..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

szarotka

Wczoraj czytając forum zastanawiałam sie nad tym jak to jest....

Bo (już pisałam) długo nie miałam "ochoty" (głupie słowo) na dziecko. I wiem, ze to było spowodowane miedzy innymi sytuacja mieszkaniowa, a właściwie perspektywa, ze jak urodzi sie dziecko o będzie sie trzeba wyprowadzić do rodziców. a tego za żadne skarby chciałam uniknąć.

Potem nic sie nie zmieniło, a ja zapragnęłam dziecka......

i wszystkie moje racjonalne (finansowo - psychiczne) argumenty poszły w niepamięć... tak sobie teraz myślę, że do podjęcia decyzji o macierzyństwie, zresztą tak samo jak i o małżeństwie trzeba po prostu dojrzeć. I u jednych trwa to dłużej u innych której i tego procesu nie da sie przyspieszyć. Pamiętam jak mnie wkurzały pytania kiedy dziecko?? I odpowiadałam zawsze, ze nas nie stać.... A teraz jak by mnie ktoś zapytał to dopiero bym sie zdenerwowała!!!!! Wsciekly

Natalka

szarotka

ja jakoś czuje sie mamą - w końcu to dziecko jest - choć nie przy mnie. I to nie wystarczajace Smutny

Natalka

Więc życzę Ci, abyś miała drugie i aby ono było przy Tobie aż do czasu, gdy dorośnie...

szarotka

dziekuje Natlko bardzo bym chciała Wesoly

maybe

odnawiam
Ponad 2 lata po ślubie, po studiach, wreszcie znalazłam od miesiąca dobrą pracę. 25 lat. A ja nie chcę na razie dziecka. I boję się tego, że w ogóle nie będę chciała. Mam brata małego i kocham go ponad wszystko. Mój instynkt macierzyński właśnie się wypalił chyba na nim...Kocham dzieci, a nie chcę ich mieć. Teraz to myślę o dziecku dlatego, że mąż chce i ostatnio ksiądz w konfesjonale: "na co Ty czekasz?"...
Buuu
A ja się boję ciąży, porodu, bólu, szwów, że dziecko będzie chore, że umrę podczas ciąży w trakcie lub w połogu.
A może boję się ograniczenia, że zostanę w domu, że nikt mi nie pomoże, że moja nauka pójdzie na marne... Znajdę tysiące powodów.

i wiem, ze dziecko to cudowny dar, jest przekochane, słodkie, wspaniale jest patrzeć jak się rozwija, jak grucha, potem chodzi i mówi. Jak się przytula i całuje. I nie wyobrażam sobie życia bez mojego braciszka małego, byłoby takie puste.
A tego szczęścia nie chcę do siebie dopuścić i poświęcić się.
Czy jestem wyrodna? Może niedojrzała? Egoistka?

Boję się jeszcze jednej rzeczy, że przez to, że tak gadam o tym, że nie chcę mieć dzieci, jak zapragnę macierzyństwo to Bóg mnie skaże i mi ich nie da. Błędne koło, z którego nie umiem się wyplątać ;(

micelka

Daj sobie trochę czasu, przemyśl, przemódl, może za jakiś czas coś się zmieni...

Cera

maybe, widocznie to nie ten czas! Ten piękny moment na pewno przyjdzie w odpowiednim czasie, musisz poczekać, nic na sile! Jeśli chodzi o ograniczenie wolności, kiedy przyjdzie dziecko na świat, życie bardzo się zmienia ale nie na tyle, żeby nas ograniczyć i sprowadzić do roli kury domowej i chodzącej w wyciągnietym dresie zapuszczonej, umęczonej matki. To wszystko zależy od tego jaka była kobieta przed narodzinami w dużej mierze.
Teraz są (zazwyczaj Smutny

) takie czasy kiedy kobieta podczas ciąży, porodu i połogu ma znakomitą opiekę i zgony zdarzają się bardzo rzadko.

maybe

Wiem, że dziecko przewraca świat do góry nogami, i że wcale nie jest tak źle, że przy dobrej organizacji jest czas dla siebie jak inni pomogą. Może jeszcze tego nie czuję, może poczuję. Modlę się o instynkt Wesoly

mam nadzieję, że mi przejdzie Wesoly

Cera

Pewnie przyjdzie.

walecznaS

maybe, ja mam trochę podobnie - jestem w drugiej ciąży i nawet nie chcę myśleć o kolejnych... nie czuję tego, nie czuję się powołana do posiadania dużej gromadki dzieci... całe życie wyobrażałam sobie, że mam 2 dzieci. Moje myślenie uwarunkowane jest pewnie po trosze moim dzieciństwem... Pomijam to, że ze względów pracowo-finansowo-mieszkaniowych na kolejną ciążę się nie zdecyduję. Mówię o sprawach psychicznych.
Hmm, może za jakieś 10 lat... jak wszystko się zmieni (zmieni się?) to może i bedzie więcej dzieci...

Modlitwa i rozmowy z mężem to chyba najlepsze, co można Tobie radzić Wesoly

novva

Czytam jak o sobie Mruga

Wierz mi, to się zmienia - niekoniecznie osiągając wiek 25 lat musimy automatycznie chcieć mieć dziecko. Trzeba dojrzeć, trzeba się przygotować. Pogadaj też z mężem o swoich obawach. Ważne, żebyście oboje wiedzieli, czego chcecie.

maybe

Dzięki za pocieszenie Wesoly

mam nadzieję, że do 30 urodzę Wesoly

Karafka

ja tez tak zawsze marzylam do 30 urodzic, ale teraz jak patrze to moze byc ze sie nie wyrobie. Confused

Smużka