..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Justek · Wysłany: Śro 9:11, 11 Mar 2015 Temat postu:

Też się kiedyś zastanawiałam nad takim lusterkiem ale po 1. nie jeżdżę aż tyle z dzieckiem a po 2. nie wiem czy by mnie to za bardzo nie rozpraszało. Moja należy do średnio marudnych. Najgorzej jest dopóki nie ruszę, krzyk jest straszny, ale u nas głównym winowajcą jest znienawidzona czapka! Zdejmuję czapkę dziecko anioł

Polly · Wysłany: Śro 12:56, 11 Mar 2015 Temat postu:

Ewciu, nie wiem, czy dziecko by się zorientowało, gdzie ma w to lusterko patrzeć, żeby zobaczyć rodzica. U nas od zawsze krzyk w samochodzie, chociaż ostatnio jest lepiej, wytrzymuje kilka km Wesoly

bakteria · Wysłany: Śro 16:03, 11 Mar 2015 Temat postu:

Dla pociechy - moja umie już przejechać z pół godziny samochodem bez dzikiego krzyku i wycia Kwadratowy

ale najlepiej i tak ją raczyć prowiantem. Wózka nadal nie akceptuje, jeszcze kilka miesięcy i wywalamy grat, teraz czasami daje się wozić z jakiś żarciem w łapce (wiem, że to głupio brzmi, ale czasami MUSZĘ ją gdzieś zabrać wózkiem...)

Miśka, masz super podejście

po prostu będziesz czułą na potrzeby dziecka mamą, a jak zobaczysz, że możesz ulżyć - skuteczną Wesoly

ewcia87 · Wysłany: Czw 8:18, 12 Mar 2015 Temat postu:

Myślę, że wiedziałaby gdzie patrzeć. W domu się bawimy lusterkami i praktycznie zawsze się uśmiecha i "znajduje" moje oczy w lustrze. No ale same oczy to by jej mogły nie wystarczyć... może zamiast inwestować w fachowe lusterko, wezmę to które mam i gumkę do gaci i sprawdzę czy działa Mruga

nie musi mieć uszek Myszki Mickey Mruga

Ja nie mogę tak jeździć z wyjcem... co chwila się zatrzymuję i wyciągam

i z półgodzinnej trasy mi się robi trzygodzinna... ale jest lepiej niż na początku. Nie chcę, zeby jej się źle kojarzylo. Teraz się śmieje wsadzana do fotelika.
Polly a jest zmiana u Twojego? lepiej, gorzej? jak reaguje na samą wizję jazdy - wsadzenie i przypięcie?

Polly · Wysłany: Czw 13:11, 12 Mar 2015 Temat postu:

U nas jest ostatnio lepiej. Po pierwsze, trochę daje się zabawić w samochodzie śpiewaniem/ zabawką jak stoimy na czerwonym. Wsadzany często wyje, ale jak ruszamy i zaczynam śpiewać, to się uspokaja. Potrafi tak wytrzymać mniej więcej do 20 - 25 minut. Sprawdzałam reakcję na sam fotelik w domu, też mu się nie podobało, więc widać, że sam fotelik też mu się już źle kojarzy.

Najgorzej jak jest zmęczony, wtedy krzyczy strasznie, a samochód go nie potrafi uśpić. Wtedy często już jest tak zdenerwowany, że jak staję, wyjmuję i przytulam, to jest chwilowa przerwa, ale jak jedziemy dalej, to krzyk taki sam. Czasem mi się udaje wtedy go uśpić piersią,ale jak już bardzo wyje, to odpycha pierś Smutny

ewcia87 · Wysłany: Czw 19:54, 12 Mar 2015 Temat postu:

Ja już tak się staram ustawić, żeby jechać, kiedy nie jest zmęczona. Kiedyś wracałam tuż przed jej godziną spania i to była masakra

Też jej samochód nie usypia.
Jeździłaś z nim od początku? ja się zastanawiam, czy zrobiłam jakiś błąd, czy to po prostu "taki model"... z wózkiem to samo, wymagała nauczenia, oswojenia i do teraz jeździ tylko jak jest w dobrym nastroju, zasypia, ale nie zawsze i automatycznie. Ale jeździ - choć moja mama twierdziła, że trzeba "dać herbatkę, smoka i nie wyjmować" - uparłam się i wyjmowałam.

gam · Wysłany: Czw 20:18, 12 Mar 2015 Temat postu:

Pamiętam nasz pierwszy wyjazd z małym na urlop 400 km, to był jeden wielki koszmar w drodze, nie zliczę ile razy robiliśmy postoje , jechałam z piersią na wierzchu i z fotelikiem w swoich żebrach próbując go uspokoić Yellow_Light_Colorz_PDT_30

. Zresztą, wtedy prawie każdy wyjazd na odległość wiecej niż kilka km kończył sie podobnie. Problem był wtedy , gdy ja prowadziłam samochód. Zamiast skupić sie na jeździe , zagadywalam , śpiewałam , ogólnie mocna dekoncentracja Confused

, bo po intensywnym płaczu było teatralne duszenie się.
Zakupilismy fotelik, tak jak wcześniej napisałam przodem do kierunku jazdy. Zmiana od razu , syn wszystko obserwuje , marudzi czasem jak jedziemy nocą i nic nie widać , nie ma reflektorów .
Wiem, że foteliki tyłem do kierunku jazdy są bezpieczniejsze ale nie wyobrażam sobie wozić np. dwulatka w takim , ktory tępo patrzy w oparcie. Sądzę, że większym zagrożeniem dla nas wszystkich byłby mój brak skupienia za kierownicą, niż dobrze dobrany i umocowany fotelik do jazdy przodem .

Justek · Wysłany: Czw 20:57, 12 Mar 2015 Temat postu:

To podobnie jak z gondolą w wózku. Najgorszy jest czas kiedy dziecko jeszcze stabilnie nie siedzi a jest już ciekawe świata i fotelik zły i jeżdżenie w gondoli. Od momentu przejścia na "wyższy poziom" jest o wiele lepiej.

bakteria · Wysłany: Czw 21:39, 12 Mar 2015 Temat postu:

U nas nic a nic lepiej Mruga

ewcia,taki model,jak moja. Ja tez pamietam nasz powrot z wakacji - identycznie jak u gam. W domu peklam i wylam. Przy synku nie znalam takich akcji w aucie i wozku.

elusiaczek · Wysłany: Czw 22:01, 12 Mar 2015 Temat postu:

Ja na szczęście nie mam samochodu, ale każdą podróż jak musiałam z kimś jechać wspominam okropnie

Z wiekiem jej przeszło, teraz jazda samochodem to atrakcja. Ale jak była mniejsza to tragedia. Na szczęście samochodem tylko krótkie odcinki przejeżdżałyśmy, ale i tak było to bardzo stresujące i dla mnie i dla córki Smutny

ewcia87 · Wysłany: Pią 7:34, 13 Mar 2015 Temat postu:

Spróbuję to lusterko wziąć. Jeśli patrzenie w nieruchome oparcie jest problemem, to może to coś zmieni. Nawet nie po to, żebym ja widziała małą, ale właśnie żeby ona coś widziała (założę przed nią). Póki co do wariantu "przodem" i tak sporo nam brakuje, więc nie zaszkodzi sprawdzić.

Polly · Wysłany: Pią 14:15, 13 Mar 2015 Temat postu:

Ewcia, ja jeździłam od noworodka i się nie przyzwyczaił. A w wózku nadal nie chce jeździć, na spacery tylko chusta.

anuszkaja · Wysłany: Pią 14:44, 13 Mar 2015 Temat postu:

Dziewczyny, myslicie ze ta niechec do wozka a akceptacja chusty to ze strachu przed nieznanym i chec bycia blizej mamy?
Ja od zawsze chcialam chustowac, ale nie chcialabym zeby z tego powodu dziecko mi w wozku nie chcialo siedziec na spacerach.
Czyli wyjscie z tego takie ze np chustowanie tylko w domu a spacery z wozkiem?
Poki co czysto teoretycznie pytam bo zafrapowalyscie mnie

bakteria · Wysłany: Pią 15:06, 13 Mar 2015 Temat postu:

ja "chowałam" dzieci tak samo, a syn wózek kochał i nie chciał się pozbywać, za to córa nienawidzi na każdym etapie, podobnie jak fotelika. A wyjściowo nosiłam ich tyle samo w chustach/nosidłach. Moim zdaniem pewien typ dzieci tak ma i już, niektóre wcale nie są chustowane, a i tak nie cierpią wózka.

ika · Wysłany: Pią 15:17, 13 Mar 2015 Temat postu:

Dokładnie to typ dziecka a nie wplyw wozka/chusty. Moi obydwaj uwielbiali i wozek i chustę i fotelik. W wozku tez ok. 6 miesiavs przerzuceni na przodem do kierunku jazdy bez widoku na mamę i fascynacja jeszcze wieksza Mruga