..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

walecznaS

http://www.naturalnemetody.fora.pl/font-color-darkblue-pogaduszki-color,8/dyskusja-o-npr-z-forum-wielodzietnych,2520.html
tutaj już dyskutowaliśmy na ten temat
nie pamiętam dobrze, ale chyba tutaj pisałam, co mi o. Knotz odpisał na pytanie o zarzuty tamtych osób Mruga

silva · Mateusz.25.07.1968

jest fragmencik
ktoś się podjął dyskusji i co ciekawe - mężczyźni między sobą

Olenkita

okoani

Nie dziwie się, że jak jacyś niekatolicy trafiają na strony "katolików", to później mówią, że są oni obłudni, że nienawidzą drugiego człowieka, że się wywyższają nad innych... Gdyby Ci agresywni wielodzietni skupili się na merytorycznych argumentach, a nie pluciu jadem, to może i można by ich było podawać za przykład katolika prawdziwie ufającego Bogu. A tak... są przykładem pasującym do co najmniej dwóch określeń, tj. "kto jest bez grzechu niech pierwszy rzuci kamieniem" i "widzi źdźbło w oku drugiego, a w swoim belki nie widzi". No i jeszcze nie spotkałam eNPeeRowca, który przeczyłby faktowi, że może się on stać naturalną antykoncepcją

Dyskusja byłaby ciekawa, gdyby wyłączyć z niej emocje i poczucie, że zna się tą jedyną słuszną drogę.

kukułka

[quote="Olenkita"][quote="kukułka"]jak oni obgaduja to wy tez
piaskownica normalnie.... :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:[/quote]

kukulko, to nie tak. Zauwaz, ze na naszym forum nikt sie pogardliwie nie wypowiada o wielodzietnych,przeciwnie-jak juz rozmawiamy o nich to zawsze z wielkim szacunkiem. Moze mamy inne poglady i nie lansujemy podobnego stylu zycia ale zawsze w wypowiedziach z szacunkiem odnosimy sie do ich decyzji, wielodzietnosci. Oni natomiast nie. Jak juz dyskutuja o nas to zawsze w formie ataku, traktuja z buta, wysmiewaja. I to jest przykre. Takie komentarze, czasami wrecz chamskie.

Czy oni nie rozumieja, ze kazdy ma inne powolanie? Ich forum jest dla osob powolanych do wielodzietnosci, nasze dla tych powolanych do mniejszej ilosci dzieci i co, na powolania bedziemy sie licytowac i klocic? W niczym im przeciez nie zagrazamy ani ich nie szykanujemy to po co te napastliwe ataki? Bardzo to chrzescijanskie, bardzo :?[/quote]
to uwazam, ze im to trzeba powiedziec, nie za plecami gadac - o to mi chodzilo ( w mysl zasady - jak masz cos do kogos to najpierw wal w 4 oczy). - bo za plecami to tez bardzo chrzescijanskie jest :?

Olenkita

Moze sie kiedys wlacze w ich dyskusje z tym , ze mnie zjedza... A ich za plecami i moje za plecami...to sa dwie rozne rzeczy.

minnesota

wyć mi się chce, jak czytam takie rzeczy Smutny

Chcę mieć dziecko już... Gdzieś w głowie telepie się idea całej gromadki... Nie wiem, czy się uda. Pewnie podjęłabym "ryzyko" mając dwie niewysokie pensje albo jedną dobrą.

Ale wyć mi się chce, jak czytam takie rzeczy, zastanawiając się, jak kupić jedzenie w przyszłym miesiącu, bezskutecznie starając się coś dorobić do połowy etatu, myśląc, po co zaczęłam leczyć te zęby, myśląc, czy nie zmienić tej nędznej pracy, ale w zawodzie który kocham, na coś, co da jakiekolwiek pieniądze.

Nie potrafię zacząć współżyć bez myślenia o ciąży, mając nadzieję, że jakoś to będzie i Bóg pomoże. Czy to nie byłoby wystawianie Go na próbę?
Wiem... pewnie, jestem za mało przebojowa, odważna, żeby tę sytuację zmienić, albo inaczej - za dużo lęków mam, które są zasadniczo grzeszne, tak? Modlę się jak wariatka o uleczenie tych lęków i sama pracuję nad sobą, ale niestety, cud się nie zdarzył jeszcze.
W efekcie ryczę i po prostu zazdroszczę tym, co mogą mieć dzieci... Może dlatego oni się czują ode mnie lepsi, bo ja jestem gorsza - to dla mnie całkiem logiczne.

silva

Minnesoto, to nie tak
nie daj sobie wmówić, że jesteś gorsza, bo nie masz przynajmniej 5 dzieci a nawet jednego!

zauważyłam, że na wielodzietni.org 4 dzieci to śmieszne możliwości NPRowców i to jeszcze zdarza im się z wpadki, bo nie zmierzyli temperatury - najlepiej tam nie zaglądać i sobie oszczędzić frustracji

zauważ, że tu u nas na forum, są i dzieciate bardziej, i mniej, i te co chcą, ale odkładają, i te co się boją i nie wiedzą, na kiedy odkładają, i te, co decydują się na FAM, i te co chcą, a nie mogą zajść w ciążę

jestem na tym forum raptem od maja ub.r. i NIGDY nie zauważyłam, nie poczułam, by ktokolwiek był oceniany
owszem dyskutuje się nad stawianymi problemami
owszem zdarzyło się, że Smużka Kukułce coś personalnie napisała, ale gęsto się wytłumaczyła, że to jej problem, a nie wina Kukułki
jeśli cokolwiek się pisze to raczej na temat, a nie o autorze (wyjątkiem może jest Susa i Rayban

, ale ich wątki są bardzo osobiste i raczej na ich temat niż o jakimś temacie)
ALE NIGDY żadne oceny nie są stawiane przez pryzmat ilości posiadanych dzieci
i nikt nikogo nie poniża, a jeśli zdarzy się, że ktoś się źle o kimś wyrazi, czy wścieknie za bardzo, to inni na to zwracają uwagę i biorą w obronę tę drugą stronę - jeden drugiego przeprosi, gdy zrobi przykrość itp.
CMOK :*

silva

PS> a w ogóle mój mąż mi kiedyś powiedział pół żartem pół serio, że się naczytałam tego forum o NPR i dlatego świruję, że chcę jeszcze dziecko Mruga

zatem to zdanie przeczące temu, iż stosujemy tu NPR jak antykoncepcję, a nie jak NPR
nie jesteśmy zwierzętami i dlatego planujemy naszą rodzinę, a nie rzucamy się na siebie, mówiąc będzie, co będzie

Minnesotko, jeszcze rok nie upłynął od Waszego ślubu, macie prawo zaplanować swoją wieżę, zdobyć środki chociażby na fundamenty i dopiero rozpocząć budowę, poza tym tym bardziej masz prawo odkładać teraz swoje macierzyństwo, skoro na Was dwoje brakuje Wam do pierwszego... nie oszukujmy się, ale trzeba mieć chociażby na te pieluchy wielorazowe (choć nie wiem, czy to faktycznie tańsze od pampersów?)

minnesota

Dziękuję, Silva... Poryczałam się też przy Twoich odpowiedziach

Też to widzę, że ta tym forum jest inaczej i to jest naprawdę fajne. Że można zyskać wsparcie, takie normalne, od człowieka dla człowieka, a nie tylko poparcie dla słuszych według kogoś decyzji.
Po prostu... chyba nigdy nie było u mnie, u nas tak krucho z kasą i zaczynam świrować Smutny

mamma

buba

Minnesota, w Odległym planowaniu się wczoraj żaliłam...
Podobna sytuacja, bardzo chcę, pragnę, a nie ma warunków.
Ale pamiętaj, że wartość człowieka mierzy się nie tym ile ma dzieci, samochodów, domów czy czegokolwiek, ale tym co sobą prezentuje przed sobą, ludzmi, a przede wszystkim przed Bogiem. Wesoly

silva

ja temu forum też dużo zawdzięczam
gdyby nie ono, gdyby nie Dziewczyny, gdyby nie to, że tu nie trzeba
się bać mieć własne zdanie, odmienne od większości, niezgodne z KK
nie odważyłabym się "sama" na pewne kroki
a tak ubezpieczałyście tyły - tak sobie mówiłam,
w razie czego, będzie kogo się poradzić, gdybym nie dawała rady Mruga

potem trafiałam na "nawiedzone" posty Kukułki, które były dla mnie rekolekcjami
też były momenty, że niemal zamykałam oczy, by nie słyszeć jej argumentów albo przewijałam wątek, by nawet nie zerknąć,
potem nauczyłam się je czytać, potem już dyskutowałam zawzięcie
i na forum, i sama ze sobą, i z mężem, a Bóg i tak robił swoje Kwadratowy

PS>
3majcie się razem mocno
wbrew powiedzeniu, że jak bieda się do drzwi przywleka, to miłość kominem ucieka

Smużka

Przeraża mnie to, co czytam u wielodzietnych.
Jak już masę razy mówiłam, wychowałam się w duchu neokatechumenatu - Wszyscy znajomi, przyjaciele moich rodziców mają co najmniej 4-5 (do 9) dzieci.
Moi rodzice do neo trafili dość późno jak na swoje możliwości rozrodcze, więc była nas tylko 3 (z czego Kasia wpadkowa).
Wcześniej nie zauważyłam takiego pogardliwego traktowania innych ludzi.
Teraz mam wrażenie, że jak nie masz stada dzieci, to jesteś gorszej kategorii. Smutny

Boli mnie to, bo żyję z ogromnym pragnieniem potomstwa już ponad 10 lat.

Inna sprawa, że mnie bardzo hm... (brak mi neutralnego słowa) dziwiło, zaskakiwało to, że można mieć tyle dzieci..
Już tłumaczę. Wybaczcie porównanie.
Mam szczury od 15 lat. Od jakiś 8 jestem na szczurzych forach.
Początkowo miałam małe stadka - tak po 2-3 sztuki. Potem rozrosły mi się do 5-7. Od wielu lat nie miałam małego stada. Na forum ludzie mają nawet i 30-40. Są też tacy, co mają 2-3 i w ich wypowiedziach widać postawę, jaką i ja miałam mając tak małe stado. Tęsknie za tym, czytając ich.
Ja przy 7 już się pogubiłam. Owszem, nadal każdego znałam, każdego kochałam, ale moja więź w porównaniu z poprzednimi latami, bardzo, ale to bardzo się zmniejszyła. Okazało się, że w stadzie są ulubieńce i tło. Sa takie, po których rozpaczałam tygodniami oraz takie, których choroba czy śmierć mało mnie dotykały. Straciłam osobisty kontakt z każdym z nich mając ich za dużo.

Wiem, doskonale wiem, że dzieci to nie szczury i że kogoś samo porównanie może oburzyć. Ale ja dzieci nie mam, a marze o nich - moje zwierzęta zawsze były dla mnie wypełnieniem tęsknoty za rodziną. A jednak stało się, jak się stało.
Mając 2 zwierzaki każdy był moim oczkiem w głowie.
Teraz mam ich łącznie 10. Oczkiem jest tylko kilka. Reszta jest, bo jest. Resztę kocham, dbam o nie jak tylko potrafię, ale serio.. one są, bo są. Wolałam swoje relacje z mniejszą ich liczbą, ale nie umiem się do tego etapu cofnąć.

Zastanawiam się, czy z dziećmi nie miałabym podobnie.
Zawsze się nad tym zastanawiałam, gdy widziałam, że ktoś ma więcej dzieci niż ja szczurów. Nadal się zastanawiam. Nadal nie mam pojęcia.
Ale zaczynam wierzyć, że dobrze, że moje życie toczy się, jak się toczy.
Może ja nie umiałabym być wielodzietną.

silva