..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Aglaia

Piłek mamy chyba z 10 i wśród znajomych z dziećmi w podobnym wieku nie jesteśmy rekordzistami Laughing

.

Ale nie dam mu piłki zamiast kanapki

. Chociaż nic mnie tak nie wkurza jak rzucanie jedzeniem.

Ech, pozostaje zacisnąć zęby i przeczekać. Dziś zobaczyłam światełko w tunelu - żadna kanapka nie zaliczyła lotu a kubek poleciał tylko raz Wesoly

.

glr

A mój syn zaczął gryźć!! A upatrzył sobie głownie obie babcie - podbiega, przytula się mocno i zaczyna gryźć. Mnie próbował wczoraj ugryźć w tyłek:P Mam nadzieję, że to przejdzie, bo moje tłumaczenia, że to boli, że nie wolno itp nic nie dają..

Busola

czytałam gdzieś, że dziecko w wieku rok czy 2 lata nie rozumie, ze kogoś boli i trzeba mu po prostu zabraniać. U naszego w miarę skutkuje - bo prawie już nie gryzie - baaardzo sporadycznie. Tak samo za włosy nie ciągnie i bije mniej (ale nadal bije i ewidentnie ze złości). Więc stanowcze zabranianie w miarę skutkuje.

ika

Moj na haslo ze boli, zeby przestal wrednie smieje sie jeszcze bardziej i traktuje jako najlepsza zabawa. Tylko bardzo ostra rekacja i chwilowe odtracenie sprawiaja ze trafia do niego to ze mnie boli i przeprasza. W innym przypadku jak np. krzykne z bolu i powiem tylko ze przestan to mnie boli, to on sie smieje jakbym sie wyglupiala.

kariga

A moja bije, gryzie, ciągnie za włosy i jej nie mija.. a minie niedługo rok

Robi to z różnych przyczyn: ze złości, dla zabawy, z podekscytowania.
Niestety nic nie działa... Ani krzyk, ani tłumaczenia, ani odseparowanie. Tzn jak ją wyprowadzam do swojego pokoju, albo natychmiast przestaję się z nią bawić to zaczyna płakać i odrazu przeprasza, ale co z tego jak później znowu to robi Smutny

Przeczytałam parę książek i jedyne co z nich wynika to to, że trzeba przeczekać ten moment - minie, tylko ja się pytam kiedy???
Czy któraś z was miała teką sytuację, że dziecko bije i mu nie mija?
Ja sama pamiętam z przedszkola jedną koleżankę, która wszystkich biła, gryzła.. więc zdaża się, że ten etap trwa dosyć długo Smutny

koszatniczka

Wrzucę tu bo trafiłam na ciekawy cykl - może kogoś zainteresuje, może komuś pomoże Mruga

[link widoczny dla zalogowanych]

a i jeszcze wrzucę grafikę która może zainspirować

Busola

Mam pytanie do mam 2 latków.
Moje dziecko nie boi się uciekać nam, odbiegać bardo daleko, nie słucha - a w zasadzie ignoruje wszystkie polecenia, chociaż je rozumie, nie reaguje na "podejdź, przynieś coś, podaj, podnieś, chodź tu, nie idź tam, nie rzucaj" Generalnie wygląda jakby nie słyszał, albo widać, że słyszy ale po prostu patrzy się i nie reaguje. Żadne tłumaczenie, czego też próbuję, nie pomaga. Na spacerach, jeśli coś go zainteresuje, albo sobie zamani, że chce iść tam - to działa tylko czysto fizyczne wzięcie go na ręce bo nic go nie zawróci.
Dziś u lekarza biegał po gabinecie, skakał, bawił zabawkami jak w domu (czyli włącznie z rozrzucaniem po podłodze), próbował otwierać wszystkie szafki i szuflady. Dodatkowo rzuca zabawkami, kubkami, itp. i nie robi na nim wrażenia krzyk, zabranie zabawki, ani to, że się coś popsuje. Czy to normalne (jego babcia twierdzi, że nie Mruga

)?
Chcę sobie tak jakoś powymieniać poglądy.

ika

Busola mój tak nie robił, tyle mogę Ci powiedzieć, ale na podwórku widzę wiele takich dzieci, wydaje mi się, że to nie jest aż takie nienormalne Mruga

fresita

Moim zdaniem norma rozwojowa. Moja starsza tak nie robiła, bardzo ładnie chodziła przy nas podczas spacerów, ale młodsza to inny egzemplarz i już widzę, że się zanosi na niezłe sceny...

elusiaczek

Normalne i będzie jeszcze gorzej

kariga

To zależy od dziecka. Trafił Ci się taki egzemplarz Wesoly

u mnie to była norma i nadal jest, chociaż zaczynam widzieć jakieś światełko w tunelu.

sylwuska90

Moja córcia była bezproblemowa, szła zawsze przy wózku od 1,5 roku, nigdzie nie uciekała. Często mówiła "nie", ale bezproblemowo zawsze z tego wychodziłyśmy. Synek jest już inny widać. Ma swoje i tyle, buntuje się, ma swoje zdanie, swoje ale i uparty jest bardzo.. cały czas pracujemy, taki ma temperament niecierpliwy i wybuchowy.
Myślę, że pomału da się wszystko wypracować, choć taki typ dziecka nie jest łatwy (rozumiem.. sama nie mam czasem na to nerwów już), życzę cierpliwości i wytrwałości Wesoly

więcej będzie w stanie pojmować to zrozumie, grunt to przedstawiać mu zasady.

Aglaia

Busola, witam w klubie mam asertywnych dwulatków

.

Mój miewa podobne fazy - szczególnie na spacerze jak czasem sobie umyśli, że musi gdzieś pójść to nie ma bata i tylko wzięcie na ręce (najlepiej pod pachę trochę jak worek ziemniaków - żeby nie mógł się wyrywać) ratuje sytuację.

bakteria

oczywiście norma, choć pewnie teraz faza bardziej zaostrzona Mruga

u mnie córa też ananas, teraz ma np. fazę, że ona nie wejdzie po schodach, a ja jej nie chcę wnosić (umie to robić doskonale, a mieszkamy na 4. piętrze). No i kładzie mi się na parterze i leży, śmiejąc się. Robię WSZYSTKO, ona ma mnie w nosie.
Masz uparciucha. Ale z czasem to się zmieni!

ika

A to taką upartą akcje mój ma inną. Nie chce sam jeść. Zwykle zje dwa kęsy czy to sniadania czy obiadu i każe sę karmić bo.....bolą go nogi Laughing

Oczywiscie biega skacze i jezdzi na rowerze normalnie i nic go nie boli. Nogi bolą go tylko jak ma sam jeść