..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

abeba · Gość

ok, ale co innego pójść inną drogą z własnego wyboru, to może być konstruktywne. A co innego być do tego zmuszonym, stracić marzenia przez ukochaną osobę - jak z tego wyjść niepogruchotanym? nie jestem Pollyanną, nie umiem siebie przekonać że o kulach jest fajniej niż bez!

kajanna

Abebo, a czy twój mąż naprawdę nie może znaleźć w Warszawie pracy? Może nawet niekniecznie zgodnej z wykształceniem? Tak, aby stać was było na zostanie w stolicy. A w międzyczasie poszukać czegoś innego, co by mu bardziej odpowiadało. Bo nie chce mi się wierzyć, żeby po studiach pracy w stolicy nie znaleźć. Wiem, że to trwa, bo sama byłam pół roku bezrobotna, ale szukałam w wąskiej działce.
W ten sposób nie przejadalibyście oszczędności, ty nie musiałabyś rezygnować z pracy, którą lubisz i która daje ci satysfakcję, mąż by się nie dołował, że jest bezrobotny.
A jakie macie perspktywy zatrudnienia, jeśli wyjedziecie z Warszawy?

abeba · Gość

ale on nie ma skończonych studiów! jest po pierwszym roku zaocznych, do tego ma 2 lub 3 poprawki do zdania. I do tego te studia nijak sie mają do jego doświaczenia zawodowego, wiec nie są żadną zaletą. Póki co był na 3 rozmowach, reszta firm nie odpowiedziala, w jednej z tych firm może go zatrudnią - jak będzie miał prawko. Mógłby ew. wrócić do starej firmy - pewnie na gorszych warunkach niż miał - a od tego się wszystko zaczęło, że tam były złe warunki pracy i płacy (zaproponowano mu obniżkę pensji do minimalnej a resztę na lewo, a potem cały kwieceiń praca do póżna, on do 12-1, a jego koledzy na amfetaminie wręcz do rana, jak nastepnego dnai był odbiór).
A ja mam dość życia na cudzych smieciach, cudzym poplamionym łóżku, używania czyjejś 30letniej kuchenki, której piekarni śmierdi rdzą i jest nie do użytku, czyjejś huczacej lodówki, wszystkiego. Do zmiany tej sytuacji byle robota za 800pln nie wystarczy. I, znów sie powtórzę, sama mogłabym to zmienić, za swoje pieniądze, a on jest przeszkodą. Gdybyśmy żyli na kocią łapę - nie byłoby aż takiej sprawy (kilka mcy temu, jak był oszczędności większe), niestety wzięliśmy slub.

mateola

Edwarda

Ach, ach to ja płaczę razem z Tobą, nie mam na buty, nie mam na nową torebkę, Yellow_Light_Colorz_PDT_04

... A dziecka nam się zachciało Yellow_Light_Colorz_PDT_04

Niania

Abebo... mam taką samą starą kuchenkę, co jeszcze nie dziala, pokój nie swój i łazienkę obcą... tak samo już-prawie-męża z wykształceniem technicznym...
nawet kot nas łączy Wesoly

-ja wiem.... wiem że jest ciężko i wiem że przez ślub jest jeszcze cięzej bo to ogromne wydatki które możnabyło by wykożystać inaczej.... ale cóż.... trzeba żyć dalej...

jeśli Twój mąż nie jest wybredny... to przez mojego M może znaleźć sobie pracę (daj znać na pw) tylko to nie jest robota ambitna..... ale zawsze coś....

espree

juka

juka

Niania

ni ja też zmieniam Smutny

i chorerka żesz w mordkę etc. nie mogę ułożyć sobie grafiku... właśnie siedzę w ofertach o pracę i nie ma takiej co by mi psaowała do już zajętego poniedziałku wtorku i częściowo /choć mam nadzieję że to zmienię/ środy.... pochlastam się.... Yellow_Light_Colorz_PDT_29

a co mnie najbardzoej wkurza? - to że można mieć wykształcenie średnie ale trzeba mieć w danej branży doświadczenie ze 5 lat Yellow_Light_Colorz_PDT_45

[/list]

abeba · Gość

kiedy ja póki co byłam na niezakorkowanej autostradzie! Na V roku dostałam dobrze (jak na poczatek) płatną pracę idealnie w zawodzie. Jak myslisz, jak to przyjmą u nas w firmie jeśli będzie dla mnie praca (w sensie projekty, w ktorych sie przydam i z ktorych można by finansować mój etat) a ja powiem, nieee, dziękuję. Co mam powiedzieć? "znudziło mi się, Marek, odchodzę" "Jak to, przecież jest praca, mówiłaś że sie chcesz rozwijać, mogłabyś napisać doktorat z tego projektu" "Etam, zmieniłam zdanie" "szkoda, dobrze sie zapowiadałaś" "No, mi też szkoda" wyobrażasz sobie taką rozmowę? przecież ja sie tam poryczę i jeszce będzie wstyd na koniec. Nie mówię żę to idealna praca, i że bez wad, ale to jest to co chcialam robić, co mi z tego że będę z mężem, jesli jemu tego nie wybaczę?
Dodam że zycie na prowincji wcale nie będzie takie latwiejsze - w końcu nie będzie mi tam łatwo znaleźc pracę, uprawnień pedagogicznych nie mam. więc dziecko znow sie odwlecze. Nawet jako bezrobotna sie nie będę mogła zarejestrowac, bo mam meldunek na wsi u rodziców, a on u swoich, a w UP sie trzeba zjawiać regularnie. Zresztą, i tak nie miałabym prawa do zasiłku.
espree- ty przynajmniej masz pewność że to tymczasowe, i wasza chmura nabiera kształtów. Ja wprowadzając sie tu obicałam sobie że następna wyprowadzka już na swoje - i co?
Dzięki Nianiu, u nas pod domem jest "Albert", w ktorym wiecznie ludzi szukają. Mąż twierdzi że do tego poziomu jeszcze nie upadł, wiec ma o sobie nadal zbyt wysokie mniemanie by brac cokolwiek... >

jego sprawa

Niania

o! a ja chyba upadłam - może się przejdę Wesoly

grrrrrrrrr wiesz co? tego Twojego ancymona to trza ostudzić - proponuję środki rygorystyczne
no żarcia
no domu

puki pracy nie znajdzie

może jak nie proźbą to groźbą?

Mag_dre

kurczę, nie wiedziałam, ze tak nisko upadłam jestem po licencjacie Yellow_Light_Colorz_PDT_37

a pracuję w delikatesach Lewiatan, i wiecie co nie przeszkadza mi to, bo w domu tej kasy nie wysiedzę, a całyc zas mogę szukac innej, lepszej.

juka

abebo, już mówiłam że mówię tylko o swoim doświadczeniu. rozumiem że dla ciebie zjazd z autostrady na polską drogę Yellow_Light_Colorz_PDT_05

może być nie do zniesienia. dla mnie jest (chociaz jeździło się w życiu i po autostradzie, nie myśl sobie Yellow_Light_Colorz_PDT_04

) - i tyle, mogę to zdzierżyć i nie obniża się w sposób znaczący poziom mojego zadowolenia z zycia. mamy różne priorytety, to wszystko. po prostu nie patrzę na życie w kategoriach wszystko albo nic. raczej tak jak Mag_dre.

abeba · Gość

cóż zrobić, musiałabym chyba zajść w ciążę by zaczął mysleć realistyczniej.
Inna sprawa mag_dre, że jakbyście nie mieli domu, to musiałabyś znaleźć coś korzystniejszego (jak przypuszczam) niż delikatesy. Bo ten albert to po prawdzie nie posuwałby nas zbytnio do przodu. Ale przynajmniej zostawałby czas na szukanie pracy (z poprzednią pracą był ten problem, że zajmowała 80-100% dnia i nie miał czasu szukać, ani sił, stąd to zagranie va banque).
juka, już Ci mówiłam, że Twój zawód możesz uprawiać na poziomie powiatowego miasteczka (chyba w każdym jest poradnia psych-ped.), lekarz, adwokat, aptekarz, anglista - można to robić gdziekolwiek, choć oczywiście nie zawsze na poziomie akademickim. Mojego zawodu niestety nie, taki głupi sobie wybrałam. A i tak byłam o krok od studiowania tylko stosunków międzynarodowych, kariera w dyplomacji mi sie marzyła Yellow_Light_Colorz_PDT_06