..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

juka

niania, a współżycie wyłącznie w fazie pewnej niepłodności? podobno nawet w celu uniknięcia poczęcia na stałe nie jest grzechem, a taka np. prezerwatywa ponoć mniej skuteczna, jest. dlaczego?
swoją drogą cieszę się że teolog się objawił, bo moi parafialni teolodzy nie bardzo chcą mi to tłumaczyć Very Happy

Niania

bo w parafiach sa starzy Yellow_Light_Colorz_PDT_04

wszystko może być antykoncepcją - nawet NPR. Bo "grzech zaczyna się w sercu" i nie "zewnętrzny bród czyni człowieka nieczystym". Więc chodzi o podejście.
Współzyjąc w I czy III fazie - masz te 97% szans że nie zajdziesz .. ale 3% możliwości - i nawet jak zajdziesz w ciążę nieplanowaną nie odrzucisz dziecka, a przyjmiesz je jako dar od Boga choć nie planowany i może w nie najlepszym czasie. No ale przyjmiesz. i o to chodzi KK. Natomiast - antykoncepcja - albo zabija poczete dziecko (spiralla) albo (bo nie ma metod 100%) budzi postawę w razie "wpadki" - "nie chce cię <brzuchu> usunę cię, albo będę się psychicznie mścił podświadomie że mi w plany wszedłeś bahorze". No i to w sumie cała nauka KK. W ST a nawet NT nie ma tak szeroko rozwiniętej nauki - w końcu to nie jest encyklopedja tylko jej jeden tom

to jest jakby esenscja z której wyprowadza się wnioski na zasadzie dedukcji - i to jest nauka KK

juka

dzięki

, ale mam dalsze pytania;

- czy nie jest to uproszczenie, żeby mysleć tak o antykoncepcyjnych? pytam bo własciwie to znam wiele osób które "wpadły" i wyniku antykoncepcji (moja przyjaciółka) i npr (siebie na przykład Mr. Green

). obie pokochałyśmy s3woje nieplanowane dzieci...Chyba nie tak wiele osób jest gotowych do aborcji.
- faza 1 to jednak nie to samo co 3. 3 jest pewna bardziej niż pigułka, prawda?
- czy nie mogłabyś zostać moim proboszczem? Yellow_Light_Colorz_PDT_12

abeba · Gość

mateolu, przepraszam, to nie miało byc "ty" skierowane do Ciebie, tylko "ty" zamiast formy nieosobowej (równie dobrze mogłam pisać "albo się wierzy kościołowi, albo sie odchodzi" lub "gdy człowiek cośtam to powinien"). Bo to równie dobrze to do siebie samej piszę. Dla przykładu (niezbyt godneego naśladowania), od kwietnia nie byłam u spowiedzi i zyję na bakier z sakramentami bo wiem że spowiedź z tego co robiłam/lismy (co nawet nie wymagało gumowego demona;) byłaby wyłącznie odklepana i pro forma. Bo ani nie rozumiem, ani nie czuję co w tym złego, by się odwołac do rozróżnienia z tekstu Prusaka).
Wierzyć mozna w rózne wartości i wątpić, i pytać, ale póki się chce pozostawać w Kościele, póty nie wolno postepować wbrew (w sensie: jak ise postepuje, to należy uznac swoj grzech). O to mi chodziło.

Niania

i taka wypowiedź Abebo mi sie podoba Wesoly

Są 2 typy postawy - robię po swojemu i chodzę do kościoła - czyli Bogu świeczkę i diabłu ogarek, albo postawa szczerości wobec siebie. Tylko ani jedna ani druga postawa nie daje spokoju psychicznego. Dlatego tak jak mówisz - albo się odchodzi ok KK, albo na ślepo wbrew sobie przyjmuje się zasady... tylko czy i to daje spokój...

Juka- tak to jest uproszczenie, ale by coś mówić nie da się nie upraszczać, bo życie ma za wiele aspektów by raz konkretnie o czymś orzec... przedstawiłam myśl KK, a nie komplikacje dnia codziennego - niestety nie jest to już tak klarowne (znam małżeństwa stosujące antykoncepcję i mające więcej dzieci niż ci co stosują NPR... ale taka jest proza życia)
Oczywiście III faza jest bardziej pewna od I zwanej względną niepłodnością Wesoly

a proboszczem.. hehe może proboszczową jakbym została prawosławną

juka

jeżeli faza 3 jest bardziej pewna, a nawet, jak twierdzą niektórzy "całkowicie pewna", to ja, współżyjąc wyłącznie w tej fazie jestem nałogowym grzesznikiem, bo moja otwartość na życie jest żadna. o wiele bardziej otwarty jest ten, kto np. używa prezerwatywy w fazie 1 i 2. Confused

Karafka

to samo chcialam ostatnio napisac, juka Very Happy

ale ja glupia i tak nie pojme tego....hmmm chyba powinnam sie wypisac, bo nie biore i nie chce brac tego jak jest. Ale wierze, kocham, ufam Bogu...i czuje sie momentami zle z tym, ze jest "tak i juz" :sad: :sad: :sad:

novva

Mogę coś powiedzieć? Może wyda Wam się to liberalnym podejściem, ale ja ostatnio przy spowiedzi usłyszałam, że nie trzeba się tak bardzo skupiać na tym, w którym momencie zaczyna się grzech we współżyciu. Trzeba je celebrować, starać się, aby służyło zjednoczeniu i bliskości. W sumie nic odkrywczego, ale jakże trudne do zastosowania! Mimo wszystko wydaje mi się, że łatwiej jest określać "negatywnie" - tego nie wolno, to już za dużo. Trudniejsza jest charakterystyka pozytywna dobrego współzycia. Więc może lepiej zadawać sobie pytanie: co zrobić, żeby seks prowadził do prawdziwego zjednoczenia? żeby był jak najgłębszym przeżyciem duchowym? Zadałam sobie to pytanie. Nie jest tak łatwo na nie odpowiedzieć. Za to na pytanie "czego nie wolno" każdy z nas odpowiedź zna. I co nam to daje? Czy przez to jesteśmy bliżej siebie? Czy przypadkiem nie jest tak, że na tym pytaniu się zatrzymujemy? Więcej - że ono blokuje w nas umiejętność otwarcia się na drugiego czowieka? zabija spontaniczność i radość? A jeśli tak jest, to co z tym zrobić

Zgadzam się z abebą, że ktoś, kto jest w KK przyjmuje obowiązujące w nim zasady. Nie bardzo umiałabym oddzielić swoją wiarę od Kościoła. Po prostu potrzebuję go, potrzebuję sakramentów, itd. To wszystko jest potrzebne dla ludzi słabych, jak ja. To jednak nie wyklucza zastanawiania się nad wszystkimi trudnymi kwestiami - i tu zgadzam się z mateolą.
Mam takie wrażenie, jako ktoś, kto stara się (lepiej lub gorzej) żyć w zgodzie z nauką KK, że o wiele łatwiej i przyjemniej jest w życiu katolikom, którzy się tymi zasadami tak bardzo nie przejmują. W życiu seksualnym stosują, co chcą, o npr wiedzą tylko tyle, ile piszą w gazetach...Założe się, że takich ludzi jest sporo. I kusi mnie czasami, żeby myśleć, że przecież oni kiedyś będą się musieli z tego wytłumaczyć, a ja mam przynajmniej dobrą wolę i się staram. Kiedy mnie nachodzi taka myśl, przypominam sobie przypowieść o robotnikach w winnicy. Jak ktoś DOBROWOLNIE wybrał bycie w KK i życie zgodne z jego zasadami, to nie powinien liczyć na specjalne względy. Pan Bóg umawia się z nami na zbawienie, daje je temu, komu sam chce, a jak już daje, to każdemu daje takie samo życie wieczne. Więc Mruga

katolicy stosujący npr nie mogą się uważać o nawet na jotę lepszych od innych.
Wydaje mi się, że w przypadku npr stanęłam przed wyborem życiowym - albo go przyjmuję, ze wszystkimi wadami i zaletami (bo chyba ma jakies, nie? Wesoly

), albo rezygnuję z życia w KK, z życia sakramentalnego. W tym pierwszym przypadku musiałam się zmierzyć ze swoim lękiem przed nieplanowanym dzieckiem, z buntem wobec KK i niewiarą, że ta metoda jest skuteczna. A jednak nie miałam wątpliwości, że nie mogę postapić inaczej. Czy to można nazwać, jak to określa Niania, "przyjmowaniem na ślepo"? Wydaje mi się, że w wielu wypadkach wchodzi się w to z otwartymi oczami i bardzo świadomie. I to na pewno ma też swoją wartość.

abeba · Gość

u mnie to też nie jest "na slepo", poświęciłam sporo czasu, a nawet pracę semestralną na uczelni;) temu by zrozumieć ten system poglądów z którego wynika że tylko NPR. Ale jednak robię to bardziej z posłuszeństwa niż z przekonania.

Novva, ja wiem że to ważne co napisałaś na początku postu. ale jak teraz jeszcze zacznę sie dręczyc i obwiniać, że seks jest na 4 a mógłby być na 5, że nastrój za mało doniosły a zamiast sie zjednoczyć zasnęlismy, to w ogóle nie będę mieć z tego grama radości.
I już widzę reakcję księdza jak się spowiadam, że wspołżyłam z mężem na chybcika o 1 w nocy i bez należnej atencji Yellow_Light_Colorz_PDT_07

Dona

a ja np. chyba bardziej sie cieszyłam intymnymi chwilami z męzem/niemężem (jeszcze), będąc w nieświadomosci, co i kiedy jest grzechem.......

zabawne, ze to co w narzeczenstwie nie traktowałam jako grzech.... w malzenstwie okazalo sie byc grzechem

taka była moja "wiedza" w tych tematach...
ech...
ile jest takich ludzi, którzy nie przejmuja sie, jakie "rzeczy" są grzechem...
nie kazdy jak my śledzimy i wnikamy w kazde slowo encekliki i innych katolickich ksiązek nt współżycia....

a o tym ze księza tak czesto mowia o tym zeby nie doszukiwac sie grzechu we wspolzyciu, nie czepiac sie drobiazgów i szczególow.. to juz często się spotkalam

Nie wiem, mam wrazenie ze oni chyba sami czasami nie wiedza co jest grzechem, dlatego kazą patrzec na współżycie całościowo, na cel, itd, a nie na granice, - kiedy jest grzech...
albo sami nie umieja na te tematy rozmawiac..

Niania

mateola

mateola