..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

strzyga

chyba był wątek o tytule w stylu "najlepsza różnica między dziećmi/rodzeństwem"

Itka

Nie wiem, czy nie powielam tematu z innych wątków, bo pewnie była już o tym mowa nie raz. Jednak zapytam. Czy wg Was warto zdecydować się na około 2 letnią różnicę wieku między rodzeństwem? Czy takie rozwiązanie to "tragedia" przy braku pomocy dziadków na co dzień? Ja raczej myślałam nad troszkę większą różnicą wieku (3-4 lata), ale ciągle mnie kusi co jakiś czas , czy nie pomyśleć jednak o mniejszym odstępie między dziećmi. Na pewno plusem jest to, że dwójka "odchowana" i można zapomnieć na jakiś czas o pieluchach( w planach być może będzie też trzecie dziecko), i skupić się na powrocie do pracy. Jeżeli uznacie że temat jest już wyczerpany w innych wątkach i zaśmiecam forum to przepraszam. Pomyślałam, że może nie tylko ja mam takie rozterki. chyba jest tu przynajmniej pare takich mam które mają lub będą miały taką różnicę wieku między pociachami.

bakteria

Jak obserwuje wielu znajomych to masakra... Ale pewnie gros powie,ze 2 lata ma wiele zalet,ze u nich ok itd.

U nas 3 lata i to serdecznie polecam. Ale moje dzieci z polki "nie damy im zyc", wiec moze jestem skrzywiona...

kukułka

Mam 2,5 i 3,5 różnicy. Dzieci mega trudne.
Ale warto.
PS nie mamy pomocy, wychowujemy sami we 2

PS Jesli sie planuje więcej niz 2 dzieci , to ja bardzo jestem za tym, zeby hurtem.
Odchowac najmłodsze i spokoj.
Ja bardzo lubie pieluchy, niemwoleta itp, ale do czasu, 10 lat wiecznie mialam min 1 małe dziecko w domu, juz się namiałam, teraz czas dla nas, dorosłych
Nie wyobrażam sobie siebie jako mamy w konfiguracji 2 dzieic hurtem, a 3 za 10 lat np. Nieee, zupełnie to nie dla mnie (ale ja tez nie z tych, co się zachwycaja najmłodszym i przezywają drugą młodosc)
poza tym mała róznica i dzieic hurtem to jest opcja tez dosc praktyczna dlatego,z e zabierasz wsyztskich np na 1 wycieczkę i zaden sie nie nudzi
Im większa róznica między dziećmi, tym więcej potrzeb rozwojowych z różnych etapów musisz ogarnąc na raz.
Z małą różnicą wieku przy dobrych wiatrach będziesz miec za jakis czas dzieci w 1 placówce i np zebarania masz w jednym dniu, a nie tu w przedszkolu jedno, tu w szkole drugie.Adaptavcj amlodego w szkole jest latweijsza, bo brat-siostra go odwiedzi (celowo nie pisze o wspolnym wracaniu ze szkoly, bo to się rzadko zdarza, plany rozjezdzaja sie niemal zawsze i tu bym sie nie nastawiala, i nigdy sie nie nastawialam, ze bedzie inaczej
Mnie jest latwo np z tym,z ejak starsze chodza do szkoly, to mlodsza juz jest na tyle kumata, z enie targa im ksiazek itp, nie musze za nia chodzic, pilnowac itp. nie wyobrazam sobie np dziecka szkolnego 9czy dwojki) na pokladzie razem z raczkujacym bobasem (mimo ze ja dosc wytrzymala jestem).

Mnie bardzo odpowiada opcja: rozmnożyć się hurtem, a potem zyc. Wyjsc na rower, nie myśląc, czy bobo nie ryczy bez piersi, w razie szybkiego wyjazdu ladowac dzieic do auta, dac kazdemu po bulce i tyle, a nie kupowac sloiczki, zabierac zmienne pieluchy specjalnie na drogę.
Tak to postrzegam z punktu widzenia matki 3 dzieci, żyjaćej przez 9 lat w konfiguracji: ciąża (zagrożona), karmienie, ciąża (zagrozona), karmienie, ciąża(zagrożona) karmienie. Urodziłam 3 dzieci, ale małe dzieci tak naprawde miałam tylko raz, a długo.
Myślę, ze 2 czy 3 lata róznicy - miedzy tymi opcjami też az takiej różnicy nie ma.
róznica jest 2 lata czy 6, 3 czy 10. To tak, ale 2 czy 3 to tak naprawdę nie ma znaczenia.
U mnie, jak mówię, jest 2,5 i 3,5 różnicy.

gyal

Dzięki, kukułka, za ten wpis! Wesoly

Itka

Ja tez dziękuje za odpowiedzi. Może ktoś jeszcze się wypowie. Kukułko piszesz ze nie ma dużej różnicy miedzy 2 a 3 latkiem. Być może. Ja myślałam ze jest spora. Ale nie mam doświadczenia to nie wiem. W sumie 2,5 roku to taki kompromis. A trzeciego dziecka tez nie chciałabym ze zbyt dużym odstępem, max do 5 lat. Ale jest różnica 2 a 4 lata, przy 4 jest czas na ewentualny powrót do pracy.

strzyga

http://www.naturalnemetody.fora.pl/font-color-darkblue-starania-o-dziecko-color,10/drugie-dziecko,405.html

edit:
http://www.naturalnemetody.fora.pl/font-color-darkblue-rodzina-dzieci-maz-color,5/roznica-wieku-rodzenstwo,1655.html

Busola

Myślę, że to też zależy jakie dzieci. U mnie 3 lata różnicy, ale chyba tak w perspektywie lat - to im mniejsza różnica tym lepiej. Ale bywa różnie. Fakt, że jak większa różnica to rozbiegają się później potrzeby dzieci i logistycznie ciężej może być do ogarnięcia, tak jak kukułka opisała. 3 lata to już np. dzieci co nie będą jednocześnie chodziły do przedszkola.

Addis

Ja mam 9 lat i jest fajnie. Widzę że starszy był rozpieszczony i nieusamodzoelniony, myślę że jakby było 6 lat, to byłoby tak samo fajnie, tylko on by szybciej dorósł, co wyszłoby mu na dobre. Różnicy 2 lat sobie nie wyobrażam, zachodzenia w ciążę przy roczniaku, który chce na ręce.

heidi

Nie mam jeszcze doświadczeń w tym temacie

ale pomysł mamy z mężem taki (w trakcie realizacji Wink

): pierwsze i drugie dziecko dość szybko, żeby, za przeproszeniem, mieć z głowy, a potem na spokojnie w zależności od sytuacji i porywów serca

Czasem jestem przerażona wizją dwóch małych dzieci (u nas będzie różnica 2,5 roku), ale mam nadzieję, że za jakieś 2 lata będą się ze sobą bawić, bo ja tego nie lubię

Po drugim dziecku chciałabym dłuższą przerwę, żeby się trochę ogarnąć - fizycznie, psychicznie, zawodowo...

Pewnie bym się tak szybko na dziecko nie zdecydowała, gdybym miała pracę. Ale wolę tak, jak jest i mieć czas na ogarnianie tego tematu po pierwszych dzieciach.

hermiona

kukułka napisałaś bardzo wyczerpująco i się z Tobą zgadzam. My mamy 2 lata i 4 mce i wychowujemy bez żadnej pomocy. w pierwszym półroczu był MEGA hardcore, w drugim w sumie też ale już mniejszy. Teraz ich rozdzielam non stop ale już widzę że jest mimo wszystko lepiej. Ważne jest właśnie to co kukułka pisała, że z taką małą różnicą łatwiej jest zaplanować wspólnie czas, myślę że za jakieś pół roku będzie jeszcze łatwiej. odchorowują choroby żłobkowo/pkolne razem i też mój rozwój zawodowy stoi raz a dobrze, że tak powiem. Nie planuje 3go, więc mogę z radością żegnać się z pieluchami, kp i wiszeniem na cycu

radość radość!

hermiona

anuszkaja

Zanim urodzilam corke, myslalam, ze bedziemy miec dzieci jedno po drugim. Dwoje na pewno, trojka rowniez byla brana pod uwage.
Moje pierwsze dziecko okazalo sie byc tak dla nas trudne, ze nawet przez mysl nam kolejne poki co nie przechodzi (mloda 19mies). Wiem, ze ciezko w to uwierzyc, ale do tej pory 3-4 noce w tygodniu spie w sumie 1.5-2h. Reszte nocy to sen w sumie max 3.5-4h. Nigdy nie przespalam jeszcze ciagiem 2h. Akcja ryki nocne trwaja 1.5-3h. Nie pomaga spanie razem, spanie na mnie, bujanie w fotelu, piers. Nic. Do pracy wstaje 5.30.
Jak mialabym w to wszystko jeszcze upchnac ciaze a potem ryczacego noworodka, to chyba by mnie w kaftanie wywiezli.
Mysle, ze jak ktos w ogole sie zastanawia "czy to ten moment?", to znaczy, ze tak, robic, rodzic, kochac. Nie ma po co odwlekac, bo z kolejnym zajsciem w ciaze roznie moze byc.
Ja zmienilam prace na nowa, mloda troche w zlobku, troche z babcia, ja mam odskocznie, zeby nie zeswirowac w domu, za dzieckiem zdaze zatesknic i ciesze sie bardziej z naszego czasu razem. Dom troche bardziej zasyfiony niz kiedy nie chodzilam do pracy, ale jakos nie razi nas to zbyt mocno Mruga

O kolejnej ciazy nie wiem kiedy pomysle. O ile w ogole. Szwagierka wlasnie urodzila, gdy slysze ten skrzek noworodka, to mam ciarki, dreszcze. Kojarzy mi sie to z rykiem, wiszeniem na cycku, obsranymi non stop pieluchami, dawaniem na zawolanie tu i teraz. Nie, nie lubie byc matka noworodka i niemowlaka

Ps wydaje mi sie, ze jak dziecko podrosnie, fajnie przezyc jeszcze raz kopniaki w brzuchu, pierwsze kroki, slowa, zabawy itd. Zeby sobie poprzypominac jak to bylo Wesoly

kukułka

krówka

u nas 2 lata kalendarzowe ale prawie trzy w miesiącach. Powiem tak im blizej trzech tym lepiej Mruga

Jednak za szybko to duze obciązenie na matki, rodziny... Miałam inne plany ale zycie zweryfikowało i pokazało mi inną drogę teraz mysle ze jednak lepszą.
Dla mnie od początku było jasne, ze chcemy dzieci a nie dziecko. Im mniejsza róznica tym lepiej zeby razem zyło rodzeństwo a nie jak z młodym wujkiem... 10 lat róznicy to nie dla nas wiek nasz i podejscie. Mała róznica wieku to duze szanse na rozwój wspolny dzieci i wspolny czas i zabawe. Mozna odetchnąć. Razem z tym inną zadrosne miny, gesty, krzyki i walki. To zeby nie było kolorowo.
Wszystkie pierdoły po dzieciach na czasie i w domu- wózki, łózeczka, ubranka, ciązowe tez. To sporo ułatwia.
Pierwsze pól roku jak z wyciskarki do owoców Mruga

ale teraz juz lepiej.

Nawet jesli to tylko plany to polecam naukę odpieluchowania, samodzielne jedzenie, spanie bo teraz jest na to dobry czas... Brutalnie ale z dwójką w pieluchach, na butelkach i kp, łyzeczkach, bujaniu do spania to krecioły w psychiatryku jak dla mnie...

Mi w ciazy mój 2,5 latek sporo pomagał.