..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

susa

Pytam z ciekawości, bo Smużka ponad dwa miesiące temu dzieliła się na forum, że umówiła się na spowiedź przedślubną. I jestem ciekawa jak było. Gdy Smużka się z tym dzieliła,życzyłam jej by spowiedź przedślubna spowodowała u niej powrót do życia sakramentalnego i więzi z Bogiem. Dlatego chcialam się dowiedzieć, czy są jakieś widoczne owoce tej spowiedzi.

susa

Widzę, że Smużka nie chce odpowiedzieć na to pytanie.
kukulko, nie chodzi o to że chcę wyjść za mąż co może jest we mnie ciekawość jak to jest (ze spowiedzią przedślubną, spisywaniem protokołu) związana z mniej lub bardziej odległymi planami co do przysżłości. Ale pytanie spowodowane jest przede wszystkim u mnie tym, że spowiedź jakakolwiek nie tylko ta rozpoczynający nowy etap życia, ale także taka zwykła, jest dla mnie przeżyciem. Przeżyłam ostatnio na pielgrzymce spowiedź w drodze (szłam z księdzem za całą grupą i się spowiadałam), przedstawiłam cały bunt wobec nowej ustawy antyaborcyjnej (spytałam czy to grzech) a także w rozmowie moje wątpliwości co do ewentualnego ślubu (bo mój narzeczony tego chce). Otrzymałam rozgrzeszenie, i otrzymałam motywację do unikania tych samych grzechów w przysżłości. Na pokutę mam przez tydzień czasu czytać Pismo święte, to pomaga mi w samodyscyplinie. TAkie są moje przeżycia ze zwykła spowiedzią, (nie przedślubną), podzieliłam się tym.
Dlatego ciekawi mnie jak Smużka przeżyła spowiedź, po tak długim okresie czasu dodatkowe z buntem wobec wymagań KK. Ta spowiedź przedślubna zaczynała u niej nowy etap życia małżeńskiego. Bardzo mnie ciekawi co ona zmienila w jej życiu, jakie wynikły z niej postanowienia. Szukałam we wcześniejszych odpowiedziach Smużki na forum czy to znajdę, ale nie znalazłam. Może jest to zbyt intymna sprawa, którą Smużka nie chce się dzielić? Wtedy przepraszam. Ale takie świadectwo mogłoby ubogacić.

kukułka

spowiedzi nie powinno sie komentowac/rozstrząsać publicznie, nawet hjesli sie jest penitenetem - to kwestia szacunku do tego sakramentu
[link widoczny dla zalogowanych]

susa

Zobacz co mi wkleiłaś

Smużka

Nie odpowiedziałam, bo nie zauważyłam wcześniej pytania.
Spowiedź przedślubna była trudna, ale bardzo piękna.
Ojczulek, który "normalnie" był wielkim żartownisiem i luzakiem, nagle zmienił się nie do poznania. Spoważniał, nie komentował, właściwie milczący się zrobił strasznie, nie śmiał się, nie żartował (aż do końca sakramentu. Potem wybuchł typową dla siebie falą gadatliwości, żartów itd).
Najadam się stresu, ale hmmm... wydaje mi się, że swoją spowiedź przeżyłam bardziej tuż przed, w drodze na spotkanie.. Kiedy to robiłam rachunek sumienia i całą trasę (ok godziny) w myślach gadałam z Bogiem. pod koniec (już siedząc pod kościołem, na murach, a na starówce) aż się popłakałam z emocji, ze wzruszenia itd.. Rozmazując starannie robiony wcześniej makijaż.

Podczas samej spowiedzi już mi te emocje nie towarzyszyły.
Ojczulek nie komentował niczego. Mówił za to dużo o tym, na co powinnam zwracać uwagę w sobie, wchodząc w małżeństwo.. że tu nie chodzi tylko o mnie, że teraz jesteśmy we dwoje i tego, czy owego robić nie wolno, bo to krzywdzi mojego męża.. Mówił o trudach, o budowaniu relacji, o tym, że wcale nie będzie pięknie, słodko i cukierkowo. Pytał, dlaczego wychodzę za mąż, co mną kieruje, po co to robię, czego oczekuję... itd.

Spowiedź była szczera i sprawiła, że z radością ślubowałam w Kościele.
Byłam szczęśliwa.
Byliśmy nawet na mszy tydzień później.
I to tyle.
Więcej religijności nie przejawiliśmy, w kościele nie byliśmy i póki co nie mamy w planach. Może kiedyś.. kto wie... Wesoly

susa

Smużko, bardzo Ci dziękuję, za to ubogacające świadectwo Wesoly

Z tego co Tobie mówił nasunął mi się cytat "Odtąd jedno choć nadal dwoje." Wesoly

I zadziwia mnie jak wiele zapamiętałaś z tego co Tobie powiedział Wesoly

Zyczę wszystkiego dobrego na tej drodze życia i Bożego błogosławieństwa w Waszym małżeństwie Wesoly

buba

Susa, fajnie widzieć Cię uśmiechniętą. Wesoly

Smużka - PW Ci napisałam (przepraszam, że tutaj, ale próbowałam już w innym wątku, a wiadomość dalej nieprzeczytana). Mruga

bakteria

a u mnie dziś wieczór panieński mojej przyjaciółki

ja organizuję

konstancja

Ojej ale olbrzymi wątek, pewnie już była mowa o tym jak wyglądały Wasze śluby. Ale jak któraś ma ochotę to niech napisze jeszcze raz, z rozkoszą przeczytam Wesoly

bo sama nie przebrnę 127 stron Smutny

Mój ślub i wesele były chyba bardzo standardowe. Ale tak chciałam. Jedyne co może mniej typowe to brak Mendelssohna (mam go wyżej uszu;) ) i na wesele jechaliśmy 90 km, to rodzinnej miejscowości małżonka. Bo nie wyobrażałam sobie żeby nie złożyć przysięgi w swojej parafii. Wesele było jednodniowe, gości ok 60 (w założeniu miało być rzecz jasna więcej) . Żadnych sprośnych zabaw na które jestem uczulona. Jedna z przebieraniem była bardzo fajna i kulturalna, do tego nieśmiertelne oczepiny i tyle. Ale podobno bardzo się gościom podobało Wesoly

wspominam wspaniale, choć potem miałam 3 czy 4 migreny w podróży poślubnej, pewnie odreagowanie.

mamma

o moim jest jeszcze tu Mruga

http://www.naturalnemetody.fora.pl/font-color-darkblue-pogaduszki-color,8/zazynamy-przygotowania,3191.html

mamma

konstancja

bebe, dzięki ! przeczytałam jednym tchem. Mam nadzieję że się udało? hehe, ja tak samo mam awersję do balonów, teściowa ledwo przełknęła że ich na sali nie będzie i powiesiła choć przed domem pana młodego Mruga

rano wyglądały jak prezerwatywy javascript:emoticon(' Yellow_Light_Colorz_PDT_04

')
Co do płaczu to bałam się potwornie ale o dziwo byłam jak głaz, jedynie duszno mi trochę z przejęcia było. Ale parę łezek dla odprężenia puściłam w domu wcześniej Mruga

o widzę dodałaś relację ze ślubu Wesoly

Karafka

jaq ryczalam co widac na zdjeciach...masakra jedym slowem jakie miny mialam!

strzyga

Mój był trochę niestandardowy. Braliśmy w miejscowości, gdzie wcześniej mieszkaliśmy i mieliśmy dużo znajomych, gdzie łatwo było dojechać rodzinie. Nie mieliśmy parcia na coś dużego, nie było w związku z tym dużo stresu. wieczorem wybierałam jeszcze sukienkę (z pomocą forumek

), mąż był na wieczorze kawalerskim, ja sobie na spokojnie siedziałam w domu. Rano wstałam, pojechałam do fryzjerki, potem na miejscu już na makijaż. Zadzwoniłam w międzyczasie do mojego i słysząc jego głos po wieczorze kawalerskim (piciu z kolegami jednym słowem) miałam wątpliwości, czy ślub się w ogóle odbędzie, no ale doprowadził się do porządku. Mruga

Na miejscu przebraliśmy się u znajomego w domu, przyjechała 'obstawa' - jego koledzy i moje koleżanki na motorach. wsiedliśmy na pożyczonego na tą okazję Goldwinga i przejechaliśmy w kolumnie dookoła miasta, rundka honorowa dookoła rynku i na ślub, gdzie czekała reszta gości. Potem oczywiście życzenia i przejazd do sali weselnej - nie widziałam jej wcześniej, mój smak kazałby trochę ozdobić wejście, no ale trudno - wszystko było ok, żadnych głupich przyśpiewek, których bardzo nie chciałam, pare ciepłych dań (nawet nie pamiętam ile i co dokładnie było), gości było ok 40 na raz /wymieniali się/ tak jak było w założeniu. Tort zamówiony razem z salą był piękny, lekki i przepyszny!!!!
wesele zaczęło się po 15, a skończyło po 24. Z alkoholi był szampan i wódka (ale nikt się nie upił i sporo zostało - chyba niedawno nawet ostatnia butelka z tamtej partii poszła)