..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

marietta

Jakie popełniliście błędy w wychowaniu i opiece nad waszymi pociechami?
Każdy rodzić chce dla dziecka jak najlepiej, ale błędów nie da się uniknąć.
Lepiej uczyć się na cudzych błędach niż na własnych, więc podzielmy się wnioskami.
Moim pierwszym błędem było pozwolenie niemowlakowi na usypianie przy piersi. Po krótkim czasie karmienie było mu do zaśnięcia niezbędne.
A potem bardzo trudno było go nauczyć, żeby zasypiał bez tego wspomagacza.
Drugim błędem było to, ze około szóstego miesiąca życia zaniedbałam podawanie dziecku mleka z butelki. Mimo, że wcześniej z butelki pił, zapomniał jak ma to robić i traktował smoczek jak gryzak na obolałe dziąsełka. Z butelki już się pić nie nauczył, od razu trzeba było startować z kubeczkiem.

fiamma75

Dla mnie żadne z tych spraw, które wymieniłaś nie są błędami a wręcz przeciwnie Laughing

kukułka

mam identyczny pogląd jak fiamma. Ps moje dziecko przestało usypiac przy piersi około drugich urodzin. Teraz ssie przed zaśnięcien ale przy piersi nie zasypia. Moje błędy- próbowałam uczyć ok 3 miesiąca życia dziecko samodzielnego zasypiania (na szczęście mi przeszło po 2 dniach Wesoly

i zbyt łatwo daje się wyprowadzić z równowagi nerwowej czasem

juka

milion błędów i im dalej tym coraz więcej Razz

pierwszym było to, ze nie stosowałam tych opisanych przez ciebie zachowań przy pierwszym dziecku, dopiero przy następnych

giga

oj to ja mam podobnie jak kukułka Wesoly

absolutnie nie uważam aby te błędy były błędami Wesoly

(to znaczy usypianie przy piersi czy podawanie butli a raczej nie podawanie) Oboje dzieciaki usypiały przy piersi, potem bez przy mnie, spały ze mną, butli ani smoczka nie znały ani mleka modyfikowanego. Próbowałam przy starszym uczyć samodzielnego usypiania i to było błędem bo nie słuchałam dziecka ale chciałam dopasować je do swoich oczekiwań.
Błędem moim jest unoszenie się i krzyk na dziecko Smutny

Ale chyba wraz z upływa czasu mam dla siebie więcej wyrozumiałości i błędy lub niedociągnięcia traktuje z przymrużeniem oka

Dona

fresita

bledem moim jest brak cierpliwosci i niestety to, ze krzycze Smutny

fiamma75

abeba · Gość

a może się unosimy i krzyczymy, bo mamy za mały dystans? jakbyśmy zostawiały dzieci same do uśnięcia w łózeczku, dawały butlę itp. to byśmy były baerdziej wyluzowane i nie wpadały w nerwy?

fresita

moja od niemowlaka zasypiala sama w lozeczku, wiec u mnie ani problem piersi ani zasypiania nie jest problemem. Mysle, ze to stresy w pracy, klotnie z mezem/rodzina na mnie tak wplywaja, powinnam panowac nad emocjami a niestety potrafie byc bardzo przykra i padaja slowa ktore pasc nie powinny, lacznie z ocenianiem jej jako malego czlowieka. pracuje nad tym, mam potem ogromne wyrzuty sumienia, przepraszam ja, ale wiem, ze robie bardzo zle Smutny

marietta

Dla mnie błędem jest to, co ma złe konsekwencje.
Konsekwencją usypiania przy piersi jest to, że dziecko nie umie zasnąć bez mamy. Trudno mi uwierzyć, że któraś z mam dobrowolnie zrzeka się choćby wychodzenia wieczorem z domu, żeby zawsze móc uśpić dziecko.
A nawet jeśli ktoś jest w stanie tak robić, nawet przez dwa lata, to kiedyś przestanie karmić. I co wtedy?
Jak to biedne dziecka mo sobie poradzić z zasypianiem?
Moje nie umiało i przez to cierpi do dziś - nie umie samo zasnąć nawet gdy jest zmęczone. Dlatego uważam usypianie przy piersi za największy błąd.

kukułka

dziecko dorasta samo do zasypiania bez mamy. Tak samo jak do odstawienia piersi. Ja mam pogląd taki że dziecku należy pozwolić dojrzeć we własnym tempie. Czym uzasadnione jest oczekiwanie od 2 latka by zasypiał sam gdy matka wyjdzie? Jaki to ma sens i czemu ma służyć że ono w tym wieku ma zasypiac samo? Czy tragedia się stanie jeśli zacznie zasypiac samo bez przytulemia mamy mając 5 lat np a nie 2? Co do braku wyjścia z domu by uśpić dziecko-my z reguły wychodzimy gdzieś z dzieckiem. Poza tym jeśli ja w domu jestem mały woli zasnąć ze mną. Jeśli mnie nie ma bez problemu zasypia nawet u dziadka w jego mieszkaniu. Dzieci swój rozumek mają Mruga

ja obserwuje u mojego dziecka cos co wiele mam stosujących podobną strategię wychowania (nazywana rodzicielstwem bliskości) potwierdza:nie uczyłam syna zasypiac bez piersi. Sam zaczął zasypiac bez gdy do tego dorósł. -dzieci z reguły dorastają do tego ok 2 roku życia. Nie dorósł jeszcze do tego by zasypiac bez obecności mamy. Gdy dorosnie-sam zrezygnuje,tak samo jak zrezygnował sam z wiekiem z hustania bujania jako formy uspokojenia. Jestem zdania że jeśli dziecko będzie się zmuszać do dojrzewania szybciej niż jest ono w stanie to wtedy mogą być kłopoty i dużo wolniej może stawać się samodzielne, lapiac się kurczowo tego co mu się zabiera a co daje mu poczucie bezpieczeństwa. Wg mnie nie ma nic złego w tym że 2 latek potrzebuje towarzystwa mamy do zaśnięcia. To jest wiek gdy dzieci mają już dużą wyobraźnię i wielu rzeczy się boją i czasem nie są w stanie wytłumaczyć sobie jak dorośli że mama jest za ścianą. By czuć się pewnie muszą mieć mamę obok w momencie przejścia z jawy w sen. Ja bym z tego w ogóle nie robiła problemu. Samo przejdzie

giga

kukułka

a tak z ciekawości - dlaczego uważasz karmienie półrocznego dziecka z kubka za gorsze od butelki do tego stopnia by celowo do butelki przyzwyczajać?ciekawia mnie argumenty za tym i uzasadnienie tego twierdzenia

giga