..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

gam

Czyli luzem w cyckach mam sie nie przejmować ? ...

Juz nie pamietam jak to było gdy córę karmiłam prawie 2,5 roku czy miałam takie wrażenia pustych piersi... Na razie mały ssie i nie będę mu na razie żałować

Ps. Myślałam , ze tylko ja dzis nie mogę spać

Maria

U mnie jest inna godzina

gam

No fakt

Cera

Chyba nasze piersi już wiedzą dobrze ile ssak wyciągnie i temu zdają się puste choć nie są. Ja przy starszej tak miałam właśnie.

bakteria

Cera

Fakt, jest cos takiego.

IWG

cześć Dziewczyny, od urodzenia mojej córeczki w listopadzie praktycznie nie byłam aktywna na forum... i sama nie wiem od czego zacząć... oczywiście pojawiły się u nas problemy z kp i zaczęłam czytać wątek o karmieniu piersią, za namową Matuni, która starała się wesprzeć mnie na duchu. Chciałam napisać jak skończę czytać cały wątek, ale czasu na czytanie brak i pewnie potrwa to jeszcze kilka dni, więc nie będę dłużej czekała.

Od początku byłam bardzo zdeterminowana aby Małą karmić piersią. Początkowo miałam sporo problemów z zahartowaniem sutków, szczególnie lewy był dla mnie bardzo bolesny, dwa razy zeszła mi skóra z całego sutka, pojawiły się strupy, ale po około 6 tygodniach wreszcie karmienie stało się samą przyjemnością.
Niestety od początku naszej drogi trafiłyśmy na złe duchy. Pierwszym błędem, który widzę po czytaniu wątku oraz z perspektywy czasu, było że jako remedium na ulewanie i bóle brzuszka Małej pediatra kazała robić przerwy w karmieniu - 2-3 godziny. Drugim błędem było zbyt szybkie pozwolenie Małej na przesypianie 5-6 godzin w nocy. Niestety w ten sposób nie pozwoliłam się dobrze rozbujać laktacji. Na brzuszek nic to nie pomogło, a u mnie pojawiły się problemy z małą ilością pokarmu. Mała często wściekała się przy cycu (zaczęło się właśnie tak od końca grudnia), nie chciała ssać gdy mało leciało lub zasypiała tak mocno, że praktycznie nie dało się jej obudzić i zachęcić do ponownego ssania.

Mała zaczęła słabo przybierać, pediatra kazał ją ważyć co tydzień i kolejne pomiary wyglądały następująco (waga urodzeniowa z 8.11 - 3000, wyjściowa 10.11 - 2780):
23.12 - 3900
25.12 - 3950
26.12 - 3990
27.12 - 4020
29.12 - 4070
11.01 - 4350
19.01 - 4550
26.01 - 4640
02.02 - 4800
09.02 - 4930
16.02 - 5040
23.02 - 5240
Decyzja pediatry była oczywiście jak możecie się spodziewać - mm. Stety lub niestety Mała zupełnie nie akceptuje butelki (mam już z 7 różnych i żadna jej przypadła do gustu) więc z dokarmiania nici!!! W międzyczasie z powodu bóli brzuszka dwa razy wchodziłam na dietę beznabiałową, ale efektów nie było widać.
Wszelkie problemy nasiliły się dramatycznie od początku lutego gdy Ada zaczęła coraz krócej jeść. Po 3-5 minutach odrywała się od piersi z płaczem (praktycznie jak tylko kończył się ten pierwszy tryskający wypływ). I tak z kilku ekscesów w tygodniu, zaczęły nam wypadać kolejne karmienia, zrobiło się bardzo nerwowo między nami. Ona krzyczała, jak wyłam z bezsilności i świadomości, że nie jestem w stanie nakarmić własnego dziecka, ani piersią, ani butelką.... Myśleliśmy nawet, że problem może leżeć w ząbkowaniu (u Ady pojawiły się takie białe kreski na dolnym dziąśle, intensywnie zaczęła się ślinić, pchać rączki do buźki)...
W końcu 18 lutego widziałyśmy się z położną w poradni lakta, która stwierdziła, że na skutek podawania smoczka uspokajacza Mała spłyciła się w ssaniu, a co za tym idzie tak histerycznie reaguje na cycy bo wie, że się nie naje... Położna dała nam kilka rad, ale Mała ma je głęboko w poważaniu, jest uparta i charakterna, a wszelkie próby manipulacji przy ssaniu kończą się płaczem i kolejnym odrzuceniem piersi.
Od położnej dostaliśmy wytyczne:
1. Pozycja pod górkę, w której siła ciężkości głowy wpycha dodatkowo brodawkę w usta (tylko, że Mała zaakceptowała ją raptem dwa razy), do tego dla mnie też jest magaaaa niewygodna, 5 kg na klacie i brzuchu trzymać to tylko przez 5-10 minut.
2. rozwieranie ust przez odciąganie bródki w dół, ale są straszne awantury gdy to robię, Ada potrafi tak się rozryczeć, że nie chce już dalej jeść, a na dodatek nawet gdy się uda sama odpycha się rączkami oddalając się od piersi. Zresztą ona od wielu tygodni cuda wyczynia przy piersi, patrzy na mnie trzymając brodawkę, próbuje odkręcać głowę...
3. odstawienie smoczka - i to mimo moich wątpliwości udało się zrealizować najłatwiej, choć nie znaczy to, że łatwo...
4. pobudzanie laktacji met. 7-5-3 (udaje mi się to jakieś dwa razy dzienne, raz zrobiłam 4, ostatnie 3 dni w ogóle)
5. nie dokarmiać dopóki średnia wagowa z 4 tygodni to 17g (absolutne min to 15 g na dzień)
6. wracać do normalnej diety, jeśli nie widzę poprawy z brzuszkiem

W chwili obecnej staram się przystawiać ją jak umiem, przez sen (wtedy mam jakieś 5-6 odruchów uwolnienia pokarmu gdy tak sobie ciumka), gdy ma dobry humor, w ulubionej pozycji (ostatnio akceptuje niemalże wyłącznie pozycję na leżąco na boku, więc tak się karmimy w łóżku)...
Wydaje się, że to nawet przyniosło jakiś skutek, bo w ost, tyg przybrała 200 g, co od bardzo dawna się nie zdarzyło. Po raz pierwszy zeszło ze mnie ciśnienie, że nie zagłodziłam jednak własnego dziecka...

Niestety karmienie przez sen jest strasznie problematyczne i nie da się tego ciągnoć w ten sposób długo. Gdy Ada jest głodna nie chce zasnąć, długo płacze, potem zasypia z wycieńczenia, a te cyrki odbierają mi radość codziennych dni z nią, wciąż się trzęsę czy zje, czy będzie głodna i obwiniam się, ze zrobiłam coś nie tak, że zepsułam całą tą naszą przygodę laktacyjną wieloma błędami. Nie wiem jak wyjść z tego kołowrotka, czy mamy jeszcze szansę na udane kp...

Mamy dobre dni, jak wczoraj. Ada nie grymasiła zbytnio, choć oczywiście większość karmień była przez sen... Niestety wciąż Mała akceptuje pierś głównie gdy jest bardzo senna, wręcz przez sen. I wtedy, w nocy ssie bardzo ładnie (choć nie wiem czy dużo łykania nie jest jednak efektem, że mam sporo mleka w nocy) lub ciumka pobudzając mi wypływ oksytocynowy i spija to co praktycznie samo wypływa. Męczące to bardzo, bo gdy płacze w stanie świadomości, w mojej opinii z głodu, nie jestem w stanie jej nakłonić do dłuższego possania piersi, więc nawet nie mam jak próbować odciągać jej bródkę, żeby dobrze się przystawiła. Frustrujące to dla mnie strasznie Wsciekly

rozpisałam się strasznie, chciałam abyście miały jak najszerszy pogląd na nasz problem... proszę poradźcie coś... cokolwiek...??? Bardzo zależy mi aby się udało, ale znalazłam się pod ścianą i nie wiem już co dalej robić![/url]

Cera

Trudna sprawa! Na pewno to przezywasz i rozumiem cię i dumam jakby tu Ci pomóc...

..skoro butla nie to spróbuj łyżeczka swoje mleko albo z kieliszka?!
No i walcz o tą pierś.

kukułka

Od 3 mies dzieci jedzą,krócej i trudniej im się skupić w dzień, to nastawiają w nocy.
Jeśli,na płytkie samiec nic już nie dziala, można dać jej kapturek i przez niego karmić. Ja cala trójkę karmiłam przez kapturki, sami się oduczyli potem

fiamma75

przecież dziecko przybierało prawidłowo! nie porównuje się pomiarów co 2-3 dni ale w ostępach 1-2 tyg. albo i dłuższych. Pediatra pewnie porównywał ją do dzieci na mm.

Poza tym nie jest żadnym błędem pozwalanie dziecku o prawidłowych przyrostach przesypianie w nocy (córka mi w nocy przez jakiś czas spała po 8-12 godz. a przyrastała normalnie).

Poza tym po ukończeniu 3 mcy przyrosty mogą wynosić min. 90 g/tydzień. Ponadto dziecko może słabiej przybierać po szczepieniu.

IWG

my nawet miałyśmy zalecenie ważyć się przed i po karmieniu!!! wpadłam w takie schizy, ze szok, aż mąż zmusił mnie do zaprzestania tego procederu. Pomiary wykonane co kilka dni zleciła z kolei położna środowiskowa, która od początku twierdziła, że mała słabiutko wygląda i że pewnie mam za mało pokarmu, a ona płacze bo jest głodna. I to ta pani niestety zasiała pierwsze ziarno niepokoju we mnie. Potem przestałam się zupełnie tymi przyrostami przejmować, po prostu dołożyłam od połowy stycznia jedno karmienie w nocy aby zaczęła lepiej przybierać (przed tym jadła koło 23-24, 2-3 i potem dopiero koło 8 rano; po dołożeniu karmienia: 22, 1-2, 4-5, 7-

. Mała jadła ładnie, aż do wspomnianego lutego kiedy zaczęła mi odrzucać pierś.
Gdyby nie te problemy z krótkim jedzeniem i tym że jest marudna, płaczliwa (z głodu??) nie przejmowałabym się samymi przyrostami, dokąd są w normie 120g/tydz.
Pediatra znów będzie mi suszyła głowę, ze za mało. Po ost. wizycie gdy odmówiłam dokarmiania nasłała na mnie położną...pewnie co by sprawdziła czy u nas nie jakaś patologia...

IWG

kukułka

Może nerwus. Albo bardzo zmęczona ) bardzo, bardzo zmęczone dzieci czasem nie umieją,jeść i nadrabiaja na spiocha. Mój starszy tak miał, córka też.

Przybiera dobrze. Resztę olej

Maria

wedzidelko jej sprawdxzili?

to byla polozna czy konsultant laktacyjny?

karmienie pod gorke spowalnia wyplyw mleka, nadaje sie dla mam z nadpordukcja....

IWG