..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

fiamma75

Zdążą się sami rozdzielić. Mam różnopłciowe rodzeństwo, więc nie jest to regularna bijatyka, tylko walnięcie, kopnięcie, złośliwe psocenie się. Nie wiem jak jest z samymi chłopakami.

kukułka

Chłopaki leją się dla sportu, potem są w amoku i mogą sobie zrobić niechcący krzywdę. A wiecie, że w RB zakazane jest używanie "nie wolno"? Dla mnie jakiś horror.
A potem internety są pełne zrozpaczonych matek, bo babcia powiedziała "nie wolno". Świat na głowie staje, mówię Wam.

elusiaczek

No i za coś takiego jest kara? ten zakaz xboxa na przykład? Bo z tego co napisałaś, to syn wie dlaczego ma nie być. Ale skoro w złości o tym zapomina, co po co kara? Co ona ma na celu? Ta kara pomaga mu się bardziej pilnować? Pilnować swoje emocje? (to do fiammy)

fiamma75

Elusiaczku, ja mam 2 dzieci, nie mogę patrzeć tylko na młodszego - starsza ma poczucie sprawiedliwości i wobec niej byłoby nie w porządku, gdyby za bicie jej młodszy nie dostał kary. Zasada dotyczy ich obojga - nie wolno robić krzywdy drugiemu. Czy kara pomaga mu pilnować bardziej swoje emocje, nie wiem, nadal nie umie przegrywać , co demonstruje też w szkole (ale to też typowe zachowanie w tym wieku). W takim wypadkach poza psychologicznym gadaniem RB nie ma żadnej konkretnej odpowiedzi.
Rozumiem, że gdyby Twoje dziecko rzuciłoby kamieniem w oko drugiego (i cudem tylko nie wybiłoby), to ograniczyłabyś się tylko do rozmowy?

Syn doskonale wie, ze nie wolno bić. To bardzo inteligentne dziecko. Ale owoc zakazany smakuje. Nie znasz tego?

koszatniczka

A mi brak pochwał dał do myślenia. Ja nie lubiłam być chwalona. Juul dobrze uchwycił problem, dziecko często chce po prostu uwagi, daje coś jako wyraz uczucia.
Choć myślę że pochwaly są w odpowiednulich dawkach ok. I motywujące

Nie będę się spierać w kwestii tłumaczenia lub nie, ja widziałam dwójkę dzieci w tym samym wieku: jednej tłumaczono drugiej nie. Mam teraz wrażenie że druga ma kłopot z emocjami. Nie twierdzę że to na pewno to, bo jeszcze charakter i sytuacja rodzinna, jednak uważam źe mogła by mieć lepszy wgląd w swoje emocje.

Lubię czytac mądre książki, lubię słuchać mądrych rad od starszych ludzi.
I wybieram. Lubię mieć wybór, nie tylko polegać na słynnym "ja tak robiłam i wyszło na ludzi".
Bo moje dziecko może być inne. Te same metody wychiwawcze mogą nawet w rodzeństwie różnie działać.
nie widzę nic złego w rozmawianiu z siostrą, mamą teściową czy mężem i czytaniu poradników. Oraz forum, nomen omen

elusiaczek

kukułka

fiamma75

Elusiaczku, to mam nadzieję, że masz spokojne dziecko, bo inaczej kiepsko widzę Twoje dziecko w szkole.
I chyba stanowisz dla mnie dowód dlaczego czyste RB w odniesieniu do starszych dzieci jest nie do przyjęcia. I tego, że masz jedno dziecko, bo mama więcej niż jednego zazwyczaj powie tak - rozumiem, a wiesz co moje zrobiło drugiemu...
Ciekawe co byś zrobiła jakby Twojemu dziecku ktoś omal nie wybił oka, bo zauważ, ze to mojemu dziecku ktoś nieomal nie wybił oka. Normalnie matkę w takiej (czy ojca) w takiej sytuacji trzęsie - myślę, że kukułka się zgodzi i naprawdę nie ma znaczenia, ze to drugie to Twoje dziecko.
Skupiasz się na sprawcy (chyba RB ma do tego tendencje) zamiast zajmować się ofiarą.

Tłumaczyć i gadać do ja mogę do upadłego, ten typ ma tak, ze dopóki nie doświadczy sam, to nie dociera, no ale przecież nie będę w niego kamieniami rzucać. I tak w ogóle to nie córka rzuciła

to mimo genderu jednak nie zachowanie 10latki

Odnośnie kar - mój mąż zaobserwował jako dzieciak, ze nie opłaca się bić rodzeństwo, bo dostaje się za to lanie, więc nie bił. Potem już sam wiedział, ze bicie innych jest nie w porządku i nie bił sióstr, dlatego że nie chciał, a nie że był wytresowany

(braci nie bił bo byli starsi i silniejsi)

ps co to jest seksting?

kukułka

Mnie szlag by trafił, jakby mojemu dziecku ktoś coś zrobił, a mamusia tylko z nim porozmawia/ła.
Tym bardziej, zę zazwyczaj takie rozmowy w takich sytuacjach wyglądają tak, ze mamusia gada, gada, a dziecko ma wywalone na wszystko, idzie i w grupie rówieśniczej dalej robi to samo.
Taki przypadek jest w klasie mojego dziecka.
Seksting to wysyłanie MMSem lub netem swoich rozebranych zdjęc przez nastolatki, potem to wpada w niepowołane ręce, chłopak takiej dziewczyny prześle to koledze, zaczynają się szantaże, przemoc psychiczna itd.

Fiammo, często te ortodoksyjne RB dzieci sa jeszcze dodatkowo na ED.
Może dlatego rady z takich ksiażek/takich rodziców sa tak oderwane od rzeczywistości.
Bo klasa szkolna jest sztucznie stworzona grupą rówiesniczą, gdzie ścierają sie różne osobowości (najbardziej towarzyskie dziecko ED nigdy nei bedzie miało takiej szkoły życia jak w szkole) i tu pewnych strategii społęcznych sie trzeba nauczyc.
Zycie wg ortoRB to zycie w takiej bańce mydlanej.
Kiedyś ona pryśnie i będzie bolało.
I wtedy sie zacznie, z epani złą bo zabrania tego i owego, bo mówi, zę nie wolno, że szkołą zła , bo xzadaje lekcje itp.
A nichby dziecko i nudne lekcjie, które juz umie, odrabiało, liczy się podejście do OBOWIĄŻKU, to bardzo wazne w dorosłym życiu, a ludzi obowiazkowych jest coraz mniej, ja to widze po swojje pracy, kiedy co rusz mi sie propobnuje zrobienie coś za kogoś, bo nie zdążył/zawalił z terminem/zrobił byle jak.
Coraz mniej jest solidnych i obowiązkowych, a będzie jeszcze mniej.

Aglaia

U nas ban na Świnkę Peppę swego czasu skutecznie skończył problem z ubieraniem się do wyjścia....

Kara kompletnie bez związku a jednak zadziałała. Żeby nie było - wcześniej prosiłam, błagałam, tłumaczyłam a i tak miał to w głębokim poważaniu. Potem było ostrzeżenie, potem kara.

Za pierwsze przewienienie nigdy nie karzę. Rozmawiam, tłumaczę, proszę. Potem ostrzegam. Potem wkracza poważniejszy arsenał. Czasem wystarczy rozmowa, czasem ostrzeżenie, czasem niestety są poważniejsze konsekwencje. Staram się żeby konsekwencje były "naturalne" (rzucasz zabawkami to ci je zabieram bo ich nie szanujesz) ale czasem naprawdę się nie da albo ja mam za małą wyobraźnię - jak chociażby to ubieranie - OK konsekwencją może być brak wyjścia z domu ale to się sprawdza jak wyjście ma być dla dziecka jakąś atrakcją (sanki, plac zabaw itp.). Jak ja muszę wyjść a dziecko ma to głęboko w nosie i woli siedzieć dla zabawy pod stołem to przepraszam ale co mam zrobić?

Itka

kukułka

Itka, ile masz dzieci (serio pytam, nie wiem, bo nie czytam całego forum od deski do deski)?

Wścieka mnie do czerwonosci stawianie przez orto RB:
1. takiej opozycji: wychowanie bez kar i nagród=tłumaczenie kontra terror (pruski, hyhy Mruga

bez ani krztyny tłumaczenia, przemoc psychiczna, zastraszanie
2. tezy, ze dziecko w każdym wieku ZAWSZE chce dobrze, tylko jest biedne i nieporadne
3. założenie, ze dziekco nie może byc wyrachowane, cwane, kombinujące, słowem, traktowanie wszystkich dzieci jakby miały roczek, a nie np 7-10 lat załóżmy
4. założenie, ze przy tym wszystkimn nagle dziecko, jak dorośnie, wskoczy sobie w społeczeństwo i nie będzie traktować kar przewidzianych prawem jako absurd
5. założenie, zę wszystkie dzieciątka to potulne baranki, które będą w każdej sytuacji słuchać kazań i się do nich stosować

Normalny rodzic stosujący kary, wie, czym i kiedy postraszyć/ jaką karę rzeczywiście zastosować, ale wie też kiedy przestać, zeby ze straszenia nie zrobiło sie zastraszanie.

Z mojej obserwacji: orto RB albo mają jedno dziecko, albo nie mają dzieci wcale, albo mają kilkoro i totalny rozpieprz w domu i w życiu, własnym i swoich dzieci.

Itka

Ja dopiero będę wchodzić w tą drogę zwaną rodzicielstwem Kukułko. Na razie jestem w ciąży z jednym. Pewnie zaraz napiszesz że jestem naiwna. I tyle. Może trochę tak, nie mam takiego doświadczenia jak ty z trójką. Ale tak jak napisałam, chcę się starać w miarę możliwości wychowywać w duchu RB, ale nie twierdzę że zawsze się da i nigdy się nie wyłamię.

Kukułko co jest złego w pracy nad sobą? Uważasz że rodzic nigdy błędu nie popełni bo jest rodzicem? Co jest złego w tym że chce zrozumieć swoje dziecko? I nie twierdzę że dziecko nie może byc cwane czy złośliwe w jakiej sytuacji, ale po pierwsze czasem jakieś zachowania mogą wynikać z wieku, po drugie nie chce przyklejać dziecku etykiety. Ale to nie znaczy że mam na wszystko pozwalać i nie wyciągac konsekwencji.

kukułka

Gratuluję ciązy.
Nie naiwna.
Po prostu pewnych rzeczy się nie zrozumie, gdy sie ich nei doświadczy.

U mnei RB, o którym piszesz, byłoby niemożliwe nawet tylko gdybym miała jedno dziecko (to najstarsze), bo ono ma taki charakter a nie inny, ze nawet jakbysmy na tym jednym poprzestali, RB byłoby niemożliwe.
Mogłam sobie tłumaczyć miliard razy, psu na budę to było.
Wiem, bo próbowałam, każdy najpierw próbuje.
A potem, jak dochodzi kwestia rodzeństwa, to juz w ogóle.

Gdzie ja napisałam, ze rodzic ma nie pracowac nad sobą?
przeczytaj jeszcze raz punkty, które wypisałam.

PS My tu nie rozmawiamy o resocjalizacji (odrębny temat), tylko o karach i konieczności społecznej tychże (a rodzina jest miniaturą społęczęństwa).

Itko, jestem nie tylko potrójnym rodzicem, ale też pedagogiem z wykształcenia.
Takie rzeczy jak praca nad sobą czy normy rozwojowe u dzieci sa dla mnie oczywistościa, nie urwałam sie z choinki, naprawdę, ale, jeszcze raz wróce do ww. punktów.
Nie róbmy tyranów z rodziców stosujacych kary.

PS Każdy (zwłąszcza niemajacy dzieci) jest największym ekspertem od dzieci cudzychy.
Tylko ze to rodzic najlepiej swoje dziecko zna.

Itka

Dzięki
Ja uważam że próbować zawsze można, szukać różnych dróg na dotarcie do dziecka niż tylko te tradycyjne kary i nagrody. Tyle Wesoly

.

I jak ktoś wyrośnie na "złego" człowieka to oczywiście nie usprawiedliwiam tego ale uważam że to ma swoje przyczyny, często w dzieciństwie. A nie że ktoś jest z natury zły. Tak samo dziecko.

Nie robię tyranów z rodziców stosujących kary, pisałam przecież że zdaje sobie sprawę że czasem inaczej się nie da. Mam tylko wątpliwości czy zawsze jest to najlepsze rozwiązanie. Uważam że warto szukać tez innych rozwiązań.A rodzice często przyzwyczajają się tylko do tego jedynego, słusznego. Przez to można też popełnić błędy. Nie tylko przez zafiksowanie się RB.