..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

talitha

Do poczytania na weekend:

[link widoczny dla zalogowanych]

o kobietach, ich problemach, sytuacji, trochę prawdy, trochę generalizowania i przesady. Poczytajcie same.

novva

Czytałam dzisiaj. Bardzo mi się nie podobało. Wygląda tak, jakby pisał(a) to na zamówienie student(ka) dziennikarstwa bez pojęcia o zawodzie - same slogany.

juka

totalny chaos,groch z kapustą, problem aborcji z problemem prasowania...
w sumie całość niestrawna, jak dla mnie.
a to mnie rozczuliło po prostu:
" I powtarzać za psychologami, że te kobiety, które wychwalają życie kury domowej, albo nie mają innego wyjścia, albo zwyczajnie udają." -otóż w imieniu psychologów i kur domowych niniejszym dementuję pogłoskę że uszczęśliwić kobietę może jedynie praca zawodowa i częste chodzenie do teatru Yellow_Light_Colorz_PDT_04

.

talitha

A Ty Juka jestes psychologiem, tak ? To mnie bardzo cieszy, że napisałaś to co napisałaś - bo po przeczytaniu ostatniego zdania artykułu z lekka się przeraziłam, że chyba ze mną i z innymi mi znanymi paniami coś nie tak jest, skoro rzekomo psycholodzy tak twierdzą Mr. Green

No, ale nie tyle chciałabym dyskutować o wartości artykułu jako dzieła sztuki dziennikarskiej Cool

tylko raczej na jego kanwie zapytać - jak postrzegacie sytuację kobiety w Polsce, czy któryś z zarysowanych tam problemów jest Wam bliski, czy z którymś się zetknęłyście? (dyskutowałyśmy o tym dzisiaj na spacerze z dziećmi w gronie kur domowych i pomyślałam, że Was zapytam też).

Okazuje się z doświadczeń mych znajomych, że terror laktacyjny istnieje naprawdę - z jednej strony nikt nie pomógł dziewczynom w problemach z karmieniem, z piersiami, z drugiej, gdy przeszły zaś na butelkę - były traktowane przez otoczenie czy lekarzy jak wyrodne matki, obarczane winą za choroby dziecka itp.
Ja z kolei jako utrzymanka męża poszukująca pracy czuję się bardzo dziwnie - bo z jednej strony demografowie biją na alarm, że społeczeństwo się starzeje, że za kilkadziesiąt lat liczba ludzi w wieku produkcyjnym gwałtownie się obnizy i nie będzie komu pracować, powstają całe analizy dlaczego to wygodnickie współczesne kobiety egoistki nie chcą rodzić dzieci; z drugiej - mam wrażenie (z punktu widzenia poszukującej pracy), ze urodzenie dziecka to zbrodnia w tym kraju. Rozmowy kwalifikacyjne - zawsze pada pytanie o dzieci i absencję ewentualną z tym związaną (choc rzekomo to prawnie zakazane) i zawsze okazuje się, że dzieci to problem. I dyskwalifikacja, bo przecież jak dzieci to brak dyspozycyjności. Oczywiście pracę straciłam po ciązy na zwolnieniu (zagrożenie, nie żadne lewe) i macierzyńskim.

I co mnie jeszcze wkurza to brak etosu matki, traktowanie jak człowieka gorszej kategorii, krzywdzące i niezgodne z prawdą stwierdzenia na określenie takiej sytuacji jak moja: "nie pracujesz", "siedzisz w domu"; jasne, cały dzień do góry d... leże na sofie w peniuarze.
No, dobranoc, idę spać, bo w klawisze nie trafiam Smile

Niania

ja marzę o tym by być kurą domową.... i co źle?

a świat mi nie pozwala - i tą swoją propagandą kobiety aktywnej mnie unieszczęśliwia, bo nikt nie potrafi mnie zrozumiec że tak owszem kocham siedzieć w domu!!! ggggggrrrrrrrrrrrrrrrrr

sagitta

Nianiu, ja czuję tak samo. Z miłą chęcią zostałabym kura domową (zreszta na razie jestem), gdybym nie czuła się przez to zepchnięta ma margines- chociażby zycia towarzyskiego, nie mówiąc już o statusie społecznym..............smutne

Gagusia

a moim marzeniem jest pracować na pół etatu a resztę poświęcać domowi, rodzinie. ciekawe, czy powinnam zostać wyklęta przez zwolenników obu stron... Yellow_Light_Colorz_PDT_07

juka

ja cię nie wyklinam, chociaż bliżej mi emocjonalnie do kury domowej niż biznes woman Yellow_Light_Colorz_PDT_04

. raz w tygodniu poszłabym sobie do pracy, żeby pogadać z kimś dorosłym, a reszta przy garach... Yellow_Light_Colorz_PDT_42

kajanna

Może i groch z kapustą, może i sporo generalizacji, ale uważam, że tekst zawiera bardzo wiele trafnych spostrzeżeń.

Przede wszystkim rozbieżność między deklarowanym szacunkiem wobec kobiety jako matki, a rzeczywistym, praktycznym stosunkiem do macierzyństwa czyli kobiety z dzieckiem. I nie chodzi mi tylko o hasła rzucane przez naszych prawicowych polityków, ale po prostu mentalność społeczną.
Może dla wielu z was nie będę wiarygodna w tym, co piszę, bo sama dzieci nie mam, ale wydaje mi się, że sama obserwacja otaczającej mnie rzeczywistości pozwala mi na wyciągniecie takich wniosków.
Po pierwsze polityka prorodzina w naszym kraju to są puste slogany, a nie rzeczywista troska o losy rodzin. Becikowe to po prostu śmiech na sali i nie wyobrażam sobie, że mogłoby skłonić kogoś do urodzenia dziecka.
Nie wspominam już o chorych pomysłach likwidacji żłobków i przedszkoli - ja to odczytuję jednoznacznie jako próbę "zagonienia kobiet do domów".
To, jak traktowane są kobiety na porodówkach można oczywiście uznać za przejaw ogólnego kryzysu służby zdrowia, jednak ciekawe jest to, że wystarczy, by kobiecie towarzyszył mężczyzna, a już warunki znacznie sie poprawiają... Bo przecież po to wiele kobiet decyduje się na poród rodzinny - żeby mąż w razie czego lekarzy obsobaczył i żony nie dał skrzywdzić.
O terrorze laktacyjnym i szykanach ze strony pracodawców naczytałam się na różnych forach.
A w sferze publicznej - często odmawia się kobietom prawa do uczestniczenia w niej. Zdaję sobie sprawę, że wiele się zmienia, jest coraz więcej restauracji z pomyślanym kącikiem dla dziecka, ale to zagraniczne firmy w rodzaju IKEI zaczęły wprowadzać tego typu udogodnienia. W naszym prorodzinnym kraju jakoś nikt wcześniej na takie fanaberie nie wpadł. A w miejscach publicznych typu urzędy, poczta, lekarz, nadal takich miejsc nie ma, a na kobiety, które dziecko ze sobą prowadzą urzedniczki patrzą się krzywo, a i same matki mają poczucie winy z tego powodu. Z wózkiem nigdy nie jeździłam, ale mam rower i czasem przedostanie się przez różne punkty miasta pełne schodów, przejść podziemnych, gdzie jedna jedyna winda jest zepsuta albo wcale jej nie ma, to jakiś koszmar. Ja sobie rower wniosę, ale co z wózkiem i dzieckiem?

Ale mi też nie podoba się w tym tekście deprecjonowanie domowej pracy kobiet i jakieś takie antagonizowanie "kur domowych" i owych osławionych "bizneswomen". Sama jakoś nie potrafię się wpisać w żadną z tych szufladek. Nie należę do przebojowych osób, nie robię wielkiej kariery - ot, robię to, co lubię, i jeszcze mi za to płacą. Yellow_Light_Colorz_PDT_05

I chciałabym, żeby tak zostało - mam to szczęście, że swoją pracę wykonuję w domu, więc w przyszłosci połączenie pracy z opieką nad dziećmi powinno być ułatwione.

juka

ano,zdarza sie i tak jak napisałaś,zapewne, też o tym czytałam. z mojego doświadczenia jednak to nie wynika: porody wspominam nieźle,obecność męża rzeczywiście mi pomogła, podejrzewam że nie dlatego że jest mężczyzną tylko dlatego że jego nie bolało i mógł przytomniej rozmawiać z personelem Mr. Green

. szykanów (szykan ?...) ze strony pracodawców nie doświadczyłam, wręcz przeciwnie, macierzyństwo (czyli konieczność utrzymywania kolejnych osób) zmobilizowało mnie do bardziej skutecznych negocjacji. a w urzędach, sklepach itd. w moim malutkim miasteczku jako mama z dzieckiem na ręku jestem raczej traktowania z wszelkimi honorami Yellow_Light_Colorz_PDT_03

- widać mam ładne dzieci Yellow_Light_Colorz_PDT_04

.
najwyraźniej może być i tak Very Happy

[/url]

Niania

a ja chciałabym pracować w domu

np na kompie

hihii kuka ze mnie cip cip dziewczynki !!

Edwarda