..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Fiona

Nie chcę sobie robić większych nadziei, ale melduję, że przez ostatnie kilka dni dało się znieść wychodzenie z domu. Bez krzyku się nie obyło, ale jakoś dało się go opanować. Testujemy "pakowanie" do wózka na dole, przy bramie wejściowej - czasem pomaga, czasem nie, ale zawsze to kilka minut spokoju więcej Very Happy

Poza tym - na chustę na razie nie zdecydowaliśmy się, ale zamówiliśmy nosidełko Yamo (wcześniej już szukałam jakichś nosideł "przyjaznych dziecku" i ostatecznie decyzję pomogła nam podjąć relacja Fiammy Wesoly

)

Dracena · Wysłany: Nie 12:17, 01 Mar 2009 Temat postu:

Super i tak trzymać! Wesoly

Fiona · Wysłany: Pią 17:00, 20 Mar 2009 Temat postu:

Dla odmiany po kilku ostatnich dniach względnego spokoju dzisiaj awantura na całego przy wychodzeniu z domu Sad

Nic nie pomagało - Mała w mieszkaniu uspokoić się nie dała, więc tradycyjnie na dół, żeby przy bramie zapakować ją do wózka, od razu wyjechać i liczyć na to, że zaśnie. Nic z tego. Po dobrych kilkunastu minutach szarpania się wróciłam z nią do domu, rozebrałam i uspokoiłam suszarką - wtedy na dobre zasnęła. No to ubrałam ją z powrotem i jednak pojechałyśmy - myślalam, że ją przechytrzyłam, a jednak okazało się na odwrót: po ok. pół godz. (dobrze, że byłam już nie bardzo daleko od domu) rozkrzyczała się tak, że musiałam ją wyjąć z wózka i tak przynieść do domu . To nie był płacz, który by można przeczekać i spokojnie przyjechać wózkiem -Mała krzyczy tak, że chwilami na moment zapomina oddychać, albo krztusi się śliną. Do tego wszystkiego jeszcze zmagamy się z potężnym refluksem i jak się tak wykrzyczy to prawie zawsze potem są "atrakcje żołądkowe", więc staramy się do tego nie dopuszczać.
Wróciłam do domu WYKOŃCZONA. Wsciekly

Co do pomysłu z nosidełkiem - na razie (próbujemy od tygodnia) nic z tego. Ostatecznie Yamo do nas nie dotarło, bo brakło w magazynie, ale mamy inne, też ergonomiczne. Mała wytrzymuje w nim bez płaczu jakieś pierwsze 2-3 minuty, potem w ryk, bo nic nie widzi! Nosidełko kończy sie własnie na poziomie jej oczu. Jeszcze łudzimy się ,że jak podrośnie te parę cm to może polubi, ale to też nie jest pewne - zdecydowanie woli, gdy nosi się ją przodem do świata, a nie do siebie...
Ostatnia moja nadzieja to ta, że pewnie niektóre z Was też miały takich malych awanturników, którzy z tego wyrośli...

Dracena · Wysłany: Pią 22:09, 20 Mar 2009 Temat postu:

Fiona, biedaczko,

Mogę ci powiedzieć na pocieszenie, że rok temu o tej porze mogłabym napisać dokładnie to samo! Wracałam do domu i płakałam z małym! Kiedyś cały tydzień nie wychodziłam, choć generalnie staram się od zawsze być na dworze, niezależnie od pogody.

Duuuużo cierpliwości i wiary w to, że dziecię nie robi tego złośliwie. Jak było ciepło to czasem po prostu rozkładałam w parku koc, na którym się razem wylegiwaliśmy, bo mojemu to nawet pozycja siedząca w wózku nie odpowiadała. Tak naprawdę to mu dopiero zaczęły spacery tak na maksa się podobać, od kiedy zagala na własnych nogach! Wesoly

Gagusia · Wysłany: Pią 22:25, 20 Mar 2009 Temat postu:

Dla mnie to czysta abstrakcja, o czym piszecie... Co może być takiego traumatycznego w spacerze? Moje dziecko 3 minuty po wyjściu z domu usypiało jak anioł i póki wózek jechał to spało...
A Twoja córeczka nie jest na coś uczulona?
Bo u nas był taki jeden trudny moment, jak Młody rzeczywiście kosmicznie ulewał, było parę takich dni, kiedy nie dawał się położyć na płasko, bo mu było chyba zwyczajnie niedobrze. Wtedy absolutnie wózek to nie było to, ostatecznie mógł się zgodzić na trzymanie cały spacer na rękach, tylko nie całkiem o to nam chodziło. Poprawiło mu się, jak przeszłam na dietę eliminacyjną...
A smoczka mała nie dostaje? Bo zawszeć to jakiś sposób

Fiona · Wysłany: Pią 23:01, 20 Mar 2009 Temat postu:

Draceno - wracasz mi wiarę, że to nie my jesteśmy jacyś "nienormalni", że nie umiemy sobie poradzić z takim maluchem, tylko po prostu zdarzają się takie "trudne przypadki"... Co do cierpliwości i nadziei na poprawę - w tym momencie o to łatwiej, bo Mała śpi spokojnie, a patrząc na nią aż trudno uwierzyć, że jest w stanie takie sceny urządzać Confused

Gagusiu - smoka bardzo chcieliśmy nie dawać, ale widząc co się dzieje przy wychodzeniu z domu skapitulowalam jakieś dwa miesiące temu i wetknęłam. Dosłownie. Bo niestety zaraz został wypluty - kilkanaście razy próbowałam przy innych okazjach i zawsze to samo (nota bene ze smoczkiem w buzi przytrzymywanym, by nie wypchnęła go też świetnie potrafi krzyczeć Mruga

) Czasem za to ssie sobie pieluszkę, ale na większe histerie i to nie pomaga.
O alergiach jak dotąd nic nam nie wiadomo, ma jedynie stwierdzony refluks, który też na pewno nie pomaga w polubieniu pozycji leżącej. Ale nauczyłam się już trochę odróżniać krzyki pochodzenia refluksowego od tych czysto histerycznych...

juka · Wysłany: Sob 21:41, 21 Mar 2009 Temat postu:

Dracena · Wysłany: Nie 10:51, 22 Mar 2009 Temat postu:

Hehe, Gagusiu, w samochodzie też podobno WSZYSTKIE dzieci śpią. Wsciekly

Uwielbiałam te sceny, kiedy idąc do samochodu z małym mówiliśmy z mężem: "no to teraz zatyczki w uszy i wsiadamy", a postronni: "no co wy, przecież zaraz zaśnie, nie?" Normalnie, nóż mi się w kieszeni otwierał. Wesoly

Od kiedy wyrósł młody na tyle, że widzi świat za oknem jest ok, wcześniej - dramat. Wesoly

Po prostu nie znosi być przywiązany w jednej pozycji, czy to wózek czy fotelik, leżaczek, czy nawet przez dłuższy czas ręce rodziców (w czasach, kiedy już potrafił się tak czy inaczej sam przemieszczać).

Ale są też miłe strony takiego dziecka (a jakiego nie ma?

). Widzę, jak on się błyskawicznie rozwija dzięki tej swojej niesamowitej żywiołowości. Nie chodzi o chwalenie się, ale wszystkie umiejętności ruchowe zdobywał błyskawicznie, bez problemu, nie ma tak, że np. na dworze ciągle mnie trzyma, tylko biegnie od razu w stado dzieci, etc. Wesoly

Gdyby był spokojny, to wiadomo, że by i tak tego wszystkiego się nauczył, ale może nie w tak spektakularny sposób, który tak mile łechce dumę napuszonych rodziców. Mruga

Fiona, jeśli masz ten sam model, to jeszcze dużo przed wami. Wesoly

Dracena · Wysłany: Nie 10:52, 22 Mar 2009 Temat postu:

Acha, Fiona, ja dawałam smoka na spacerze, przez kilka miesięcy, czasem zasypiał, częściej pluł, w sumie nic to nie zmieniło i w niczym nie pomogło. Wesoly

juka · Wysłany: Nie 12:34, 22 Mar 2009 Temat postu:

kukułka

Dracena, jakbyś dosłownie moje dziecko opisywała. Z jedną różnica. On lubi chustę i to jedyny moment gdy przestaje być tak ruchliwy. Ale wtedy trzeba iść. Stać w miejscu w chuście też nie znosi. Jak ostatnio widziałam dziecko znajomych bo godzinę w kościele wytrzymało w miejscu bez dodatkowych atrakcji to mi się wierzyć nie chciało jak to możliwe.

micelka

Mój synek też z tych baaardzo ruchliwych i ciekawych świata... Oj, bywa ciężko czasami.

babajaga

Zaczynam już marzyć o wspólnych eskapadach z małą. Położna mówiła żeby ze 2 tyg poczekać, czyli jeszcze tydzień, a ja już wariuje w domu. Kiedy wychodzilyscie na pierwsze spacery z zimowymi dziećmi? Jak wyglądało to werandowanie? W sensie czasu i jak często itd? Na razie nie mamy wózka więc przymierzymy się do chusty. Oby się spodobała.

ika

U mnie trafilismy na mrozy - 17 wiec czekalam 3 tygodnie. Pierwszy raz byl w wozku w pokoju przy oknie 1,8 otworzonym na full, z 15 minut. Drugiego dnia spał z pol godziny a trzeciego juz na spacer normalny 20minutowy, mroz byl z -5 Wesoly

Justek

Moja z listopada to już po tygodniu wychodziła, jak nie ma silnego mrozu to można ubrać ciepło i wyjść na 10-15 min potem spacerki po pół godziny. 2 tygodnie to trochę bez przesady, szczególnie że nie ma zimy mroźnej