..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

ewcia87

Hehe, no Narnia to się leniwie rozkręca;) pięć razy to zaczynałam czytać młodszej siostrze, zanim "chwyciło" - uparłam się Mruga

emma

Edwarda ale czy ten Emil nie będzie kopalnią pomysłów? Mruga

No i to musi mieć mało opisów. Narnia chyba za opisy poległa.
Też myślałam o Braciach Lwie Serce, ale boję się czy też opisów nie ma. A ona chyba nawet trochę straszna była.

ika

Ostatnio chciałam L. czytać Wladcę Pierścieni

babajaga

Podróż z rondlem Wesoly

Edwarda

emma

Wczoraj byliśmy kupić podręcznik do przedszkola. Podręcznika nie ma, naklad wyczerpany. Ale kupiliśmy za to książkę. "Tajemnica mumii" z serii Lasse i Maia.
Przeczytaliśmy trzy rozdziały.
Potem spróbujemy Hibbita jeszcze, no tam potworów sporo. I może faktycznie Emil nie będzie taki zły.

strzyga

Jaki podręcznik do przedszkola?

Ucząca pozycja dla 4-latka ? Literki, cyferki...

Justek

Strzyga moja 3 latka też ma podręcznik. Ładnie nazwane kartami pracy. U nas to przedszkole kupuje więc na szczęście nie musimy jeździć po księgarniach.

bakteria

U nas też będzie

w zeszłych latach nie było, teraz jako 4-latki już będą mieć, wcześniej pani przygotowywała pomoce, kserowała i w ogóle cuda na kiju, teraz będzie gotowe (i dobrze, choć trochę drogo).

U nas ostatnio fascynacja książkami o ciele człowieka

buba

Jolu, no proszę! Wesoly

Ja jako taki 4-5 latek siedziałam w atlasach anatomii i potem się bałam.

bakteria

Ja też

miałam sporą kolekcję albumów i atlasów o budowie człowieka, jako dziecko chciałam być lekarzem, potem wybrałam co innego, do dziś nie wiem, czy słusznie (tzn. dobrze mi w moim zawodzie, ale dość nudno. uważam, że za szybko trzeba wybierać profile w szkole średniej, ja wybrałam humanistyczny, no i potem siłą rzeczy szłam w tę stronę)

walecznaS

hebanowe noce

A co polecacie dla niecałego dwulatka?

Busola

też się przyłączę do pytanie hebanowej nocy Wesoly

dodam, że synek słuchać chyba nie lubi, za to rozpoznaje chętnie obrazki, a chciałabym już zacząć mu czytać naprawdę

Aglaia

Ja to najbardziej lubię klasykę polskiego wierszyka (Brzechwa, Tuwim, Konopnicka, Fredro). Raczej w takich wydaniach gdzie są max. 3 wierszyki na książkę. Jak jest więcej młody się denerwuje i chce od razu przerzucać kartki w całej książce. Chociaż jak ma humor to potrafi też wysłuchać czegoś dłuższego (hitem ostatnio jest Koziołek Matołek). Na prozie (nawet krótkiej) kompletnie nie jest w stanie się skupić i tylko przewraca kartki.

Generalnie zauważyłam, że on lubi jak mu się czyta z jakąś fajną intonacją, naśladuje zwierzątka jeśli akurat jakieś jest w wierszyku, pokazuje to co jest w wierszyku. Więc moja pani słowikowa zazwyczaj naprawdę prawie płacze, jak czytamy Słonia Trąbalskiego to na maskotce słonia pokazujemy słoniową głowę i nogi słoniowe i kły z prawdziwej kości słoniowej

. Robię z tego taki trochę teatr. Moja mama się śmieje, że nie czytam tylko interpretuję ale to naprawdę działa.

Poza tym ostatnio zachęcam go do kończenia zdań w wierszykach. Na razie udaje nam się "dzik ma bardzo ostre .... "KŁI!!!!!" - krzyczy młody a pan Hilary zgubił "Kokulary".

Kupiłam kiedyś całą masę takich książeczek w Pepco, poza tym moi rodzice uchowali jeszcze moje książeczki (nie wiem czy pamiętacie serię "Poczytaj mi mamo"). No i zapisałam młodego do biblioteki. Okazuje się, że mają u nas całkiem niezły dział dla takich malutkich dzieci. Więc co jakiś czas mamy nowy zapas wierszyków. Nawet jeśli już znamy treść to zawsze to jakieś inne wydanie, inne obrazki. Trochę atrakcji jest.