..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Niania

[link widoczny dla zalogowanych]

Arcia

Niania

Itka

Arcia, jak pisze Niania, od urodzenia powinni być dwoje i nawzajem się uzupełniać. Uważam ,że wcale kiedyś nie było lepiej, ale dzisiaj znowu niektórzy próbują wmawiać ludziom że np dwie kobiety tak samo sobie poradzą z wychowaniem jak kobieta i mężczyzna. A to nie tak. Coś takiemu dziecku jednak ubędzie, nawet jak będą najlepszymi matkami pod słońcem.

kukułka

[link widoczny dla zalogowanych]

koszatniczka

Dla zainteresowanych - kilka punktów widzenia, ciekawe dyskusje w komentarzach.

[link widoczny dla zalogowanych]

Dodam od siebie: z moich skromnych obserwacji wynika, że w rodzinach głęboko przeżywających swoją wiarę nie ma problemu "afrykanizacji polskich kobiet". Co nie oznacza, że problem nie istnieje. I nie wiem czy wychowanie równościowe jest remedium na ten stan rzeczy.

[link widoczny dla zalogowanych]

a ta krótka audycja uzmysłowiła mi jedną rzecz - przeciwnicy gender nie potrafią przedstawić porządnej alternatywy poza tzw "modelem tradycyjnym".

emma

To już nie "matka-polka" ale afrykanizacja?
Cóż pewnie sama tak wyglądam często... Ale co przepraszam, mam dzieci oddać do żłobka i przedszkola, wynająć gosposie do prowadzenia domu i pójść ze złotą kartą na zakupy na Mokotowską?

koszatniczka

hah Emma, tu nie chodzi o to jak Ty wyglądasz, tylko o to jak razem wyglądacie jako rodzina. Czy Twój mąż wraca do domu i jest "trzecim dzieckiem"?

Fajna jest też dyskusja - polecam komentarz PCC - o "sympatycznym" proboszczu i kwestii równości płci Mruga

emma

No chyba że, nie czytałam całego, tylko pobieżnie. U nas mąż dużo gotuje, bo lubi. Ja sprzątam, bo lubię i umiem to robić lepiej

.
Mi się wydaje, że dzielimy się obowiązkami, choć mąż się ma pojęcia jak zrobić owsiankę dla dzieci a ja nie potrafię np przerzucić filmu na z komputera na telewizor albo zrobić grill

koszatniczka

Ja właśnie mam takie poczucie że tzw "ideologia gender" próbuje powiedzieć, że tan model "kobiety afrykańskiej" to taka norma kulturowa. Kiedy to nieprawda!

Natomiast faktem jest, że kobiety tuż po emancypacji tak właśnie wyglądały - moja babcia miała absolutnie wszytko na głowie.
Myślę, że zamiast punktować "genderyzm" warto by było się zastanowić czego księża nauczają? Ja to powiem szczerze strawić nie mogę stereotypów jakimi się księża posługują względem kobiet.
Może inaczej: wobec emancypacji kobiet, Kościół musi zrewidować swoje stanowisko. To by była rzetelna odpowiedź, a wizja pana Terlikowskiego:
matka wychowuje dzieci a rola ojca jest pokazać im świat. (bo kurde żona nie potrafi)

gam

koszatniczka

No taka była reakcja moja i męża na jego wypowiedź. Mądry jest jeden z komentarzy, zacytuję w całości "

emma

Koszatniczko, to co napisałaś o emancypacji nasunęło mi jedną myśl. To kobiety są winne swojej sytuacji. Bo przed emancypacją (może upraszczam, ale chyba jednak nie) to i kobieta i mężczyzna mieli swoje miejsce w rodzinie. Bardzo mocno określone i wcale nie było matki-polki i ojca przed telewizorem Mruga

Kobieta zajmowała się małym dzieckiem i domem. Starsze uczestniczyły już w pracy rodziców: dziewczynki przy matce, chłopcy przy ojcu, choć pewnie były wyjątki Mruga

. Ojciec zajmował się pracą wokół domostwa lub pracą zarobkową. Wystarczy przeczytać "Chłopów". Wszystko ma swoje miejsce i czas. A potem przyszła emancypacja, fabryki, praca po 12 godzin i wszystko się wywróciło do góry nogami.
Mężczyzna zmęczony, kobieta z poczuciu obowiązku, wszyscy zestresowani, zniechęceni, rozwody, ucieczka od rodziców, od dzieci, nałogi itd...

Ja zawsze byłam zwolenniczką średniowiecza i im więcej mam lat i więcej wiem tym bardziej jestem przekonana, ze dobry król to najlepsza władza, a system feudalny to jedno z lepszych rozwiązań...
Czytaliście Krtystynę, córkę Lawransa Singrit Unsed? No piękny czas...

A i jeszcze, opowieść jednego księdza, która mi pokazała rolę ojca (sama sobie tego nie uzmysławiałam):
- Byłem ostatnio na przyjęciu. Obok mnie siedziała rodzina z 5,6 latkiem. Przyszedł po jakimś czasie i poprosił o pić. Zwróciłem mu uwagę, że jest tak duży, że już mógłby sam sobie nalać a nie wysługiwać się mamą. Na co mama dziecka mi powiedziała, że on by sobie sam nalał, ale nie sięga po dzbanek z piciem i boi się, ze rozleje. Skąd ona to wiedziała, przecież jej nie powiedział???
Bo to jest istota macierzyństwa i ojcostwa. Matki intuicyjnie rozumieją dziecko i wiedzą co i kiedy chce. A mężczyźni nie, oni żeby coś zrozumieć to muszą się zapytać. I po to jest ojciec. On ma nauczyć dziecko dialogu ze światem. On ma nauczyć, że świat nie jest jak matka, która spełnia wszystkie potrzeby dziecka. Świat wymaga by się dostosować by wejść w dialog. I dlatego ten ojciec jest taki ważny. Bo jak go nie ma to jest zagrożenie, ze dziecko pozostanie dorosłym dzieckiem, które będzie oczekiwać, ze wszystko mu się zależy.

Jakoś tak to było.

fiamma75

Emmo, straszliwie upraszczasz.

emma

Wiem