..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

espree

abeba,

Na pewno żadnej z dziewczyn nie chodziło o to, żeby Cię urazić, czy udowodnić że mamy lepszych mężów (bo nie mamy, każdy z nich jest tylko człowiekiem). Po prostu czytamy Twoje wypowiedzi... A czasem mam wrażenie, że to co piszesz, szczególnie pod wpływem emocji, trochę inaczej brzmi dla Ciebie, a inaczej dla nas, które nie znamy całej sytuacji tylko fragmenty...

Jak ja to widzę...

Może on nie chce ćwiczyć, bo jest dobity sytuacją?
Przypuszczam, że schudnie jak zacznie pracować i nie będzie miał czasu na spokojne życie.
A może jego koledzy uprawiają jakiś sport? Piłka nożna? Kosz? Może gdzieś by się spotykali razem?
Ale czy wolałabyś faceta, który całe dnie spędza na siłowni i smaruje się kremami, a pracy nie ma? Wtedy bałabyś się, że to jego sposób na życie...

Ja rozumiem, że frustrujesz się tą sytuacją, że wszystko się nakłada: jego brak pracy, nadwaga i Twoje przemęczenie i stres, że sama utrzymujesz dom i nie wiesz ile czasu to jeszcze potrwa. Nie jest to sytuacja do pozazdroszczenia... Yellow_Light_Colorz_PDT_33

Ale wyobraź sobie zamianę ról - gdybyś Ty była bez pracy, np. po urodzeniu dziecka, z nadwagą, rozstępami, itp. Chciałabyś czuć, że nie masz w mężu wsparcia i akceptacji?
I myślę, że ksiądz miał rację mówiąc, że mówienie głośno złych słów o sobie niszczy Waszą miłość.

abeba · Gość

no i co z tego? mam go akceptować tylko dlatego że mogłoby być gorzej?
mam go akceptować tylko dlatego że ze mną mogłoby być gorzej?
Edward- wielkie dzieki, niestety Twój post tylko dowiódł, ze Twój maż sie stara, a mój nie.
Nadal nikt nie napisał jak mam sobie ze swoimi uczuciami poradzić, jesli mam ich nie przelewać na forum, nie wynosić do znajomych, ale one są! i póki mój mąż sie za siebie nei weźmie to będą :sad: :sad: :sad:
póki co tylko udaje się Wam dowieść że ja go naprawdę nei kocham i nigdy nie kochałam. nie możecie zrozumieć że można kochać I mieć żal o coś?
Mój ojciec chleje a moja mama go kocha, przeklina go gdy sie nachleje, denerwuje czy czasem nie chleje w pracy, ale jak teraz tata pracuje 24h/dobę to tęskni jak diabli i wciaż czeka na jego telefon. Ale jak sie nachleje to mogłaby go zabić. Naprawdę nei mozecie tego zrozumieć?

Edwarda

juka

abeba, twój mąż to NIE jest twój tato. i schemat "kocham cię - nie mogę na ciebie patrzeć" NIE jest dobrym sposobem na budowanie relacji z mężem. można kochać - i miec żal o coś. ale NIE można poniżać, pogardzać, wyzywać, to naprawdę niszczy miłość...
nie mamy idealnych mężów, same też nie jesteśmy idealne. wiele razy miałam żal, złość do swojego męża, nie podobało mi się jego zachowanie - i vice versa. staramy się sobie mówić o swoich rozczarowaniach, żalach i oczekiwaniach w sposób nieraniący, choć nie zawsze się to udaje (zwłaszcza na poczatku małżeństwa się nie udawało).
akceptacja, to moim zdaniem nie jest "godzenie się na wszystko", tylko na to, czego mąż w wyniku swoich, może tylko chwilowych ograniczeń teraz nie może zmienić. i dodawanie mu wiary w siebie, żeby kiedyś stało się to możliwe. w moim rozumieniu, mam akceptować swojego męża nie dlatego żeby mi nie odpłacił tym samym, tylko dlatego, że go kocham, mimo (licznych) wad.

abeba · Gość

Edward, ja nei oczekiwałam dzielenia, jeśli Wam jest ze sobą dobrze to nic mi do tego, załóz swój wątek, jak Wam jest super. Mi to nie pomaga, raczej dobija. Tak jak dobija czytanie o czyichś dzieciach, meiszkaniach, samochodach, podróżach itp. sprawach od których mój maż nas oddala.
Mam cierpliwosc - przecież nadal z nim jestem!
Powiedzcie tylko jak mam przetrwać i skad nadal brać tę cierpliwość?
juka nie musisz mi tłumaczyć że rozmawiać należy w sposób nieraniacy. Wiem to i dlatego od tamtej pory jak mam coś raniącego to staram sie tego nie mówić. Tylko CO mam z tym uczuciem zrobić??
a w ogóle - kurcze, naprawdę jest mi ok. doczepiłyście się do jednego posta. Wywołało to sprawę z kwietnia albo i wczesniej, jedne wieczór. Cały ten watek tylko dowodzi że jestem jedzą która go nie kocha a moje małzeństwo jest pomyłką. jak Wam sie udaje doporwadzić mnei do takiego stanu? Moją winą okazuje ise być nawet to że wokół mnie są pary, w których kobiety dominują. Pisałaś o statystykach juka, że niby statystyki dowodzą że dominuje model trad. i to ja mam spaczone spojrzenie że widzę co innego? a wiesz że statystycznei kobiety w PL są lepiej wykształcone?

mateola

mateola

juka

widzę, że cokolwiek nie przeczytasz, odczytujesz to przeciwko sobie.
p.s. w sprawie formalnej: pisząc o statystyce miałam na myśli że tych związków w których facet bądź kobieta jest zdecydowanie na mocniejszej pozycji jest z grubsza równo. cała reszta leży pośrodku. rozkład normalny to się nazywa czy jakoś tak - espree pewnie wie Smile

juka

swoją drogą, zadziwiające ze trzy takie same posty pojawiły sie powyżej Mr. Green

abeba · Gość

ale co mi doradziłyście?
Fiamma wspólny basen. I ok, wyjasniłam dlaczego tego sie nie da zrobić, wyjaśniłam, że próbowaliśmy coś podobnego robić wspólnie i luby nie miał entuzjazmu, wieć przestałam go zmuszać. Czy to że sama wczesneij coś wypróbowałam i nei zadziałało oznacza że z góry odrzucam radę?
Druga rada była od mateoli, zeby sobie wuobrażać, że go tracę... myślisz że tego nie robię? Oczywiście że wolę go takeigo niż martwego.
Trzecia od espree, zeby sobie wyobrażać że sama jestem gruba i brzydka i że on na pewno by o mnie tak nie pomyślał. Ciekawe, pomyślę nad tym...
Kolejna żeby sobie przypominać że jest dla mnie najlepszym mężczyzną pod słońcem. No pewnie że tak myślę, inaczej bym nie wyszła za niego. Lepszego nie spotkałam. (A to ze najlepszy facet na jakiego zasługiwałam wygląda czasem jak prosię to juz mój problem)
Żeby mówić sobie o dobrych rzeczach i doceniać - oczywiście ze mówię, ze chwalę, ze interesuje sie tym co robi, nawet jeśli w głebi mam żal, ze poświęca czas na to a nie coś pożyteczneijszego. Dlaczego zakładacie że ja go tak "holistycznei opieprzam"?? nie jest tak! ma dobre i złe strony i chciałabym by złe zmienił. A póki co, chicałabym jakoś sobie radzić z własną złością i agresją tak by jego nia nie ranić.
Tymczasem zostało skrytykowane:
- rozmawianie z przyjaciókjami bo "to jednak obce osoby".
- mówienie, gdy mówię tylko ja i słuchace nie znają sprawy od strony meża.
- pisanei na forum, bo ktoś obcy mógły przeczytać
- i w ogole wychodzenie z tym do ludzi, bo powinno sie zawsze stać murem razem w 100% zgodnie (to wersja kasik)

To co mam robić? walić głową w mur, żeby nikogo nie urazić?
(przypominam że zaczęło sie od tego, ze mam nie mówić publicznei o wadach) Przecież ja nie pytam Was jak zmusić meża do odchudzania tylko jak zmeinić swoje postrzeganie, swoje reagowanie. moim zdaniem źle mnei zrozumiałyście i niesłusznie źle oceniłyście.

espree

A jakich rad od nas oczekujesz?
Może:
- zostaw go, on sie do niczego nie nadaje, znajdziesz lepszego ?
- każ mu znaleźć prace, bo odejdziesz
- Ty masz mu znalezc pracy, my?
Takich rad od nas nie dostaniesz.

Chcesz tylko narzekać i nie dostawać rad? To ok, napisz nam to, to nie będziemy nic radzić.
Ale nie oczekuj, że będziemy przytakiwać, jaki Twój mąż jest zły, bo z tego nic dobrego nie wyniknie. Nakręcisz się jeszcze bardziej.

Nie obraz sie, ale wydaje mi sie, ze nieswiadomie powielasz schemat rodzicow, że "mąż jest nic nie wart, ale go kocham". Jestem z nim, ale naokoło opowiadam jak mi źle.
Zresztą, nie wiem, czy Twój mąż też nie wpada trochę w schemat swoich rodziców z kolei. Yellow_Light_Colorz_PDT_47

Edwarda

mateola

espree

abeba · Gość