..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

fresita

Natalko pięknie napisane!

Edwarda

Dziękuję Natalko, że się tym podzieliłaś Wesoly

I wagą modlitwy o uzdrowienie wewnętrzne też Wesoly

Czasami sobie człowiek sprawy nie zdaje jakie rzeczy z przeszłości blokują mu relację z Bogiem Wesoly

Itka

Widzę ,że myślicie podobnie jak ja, szczerze mówiąc jako wierząca osoba miałabym wyrzuty sumienia i to spore gdybym kiedykolwiek uderzyła jakiekolwiek dziecko. Przecież to przemoc wobec słabszego, choć w nerwach łatwiej jest odruchowo klepnąć dziecko, jak jest to lekkie to jeszcze pół biedy choć same podniesienie ręki daje zły nawyk. Niektórzy popierający kary cielesne podają to jako alternatywę dla tzw bezstresowego wychowania, które też nie jest za dobre. Jednak przecież można wypracować złoty środek w wychowaniu, są też inne metody niż przemoc albo danie całkowitego luzu.

Edwarda

Itka

Widzisz, bo niektórzy się podpierają Pismem Świętym, a ja uważam że nie można tam wszystkiego dosłownie traktować, zresztą kiedyś były inne czasy, chyba było mniej możliwości metod wychowawczych, trudno mi sie pogodzić z tym że Pan Bóg może popierać przemoc.

Edwarda

minnesota

jak niedawno rozmawiałam z tatą w kontekście dziecka, to opowiedział m.in. historię jak się urodziłam i trzeba było prać tony pieluch (właśnie tata prał), i jak na złość mój starszy o niecałe dwa lata już odpieluchowany brat zareagował w niepraktyczny sposób Mruga

i przestał sam się załatwiać na nocnik, więc irytacja że nie 30 pieluch - ręcznie - tylko 60, no i do tego jak jeszcze brat walnął kupę na dywan, to dostał od taty w skórę. Miło mi się zrobiło jak to opowiedział, bo parę razy dostaliśmy w życiu od obojga rodziców, a o tej sytuacji powiedział, że może i skutek był natychmiastowy (brat o dziwo wrócił do nocnika), ale bardzo tego żałuje i nie tędy droga, też w innych sytuacjach. Jakoś tak pozytywnie po latach Wesoly

Natalka

Ja jak sobie przestudiuję historię przemocy rodzinnej w mojej i męża rodzinie, to stwierdzam, że to ewoluuje ku dobremu. Tzn nasi dziadkowie dostawali w skórę jak zwierzęta niemal Smutny

Nasi ojcowie (i mamy) też po chamsku i w zupełnym braku zrozumienia dla psychiki dziecka. No, a my...też okropnie, ale w porównaniu z pokoleniem wstecz ,prawie niezauważalnie. I sami klapsów nie dajemy. Nie mogę sobie wyobrazić, jak dawniej ludzie mogli w miarę normalnie funkcjonować pod względem psychicznym, jeśli ojciec równał się katu i komuś zupełnie niedostępnemu w jednym...
Jak słucham nieraz tych rodzinnych historii, to aż przechodzą ciary... Np mój teściu dostawał od ojca batem takim na konie

No i on w sumie nie wyrósł na normalną osobę, ale reszta jakoś się trzyma....

Dona

A jak wybaczyć bicie gdy nigdy nie usłyszałam slowa że 'bijacy' żałuje, że to było zle, że prosi o wybaczenie. Wmawiam sobie to wybaczenie od lat a nie wiem tak naprawdę czy wybaczy łam. Relacji to nie naprawilo,

Justek

Ja mam sąsiadów, którzy tacy kościelni, przykładnie co niedzielę do kościoła, w każde święto itp. a w ich domu przy samym wejściu wisiała "pyda" zrobiona z grubych rzemieni. Oj pamietam ile razy sąsiadki dostawały od ojca Smutny

później to na sam dźwięk że tata im przyłoży to chodziły jak w zegarku. Ale pewnego dnia jedna z nich jak trochę starsza była się wkurzyła i chyba wrzuciła do pieca i o dziwo nie pojawiła się kolejna, może coś się dziewczyny zbuntowały i skończyło się bicie.

ika

Mnie rodzice na szczęscie nigdy jakoś specjalnie nie bili. Jak cos przeskrobałam to zdarzył się klaps, ale to już taki z bezsilności. Mama dostawała w tyłek od babci, ale babcia strasznie nerwowa była. Do dzisiaj jej to mama wypomina, ale relacje mają świetne Wesoly

Tato nie dostawał lania bo go nigdy nikt nie mógł złapać

Mój tato jak był mały to był bardzo niegrzeczny, ale był najmłodszy z rodzeństwa, a dziadkowie byli już starsi i już za nim nie nadążali, jak im np. na drzewo uciekał

Justek

Ja czasem od mamy dostałam bo ponoć ciągle wyłam za nią, a za to od taty tylko raz dostałam i do tej pory pamiętam ten szok że tata podniósł rękę Wesoly

przyznam że do mamy czułam taki lekki żal, że nie miała do mnie więcej ciepłych uczuć, bo ona ma problem z okazywaniem uczuć. Dopiero niedawno się z tym pogodziłam, przynajmniej bardzo się staram

Natalka