..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

novva

[link widoczny dla zalogowanych]

Robię rachunek sumienia, czy moje dziecko czuło się zestresowane i opuszczone jako niemowlę. Bycie wystarczająco dobrą matką jest w dzisiejszych czasach niezmiernie trudnym zadaniem Mruga

Ciekawe, na ile poważnie można traktować te badania na myszkach? Do dziś pamiętam, jak na psychologii uczyli mnie o tym, że o pewnych zachowaniach ludzi można wnioskować z zachowań karaluchów.

espree

To dobrze, że przesiedziałam pierwszy rok w domu

kukułka

jakbym brała to poważnie to bym musiała się załamać przez te 3 tyg syna w klinice i operacje tuż po urodzeniu. Ja tam nie widzę żeby był smutny czy aspoleczny. A jak ma problem to kombinuje na wszystkie sposoby by znaleźć wyjście;)

Dona

no dobra, a mogłyscie zauwazyc w swoim zachowaniu/zyciu takie elementy, które dałoby sie wytłumaczyc stresem w niemowlętwie..

czy cos wiecie na ten temat, jakies historie opowiadane przez rodziców/?

Niania

tak - to prawda,
ale raczej w wiekszych dawkach niz zwykła matka moze zafundowac dziecku, novva, nie doszukuj sie jakis bledow!
Np mój K ma skutki stresu poszpitalnego - i bedzi emial w wieku późniejszym.. ale on 8 miesiecy spedził w szpitalu!
no!
wiec nie przesadzajmy z tym że matka raz czy dziesiaty sie wkurzyla i krzyknęła!

kukułka

a w czym nianiu widzisz te objawy stresu poszpitalnego? Zaburzenia snu np? Pytam bo mój ewidentnie źle spać w nocy zaczął w czasie trzeciego pobytu w szpitalu mimo że byłam tam z nim (oczywiście to nie to samo co 8 mies-bez dwu zdań). Dona w odp na Twoje pytanie- ja mam problem z wyrażaniem swoich pragnień i potrzeb nawet codziennych prozaicznych. Wiem że często bywało że płakałam jako niemowlę a mama nie przychodziła bo po prostu moi mama i tata to osoby niesłyszace więc siłą rzeczy nie biegła do mnie na każdy płacz ale często zaglądała. Dziadkowie mówią że ja podobno nauczyłam się po miesiącu czy 2 od urodzenia nie płakać jak cos chcęiałam tylko czekać aż mama przyjdzie i wtedy zaczynałam płakać jeśli miałam mokro czy cos tam innego. Jeśli dziadkowie byli w domu (a nie cały czas byli bo pracowali) to babcia była w naszym mieszkaniu prawie non stop,spala też tam w nocy i budziła mamę gdy płakałam. Moja siostra nie nauczyła się za to nie płakać. Ja miałam już wtedy 6 lat i dawałam mamie znać jak tylko słyszałam płacz siostry. Czasem myślę że ta nieumiejętność w wyrażaniu potrzeb, jakieś skrępowanie tym że ktoś się musi mną zajmować, mogły być i są właśnie przez to... Ja np wolę padać na dziób i opiekować się kimś niż żeby ktoś zajmował się mną Smutny

dziś są różne czujniki urządzenia świecące lampkę mamie przy głowie gdy dziecko płacze itd itp. Pewnie więc takim mamom i dzieciom jest łatwiej. Wtedy tego niestety nie było...

Niania

kukułko -
ze snem to było tak, że w czasie pobytu w szpitalu i przez najbliższe tygodnie po - Krzysiek budził się jak w zegarku równo co godzinę. Potem z tygodnia na tydzien - co dwie, trzy cztery...
Obecnie jest róznie - raz prześli całą noc jak trusia, raz budzi sie z rykiem 2, 3 razy, a innym raziem całą noc wierci się jak najęty i niby śpi-niby nie tylko pojękuje i trzeba przy nim być non stop.

A co do zachowań stricte opurazowych - to np upodobanie do walenia głową w drewnianą ściankę - bombowa zabawa.... wg psychologów "dostymulowanie się" dziecka, albo nagłe niby bez powodu napady furii trudne do opanowania które po chwili przechodza w zabawę cyz śmiech jakby nigdy nic

Karafka

novva, bym sie myszkami nie przejmowala

jest np. pewien zwiazek, ktory u szczura jest toksyna a u swinki morskiej nie, wiec glowa do gory

Edwarda

juka

Edwarda- to może być symptom uszkodzeń organicznych oun, nie tylko traumy. jak podrosnie niech zbadają organikę psychologicznie a na razie do neurologa

Dracena

Ja znam dorosłego człowieka, od wielu lat w strasznej depresji. Niemowlęctwo i pół dzieciństwa w szpitalach, z odwiedzinami rodziców przez szybę 2 godziny dziennie... Smutny

milunia

Dracena to straszne Sad

To ogromna odpowiedzialność mieć dziecko, dla mnie nadal zbyt duża żeby się na coś takiego zdecydować...

Dracena

Milunia, nie przesadzaj - ani z wymiotami, ani z narażaniem dziecka na stres. Wesoly

To były inne czasy, dzisiaj dzieci chyba raczej nie hospitalizuje tak długo, zakazując dostępu do niego rodzicom... (chyba?... )

Zresztą, depresja nigdy nie ma jednej przyczyny.

kukułka

no jak na intensywnej terapii to bez rodziców niestety. Na chorych noworodkach tak samo. Ale zgadzam się milunia nie przesadzaj. Mam wrażenie że wszystko chciałabys mieć przewidziane i pod kontrola, z poczuciem wpływu na wszystko. Tak się nie da. Nigdy nie przewidzisz wszystkiego. Jakbyśmy wszystkie jako kobiety tak się bały to już dawno gatunek ludzki by wymarł... Nie święci garnki lepia

Dracena

Kukułko, ale nie mogą być z dzieckiem cały czas, jak normalnie w szpitalu, gdzie na podłodze czy na krześle (co swoją drogą też jest chore... Smutny

), czy nie mogą zostać na noc, albo w ograniczony godzinowo dostęp?