..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

ewcia87

No dobra, doszłam do analizy poezji

...i obserwuje przepiękny przerost formy nad treścią. To jest ciekawe, bo ja trochę jednak pamiętam, jak postrzegałam świat jako dziecko (oprócz tego, że obserwuję dorastające dzieci wokół mnie). Pamiętam, bo w niektórych momentach obiecałam sobie, że zapamiętam, albo tak jakoś wychodziło. No i dziecko w takim wieku zdecydowanie płycej pojmuje pewne sprawy, który usłyszy (sam autor to zresztą wcześniej w opracowaniu zaznaczał, że istotna jest praktyka, zasłyszane się zapomni, więcej, nie odniesie się tego do siebie!). Na przykład można spokojnie poczytać dziecku na dobranoc moje ulubione baśnie braci Grimm, gdzie nie raz i nie dwa zdarzają się wydziobane oczy albo połowa zwłok wpada nagle przez komin. Nikogo nie przerażając. Nooo... może rodziców odrobinę Mruga

Analiza wierszy z przedszkolakami to pomysł wybitnie idiotyczny*. Nawet w podstawówce dzieciaki się tym nudzą i nie do końca nadążają za "co autor miał na myśli". Idiotyczny i niepotrzebny, tak. Jakie będą te wierszyki, czy mama będzie w nich sprzątała, czy pilotowała myśliwca, to naprawdę nieistotne. Może nawet być gremlinem. To jest jedna i taka sama abstrakcja dla tegoż dziecka, bajka. Dziecko wróci do domu i zobaczy swoją mamę. Względnie pójdzie do kolegi/koleżanki i tam zobaczy mamę w akcji. Zobaczy ciocię, babcię. Podobnie z tatą, wujkiem, dziadkiem, tatą kolegi/koleżanki. Z tego co zaobserwuje, wyciągnie wnioski. "Dobre", albo "złe". Z żadnych wierszyków.

Także strona 22, wnioski na teraz: zrobiło się śmiesznie i faktycznie, miejscami niepotrzebnie. Ale nadal zupełnie nieszkodliwie. Wciąż nie boję się dżendera.

* podobnie idiotycznym pomysłem jest analiza bajek-kreskówek pod kątem treści szkodzących wizji jedynej prawdziwej rodziny - słynny homo teletubiś z czerwoną torebką Shocked

albo szatańska Hello Kitty, bo nie ma ust Shocked

no ludzie, czy jakieś dziecko by na to wpadło?.. To tylko chory umysł dorosłego człowieka z problemami emocjonalnymi może wytworzyć. Jak widać, znowu - podobnie nawiedzeni są na obu frontach tej dziwacznej batalii.

kajanna

ewcia87

Przeczytałam jeszcze raz i mam na przykład takie coś:

kajanna

No właśnie: "gdyby omówić", czyli raczej nie namawiają do omawiania, przynajmniej ja to tak zrozumiałam.
Ględzenie przedszkolakom o nieodpłatnej pracy kobiet też uznałabym za ostre przegięcie.

koszatniczka

a dla mnie to jest wciskanie dzieciakom własnych fobii płciowych

Iskra

A kto wywołał tę dyskusję? JA i mój obrazek

Ja jakoś nie potrzebowałam specjalnego programu w przedszkolu żeby wiedzieć, że na przykład zmywanie naczyń czy mycie podłóg jest pracą a nie przyjemnością, i że Tata też może wykonywać takie prace - nie są one specjalnością Mamy która pada na twarz ze zmęczenia, podczas gdy Tata ogląda kolejny mecz

ewcia87

Iskra - zgoda, to jest bzdurne, z tymi wierszykami (ale nie niebezpieczne). Natomiast piętnowanie zabawy "nieodpowiednimi" zabawkami (a to był temat Twojego obrazka) już jak najbardziej JEST problemem moim zdaniem. Wzorzec rodziny dzieciak w domu ogląda - nic tego nie ruszy w żadną stronę moim zdaniem - ale wyśmiewanie pewnych zachowań, które praktykuje, brak akceptacji ze strony opiekunów czy (NAJGORSZE) podburzanie grupy równieśniczej - to jest ta krzywda, która w przedszkolu wydarzyć się może i wszelkie pochylanie się nad tym tematem uważam za zasadne.

Edwarda

Koszatniczko, no nic dodać nic ująć do Twojego posta (na poprzedniej stronie) Wesoly

emma

Ewcia ale mi się wydaje, że ten obrazek miał pokazać jskas część gender by było wiadomo że to o nie chodzi a nie wysmiac konkretne zachowanie chlopca. I to jest różnica.
A poza tym moje dziecko ogląda reklamy i woła: to dla dziewczyn. Ale nie mowil tak o maszynie do lodów na plasteline, bo to chciał mieć. Choć w reklamie to chyba dziewczynki były. Ani nie mówi tak gdy widzi kuchenke zabawkę. Tak więc widzę, że sam rozgranicza zabawki dla chłopców, dziewczyn i te dla wszystkich. I ani my, rodzice, ani tworcy reklam nie dyktują mu, ktore zabawki są jakie. Chociaż rodzice nie mówią świadomie a ci od reklamy świadomie mówią

fiamma75

a mój rówieśnik Twojego nie rozróżnia zabawek na chłopięce czy dziewczęce - ma starszą siostrę i dla niego lalki, kucyki itp. są równie atrakcyjnymi zabawkami co samochody Wesoly

strzyga

mój mały jak najbardziej rozróżnia. ostatnio przyniósł niebieską figurkę stonogi (ale posypana brokatem, oczy umalowane, usta itp.) - dostaliśmy siatkę małych zabawek- i kręcąc głową na nie oddał mi mówiąc "to dla dyny" (dziewczyny) Mruga

jak widzi reklamy to też na transformersy woła "to moje" a na lalki "to nie moje".

Iskra

Tematem mojego obrazka, było to że w oczach wielu osób gender wzbudza niechęć do własnej płci na tyle, że dzieci zaczynają marzyć, że kiedyś ją zmienią.
Zresztą nie o obrazek się tu rozchodzi tylko o to, że twierdzisz Ewcia87, że jak ma dziecko dobry przykład rodziny w domu to nic mu z głowy nie wybije tego. A ja się z takim stwierdzeniem nie zgadzam, bo uważam że środowisko np w przedszkolu ma taki sam wpływ, więc jeśli mój syn ( którego kiedyś będę mieć) wróci do domu i powie mi, że nie będzie się bawił samochodzikami, bo nie da się wepchnąć w rolę - a wszyscy wiemy, że takie ciekawe zwroty dzieci zapamiętują od razu - to ja dziękuję za takie przedszkole

agu

fiamma75

Mój ma kucyki dziewczynki (MLP) Wesoly

Córka za to kiedyś się obraziła, że on dostał samochód a ona nie, wiec na następna okazję dostała samochód i była bardzo zadowolona (ma zresztą kilka).
Synek też już przerabiał przebieranie za dziewczynkę czy strojenie, ale przez to przechodzi każdy młodszy brat siostry (sama brata też przebierałam, mąż też to zaliczył)

Mamy więc gender w domu, a do tego należy dodać jeszcze nietradycyjny typ rodziny

Zresztą córka sama dostrzegała różnicę, bo w przedszkolu na przedstawieniu była ta przytaczana okropnie stereotypowa piosenka a ona potem mówiła, że to się nie zgadza, bo to tata gotuje obiady czy piecze

Arcia