..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Iskra

Ja mam też wstręt, ale do autobusów

Kojarzą mi się z rozdarciem - jechać wreszcie odwiedzić rodziców czy zostać następny weekend z M. (w mieście gdzie studiują) i nie widzieć ich cały kolejny tydzień.

brain

glr

brain, podziwiam Waszą wytrwałość....Ja bym tak nie mogła. Mój mąż już drugi rok wyjeżdża co jakiś czas na 3-4-5 tygodni i znoszę to coraz gorzej...Pierwszy raz wyjechał jak byłam na samym początku ciąży i tak co jakiś czas, a ja sama do lekarza, sama oglądałam synka na USG, sama się zmagałam z dolegliwościami, brakowało mi go - głupiego wyjścia na spacer razem, jakieś opieki i troski z jego strony (wiadomo każda kobieta chce się w ciąży czuć wyjątkowo). Potem na szybko wybieranie wózka, łóżeczka - na 2 miesiące przed porodem, bo potem znów musiał jechać i nie byłoby kiedy...Jak mały miał miesiąc to mąż znów pojechał, a ja z dzieckiem sama....Trochę te wyjazdy zatruły mi radość z ciąży a potem z wczesnego macierzyństwa...Ale nie mieliśmy wyjścia - zgodziliśmy się na wyjazdy zanim zaszłam w ciążę...Teraz znów go nie ma Kwadratowy

Ale już niedługo wyjazdy mają się skończyć...Czekam niecierpliwie, bo odczuwam jakąś straszną destabilizację życiową ciągle gdzieś się przenoszę (pod nieobecność męża wyjeżdżam z dzieckiem do mamy), ciągle coś/kogoś pakuję...Już normalnie czasem nie wiem gdzie mieszkam. A ja lubię mieć wszystko poukładane, spokojne i stałe. Dlatego właśnie podziwiam brain Ciebie i Twojego (już Mruga

) męża, bo tego ja bym już chyba nie zniosła...

A jak (jeśli wolno spytać) rozwiązujecie sprawę npr-u przy takim trybie życia?

mamma

ja nie chce nikogo oceniać, ale sama nigdy bym się nie zgodziła, żeby mąż gdzieś wyjechał na kilka miesięcy albo żeby widywaliśmy się tylko w weekendy, no chyba, że faktycznie brakowałoby nam już na jedzenie...
nie obraź się ale nie powiem, że was podziwiam, raczej uważam, że to chora sytuacja żeby mąż i żona nie mieszkali razem, no chyba, że faktycznie nieustannie staracie się żeby to jak najszybciej zmienić, ale jakoś tego nie wywnioskowałam z twojej wypowiedzi braian... tak jak np. dla grl to tylko przejściowa sytuacja...
ale ludzie sa bardzo różni w sumie, znam dobrze 2 takie przypadki, jedna dobra koleżanka mojej mamy miała męża marynarza, ona była nauczycielką spędzali razem wakacje, a poza tym on przyjeżdżał co kilka miesięcy na kilka dni, a tak to pływał po całym świecie, w końcu przeszedł na emeryturę na co czekali oboje ale długo ze sobą nie wytrzymali i się rozwiedli, i mojej dobrej koleżanki ojciec jeździł tirem nie było go w domu z 3 tygodnie potem wracał na tydzień, wiem, że córka jak była mała bardzo przeżywała jak np. utknął tirem na granicy i nie dał rady przyjechać na jakąś ważną uroczystość, ale jej rodzicom wydawał sie taki układ bardzo podobać, wyglądali na bardzo zakochanych i szczęśliwych zawsze jak ich razem widywałam, a mama uważała sie za bohaterkę (jak sie z nią rozmawiało) że pozwala mężowi na taką pracę wyjazdową... choć ostatnio jak byłam u rodziców coś słyszałam, że się rozeszli, ale nie wiem czy to prawda, może on już też na emeryturę przeszedł...

Polly

Bebe, to chyba zależy od danej pary, jak sobie z tym radzą. Znam sytuacje, gdzie po takich rozstaniach związek się rozpadał, ale znam też ludzi, którzy żyją tak od kilku lat i jakoś się przystosowali. Nie zmienia to faktu, że ja bym chyba wolała zawiesić studia i pojechać za mężem niż pozwolić mu wyjechać na stałe gdzieś daleko.

mamma

Ja wywnioskowalam po tych znajomych ze tak sie przystosowali do takiego zycia ze potem nie potrafili juz na codzien zyc ze soba... albo moze od poczatku nie potrafili...

brain

bebe, nie chcesz oceniać, nie chcesz obrażać, ale jakoś tak nie za dobrze się czuję, jak komentujesz moją sytuację jako chorą. A i też nie za bardzo trafna jesteś w swoim wnioskowaniu.

Nie wiem kim jesteście z zawodu, ale mój świeżo poślubiony ma takie wykształcenie, które nie gwarantuje pracy w miejscu zamieszkania, a nawet więcej: tam gdzie, nazwijmy to umownie, zlecenie - tam i on. Na tym polega jego praca i specyfika tego zawodu. (btw - czy za 1500zł, czy za 10000zł ta praca wygląda dokładnie tak samo)
I ja o tym wiem od samego początku i niezadowolenie z powodu stylu jego pracy, nie przeszkadza mi go kochać. To czy mój mąż będzie 24h/dobę w domu, czy 96h w miesiącu, nie warunkuje tego czy go kochać, czy nie kochać - być z nim albo go rzucić. Tego fragmentu z wyp. bebe o nietrwałości związków, gdzie jedna strona, a właściwie facet, pracuje poza domem, nie skomentuję, bo i po co?

glr - no właśnie wytrwałość to jest bardzo dobre określenie, ale po prostu wiemy, że warto zagryźć zęby i przetrzymać to co niefajne, bo my i nasz związek jesteśmy tego warci i nie pozwolimy, żeby to co ciężko nam przychodzi znieść (w naszym przyp. rozłąka, ale w to miejsce można podstawić różne rzeczy, które nie są dla ludzi wygodne i łatwe) przekreśliło naszą miłość. No wiadomo, że sytuacja nie jest za fajna, za komfortowa, moglibyśmy stwierdzić, że nie - nie wytrzymujemy tego, rozchodzimy się i szukamy kogoś innego, kogoś z kim byłoby łatwiej. Ale rzecz w tym, że my nie chcemy kogoś innego - chcemy właśnie tylko siebie i z tej właśnie przyczyny jesteśmy w stanie znosić, to co znosimy. To trochę jak z biblijnym lekkim brzemieniem, słodkim jarzmem Wesoly

I masz rację, że to jest destabilizujące i np. my jak tylko pojawi się dzidziuś musimy przeorganizować swoje życie. Ja sobie nie wyobrażam bycia w ciąży i życia samej, jak teraz. Albo co gorsza, już z malutkim dzieckiem - no może te trzy tygodnie jednorazowo jak u Ciebie, bym wytrzymała, ale nie jak teraz. Dlatego właśnie mój rozum, wiedząc że póki co nie ma za dużych szans na zmianę pracy u mojego P., studzi odrobinkę mój zapał na ciążę

Ale witaj wśród słomianych wdów

a kiedy Twój mąż wraca?

Aha, co do npr - na razie nic trudnego, bo trafiamy w niepłodne

mamma

Faktycznie przesadzilam i niefortunnie moze sie wyrazilam piszac chora sytuacja -przepraszam. Pozatym wyrazilam swoje zdanie-tak uwazam

glr

brain, to te niepłodne macie chyba w nagrodę za wytrwałość i cierpliwość Mruga

) Nam się już niestety zdarzyło, że niepłodne kilka razy przepadły i wtedy jeszcze bardziej nienawidziłam orto npr-u...Ostatnio wrócił w drugi dzień @....No ale po 4 tygodniach rozłąki i to było dobre, a potem cały jego pobyt już nie można było...To jest bardzo frustrujące i npr byłby na pewno jednym z powodów, dla których nie zgodziłabym się na taką rozłąkę na dłuższą metę...

brain

Polly

brain

Polly - góra do roku czasu Wesoly

A Wy już macie dzidziusia?

Polly

Oj, to dobrze, myślałam, że tak już będziecie mieli na stałe, ale rok to pewnie szybko minie Wesoly

My nie mamy jeszcze dzieci, staramy się od ponad 2 lat, jestem po 2 poronieniach i obecnie jesteśmy na etapie badań. Swoją sytuację opisałam w wątku "Jak się nie podłamać po kolejnej nieudanej próbie?", jeśli chcesz poczytać.