednak jest to jedyny sakrament którego wierni udzielają sobie wzajemnie) bardzo w tym dążeniu pomaga. Często koledzy mi powiadają, że to nie możliwe jest żeby facet z jedną babą tak całe życie... Ja przyznaję im rację, bez sakramentu też bym nie dał rady, albo prędzej jeszcze moja żona ze mną by nie wytrzymała.

Smużka

conyo,

Zazdroszę Ci, że wierzysz Bogu.
Ja kiedyś wierzyłam, teraz nie.
Natomiast KK nie wierze ani trochę.. No może trochę tak, ale nie do końca i nie ufam mu na tyle, by oddać mu moje życie.

Nie neguję NPRu za brak skuteczności.
Ufam metodzie tak bardzo, że teraz (w seksie przedmałżeńskim) stosuję FAM. Korzystam z I fazy, a przerywamy jedynie w II.
Chodzi o to, że moje sumienie nawet zmuszane nie widzi nic złego w pieszczotach poza stosunkiem, a im więcej czytałam, im więcej się dowiadywałam, im bardziej chciałam się przekonać, że nie mam racji, tym bardziej wierzyłam, że rację jednak mam, że KK sie myli, że Bóg nie widzi w tym zła, które widzi KK.

Zapraszam do mojego wątku - o moich dylematach z wiarą, KK i sensem ślubu... Bo tutaj troche OT robimy.

http://www.naturalnemetody.fora.pl/font-color-darkblue-strefa-gadania-o-wszystkim-i-niczym-color,13/slub-koscielny-czy-cywilny,2891.html

conyo

OK Smużka. Przenoszę się tam gdzie zapraszasz.

ater_ater

Cześć kobiety, widzę, że wątek zdryfował.
Podziwiam waszą znajomość własnych ciał. Ja takiej na razie nie mam, ale pracuję nad tym. Koleżanka mnie ostatnio uświadomiła w tej kwestii. Ja jestem ateistką, więc mnie kwestie morlane nie dotyczą. Ale uważam, że taka przyjaźń z własnym ciałem jest bardzo cenna. Podczytuję sobie, co piszecie. Podoba mi się to!

Maria

Warto jak najbardziej, przykladowo w tym cyklu mialam owulacje w okolicach 28 dnia cyklu dopiero o czym wiem, bo mierzylam temperature. Gdybym nie mierzyla, to bylaby szansa na slynne a jakze glupie 'zaszlam w ciaze dzien przed okresem' Mruga

Sasecik

fantada

Sasecik - współczuję... taka postawa męża, chyba strasznie utrudnia.

Czytałam wypowiedzi canyo i fajnie, że ktoś taki się tu wypowiada przełamując ten wszechczarny obraz npru na tym forum Wesoly

I pokazuje, że NPR jest tylko możliwy we dwójkę, w pojedynkę to mordęga...

Milla