..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Annka · Wysłany: Wto 22:59, 06 Mar 2012 Temat postu:

Cóż - historia się powtarza; "rasa panów" (czyli samoświadomych, zdrowych i pięknych) przypisuje sobie moralne prawo do eliminacji "podludzi" (czyli pozbawionych jakichśtam "ludzkich"-wg "nadludzi"-cech)...
To przecież wciąż trwa. Nie od dziś - od chwili, w którym w ogóle przyzwolono na zabicie człowieka w jakimkolwiek momencie życia.
Na początku też nikt nie traktował całkiem serio tez o nadludziach - a jednak wiemy, jak się to skończyło

mamma · Wysłany: Śro 11:29, 07 Mar 2012 Temat postu:

nie ma się co dziwić, w końcu jak ktoś bez żadnych skrupułów jest zdolny do aborcji, czemu miałby inaczej myśleć w stosunku do dziecka...

Annka

Co sądzicie o tej rzeźbie? [link widoczny dla zalogowanych]
Ja po prostu nie mogę się na nią napatrzeć.... Całkowicie utkwiła mi w głowie.
Jak można sprawić, by dotarła do wszystkich kobiet, którym mogłaby być pomocna?

Cera

Pięknie! A ta postać dziecka, Anioła, doslowanie jakby z wody była, płynęła..tez macie takie wrażenie czy Tylko ja?

fresita

mnie tez wzruszyla

Agrafka

piękne

buba

Mnie się też bardzo podoba rzeźba.

Mniej mi się natomiast podoba komentarz dotyczący aborcji ze wskazań medycznych.
Sama jestem zdecydowaną przeciwniczką aborcji, oczywiście też w przypadkach choroby dziecka, ale czy skoro już taka aborcja w pewnych przypadkach jest w Polsce dozwolona, czyli kobiety o innym światopoglądzie mogą jej dokonać, to jakoś nie pasuje mi to co tam jest napisane.
Nie odbierajcie tego jako przyklaskiwanie zgodnemu z prawem zabijaniu dzieci, staram się trochę postawić na miejscu osób, które akceptują aborcję, są postawione przed faktem spodziewania się dziecka z ciężką wadą genetyczną, nie chcą go rodzić, a każdy po kolei odmawia im zabiegu.
W końcu ktoś się zgadza, a potem się tego jednego lekarza w taki sposób opisuje.
Po prostu mam trochę mieszane uczucia.

kukułka

ale przeciez to, ze aborcja jest zabiciem cżłowieka, to nie jest kwestia religii!
swiatopogląd nie ma tu nic do rzeczy. to jest genetycznie czlowiek, a skoro tak, to aborcja jest zabiciem czlowieka
potwornie mnei zlosci argumentacja pt: "od poczecia czlowiek" to kwestia swiatopogladu - bo to NIE jest kwestia swiatopogladu, tylko najnormalniej w swiecie genetyki (i z tego punktu widzenia nie ma znaczenia, czy ktos wierzy w duszę, czy nie)
buba, czy jesli morderstwo zgodnei z prawem szarijatu jest dozwolone w niektorych krajach to znaczy ze ci ludzie maja prawo zabijac kogokolwiek będąc ludzmi "o innym swiatopoglądzie"?
to jest analogiczna sytuacja (jeśli chodzi o argumentację) w stosunku do tego co napisalas
poza tym od kiedy prawo stanowione jest wazniejsze/mądrzejsze od prawa naturalnego i może je uchylac?

buba

Kukułko, ja się z Tobą zgadzam, ale naprawdę nie oceniam ludzi, którzy podejmują tak straszne decyzje, bo sama nigdy nie byłam w ciąży z dzieckiem z ciężką wadą.
Dochodzę do tego, że jednak nie mnie oceniać, obiektywnie to zło, tak czy siak, ale ja nie siedzę w głowie kobiety, która się na taki krok decyduje, zapewne ze strachu, z przerażenia, z niemocy, Bóg ją osądzi, ja nie mam zamiaru tego robić.
Uważam, że w pierwszej kolejności powinno się zmienić prawo.

Zgadzam się, że to nie musi być kwestia religii, ale czegoś jednak musi być - wychowania, charakteru, otoczenia, że jeden jest za aborcją, inny przeciw.
Skoro prawo mówi, że dziecko od poczęcia jest chronione prawem, jest osobą, pacjentem, to jak prawo może jednocześnie godzić się na zabijanie dzieci nienarodzonych - nie rozumiem tego.

Ale nie mam też zamiaru wchodzić w poglądy tych, którzy popierają aborcję.
Myślę tylko jak z ich punktu widzenia wygląda sprawa.

konstancja

przeczytałam prawie cały wątek i poruszacie w nim bardzo trudne tematy. Zgadzam się że aborcja to ohydny mord na najniewinniejszym i najbezbronniejszym. I nic go nie usprawiedliwia. Ale przypomniała mi się dość zamierzchła historia zgwałconej bodajże trzynastolatki, którą rodzice wywieźli z kraju (nie podam gdzie to było) żeby móc legalnie usunąć ciążę. Pamiętam, że była prawdziwa batalia szeroko komentowana w mediach, w kościele ksiądz grzmiał na kazaniu o zbrodni. Ale ostatnio zastanawiam się - gdyby moja córeczka została zgwałcona i zaszła w ciążę i miała 11-13 lat czyli była dzieckiem, naprawdę nie wiem czy potrafiłabym patrzeć na jej rosnący brzuch i codzienną traumę. Bo nie oszukujmy się to byłoby coś strasznego dla niej. Rozważam tylko tą konkretną sytuację, kiedy ofiara gwałtu jest jeszcze dzieckiem. Wiem że zycie to życie nawet poczęte w zbrodni, ale ... Smutny

Co do starszych to przeczytałam kiedyś zwierzenia zgwałconej przez Serbów zakonnicy, która odeszła z zakonu aby urodzić dziecko i żyć jak prosta kobieta. Ona przyjęła cierpienie jakie ją spotkało wzorując się na upokorzeniu, poniżeniu i cierpieniu Chrystusa. Myślę że chrześcijanin w osobie Chrystusa otrzymał odpowiedź jak ma sie zachować w takiej sytuacji życiowej. I tyle.
Ale jeśli w grę wchodzi zgwałcone ciężarne dziecko.... nie mogę odpowiedzieć jednoznacznie. A jakie jest Wasze zdanie?

Olenkita

Trudna sprawa... Niedawno (jakis rok, lub 2 temu) glosny byl przypadek zgwalconej przez swojego ojczyma 9letniej Brazylijki,ktora zaszla w ciaze blizniacza... Matka zdecydowala o usunieciu i wywolala olbrzymia burze, biskupi nalozyli na nia ekskomunike... Nie wiem, co bym zrobila w takim przypadku, przeciez to bylo ogromne obciazenie psychiczne ale i fizyczne dla tego dziecka!

Cera

W takiej sytuacji, nie ma dobrych rozwiązań: dziecko nie zrozumie ani tego, że dla jego "dobra" rodzice zrobili to co zrobili ani nie zrozumie dlaczego coś się z nią dzieje fizycznie (rosnący brzuch, wymioty itp). Będzie czuło jedynie żal i strach zapewne nie z powodu ciąży-przecież to dla dziewczynki abstrakcja, nie rozumie procesów, które w niej zachodzą tylko doświadcza okrucieństwa, gwałtu i upokorzenia tym powodowanego.

Nie mam pojęcia co zrobić, jak bym się zachowała ale jako mama i kobieta czuję wewnętrznie i jestem bardziej skłonna do takiej oto opcji:

wytłmaczyc dziewczynce co się w niej dzieje, rozmowa, rozmowa, rozmowa i z psychologiem, psychiatrą, lekarzami, rodzicami itp. zdjęcia z czasów kiedy samemu było się w ciąży, filmy itp jej pokazać łagodnie obrazujące etapy ciąży. Powiedzieć że sie ją kocha bardzo i pomoże w każdej chwili bo tego najbardziej by bylo jej potrzeba i ...cóż zaoferować pomoc w wychowaniu dziecka i przyjęcie je go rodziny i wychowywanie wspólne najprawdopodobniej jako rodzeństwo. Innej opcji na razie nie widzę.

ika

O ile może mówiąc o 9-10 letnim dziecku to może byc faktycznie nie do końca zrozumiał dla niego i abstrakcja (do tego szok i trauma po gwałcie), to 13 letnia dziewczynka już wie dobrze co to seks i o co chodzi. Mam kuzynkę w tym wieku i w glowie jej tylko chłopaki, dobrze wie jak wygląda ciąża i poród (oglądała poród w internecie) i ogląda czasami "nastoletnie ciąże" w TV, więc 13 latka nie jest już takim dzieckiem jakby się wydawało i zdaje sobie dobrze sprawę, że jest w ciąży i urodzi dziecko. Niestety w dzisiejszych czasach zdarzają się i 13-latki, które już świadomie idą z facetem do łóżka. Zresztą sama pamiętam jak tyle miałam i już chodziłam z moim mężem.
Co do reszty to się zgodze z Małgorzatką, że rozmowa przede wszystkim i dobry psycholog.

Cera

Owszem, jest bardziej świadoma ale mimo wszystko to i tak jeszcze dziecko, które wg mnie nie będzie patrzeć na dziecko oczami dorosłej kobiety, która sama prowadzi swój dom, pracuje, może ma rodzinę i już ma dzieci lub też jest samotna.
Tutaj szeroką skalę do popisu i mają rodzice i to jak zareagują, bo to na nich będzie ciążyć opieka przed i po i w trakcie a nie ma dziewczynie, która może skupic się mimo wszystko na sobie i tym co odczuwa, na emocjach- nie musi martwic się o byc jako taki, to naprawdę inna sprawa, inne spojrzenie na świat ma sie jeszcze.

I tak, jesli będzie wrogość/agresja/niechęc do dziecka w ciele ich dziecka, to nic z tego nie będzie, to się czuje i będzie czuć ta młoda osoba i na dodatek będzie się obwiniać, że narobiła kłopotu wszytskim.
Jeśli mimo całej traumy jakoś zaakceptują i powiedzą, w porządku damy radę, wychowamy Was oboje, pomożemy Ci aby wszystko sie pookładało...myślę, że jakoś by to było.

I jeszcze jedna sprawa-teraz sa juz inne czasy, inaczej patrzymy juz na nastolatki w ciaży, spowszedniał oto już jakoś-tak mi się wydaje.

Edwarda

No tak, ale aborcja to byłaby kolejna trauma dla takiej dziewczynki Smutny

Ja podobnie jak Małgorzatka Wesoly

Towarzyszyć psychicznie i duchowo i pomagać na każdy możliwy sposób.