..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

brain

Oj to przepraszam za nieprzemyślane pytanie :*
Nie trafiłam na ten wątek, ale zaraz go odszukam.

Polly

Nie przepraszaj, przecież nie trzeba czytać wszystkich wątków

gam

glr

A brain nie zgodziła się na orto npr? Bo nie doczytałam, pisała tylko, że trafiają w niepłodne...Ale może w jakimś innym wątku pisała, a ja nie przeczytałam.

gam, nie ma co podziwiać...Ja tą swoją stanowczością mogę w swoim małżeństwie wyrządzić więcej szkody niż pożytku... Smutny

Poza tym wiesz, teraz tak mówię, ale gdyby mnie spotkała taka sytuacja w życiu to nie wiem czy byłoby mi łatwo podjąć taką decyzję...Choć w obecnej sytuacji jaka mam staram się stosować jednak orto...Zobaczymy jak długo tak pociągnę.

brain

glr pisałam o moim podejściu stronę wstecz.

Nie wiem jak i dlaczego, ale w piątek mój P. ma się stawić na rozmowie kwalifikacyjnej w firmie mającej siedzibę w naszym mieście

eeee?

wysłał tam daaaaaawno temu CV, od niechcenia, bo to praca o innym profilu niż jego wyuczony zawód no i w ogóle dużo bym musiała pisać, ale kurczę - poważnie przemyślimy ten temat

..tylko musi dostać wolne z pracy, a to nie będzie łatwe!

Iskra

to ja trzymam kciuki żeby się udało

to byłby już pierwszy krok do przeorganizowania życia i przygotowania się na dzidziusia

Polly

Brain - kciuki Wesoly

Oby się Wam udało jak najszybciej być już na stałe w jednym miejscu Wesoly

Justek

Czyżby zapowiadała się rewolucja? Wesoly

trzymam kciuki żeby wszystko się Wam pomyślnie ułożyło!

buba

Brain, też trzymam kciuki! Wesoly

Iskra

Wniosek z wczoraj: Nie powinnam chodzić do kościoła

Bo była tam taka malutka śliczna blondyneczka i uśmiechała się do mnie i oczka miała takie śliczne Rotfl

I
Ale czy to moja wina, że obce dzieci są takie urocze? Laughing

Polly

Iskra, też tak mam. M. jakoś nie rozumie tych moich zachwytów

koszatniczka

A my się oboje zachwycamy, śmieszą nas takie małe bąble, na razie jednak nie chcemy mieć własnego

Właśnie w kościele są najśmieszniejsze

Mirabelka

Odkopuję wątek.

Bardzo chciałabym mieć już dziecko. No właśnie- chciałabym, a nie chcielibyśmy...
Przed ślubem rozmawialiśmy sporo o dziecku, oboje bardzo go pragnęliśmy, postanowiliśmy zacząć starać się po podróży poślubnej, czyli trzy-cztery miesiące po ślubie.

No i niestety, za każdym razem, kiedy wspominałam, że to może już, mąż znajduje wymówki- a to, że wesele, na które chce jechać, a to jeszcze podróż w planach, a to jego egzaminy itp.
Ostatnia rozmowa skończyła się na: może w przyszłym roku, jak wszystko będzie ok.

Od dawna chciałabym być mamą. Te nasze przedślubne rozmowy dały mi ogromną nadzieję. Jestem bardzo rozczarowana, nie rozumiem, dlaczego on się tak tego dziecka boi. Nie chcę go do niczego zmuszać, bo wiem, że to nei ma sensu.
Jest to dla mnie bardzo trudne, zwłaszcza, że wszystkie moje najbliższe koleżanki są w pierwszych tygodniach ciąży i jest to niestety jedyny temat w czasie naszych spotkań. w dodatku pytania- a kiedy wy? Ryczeć mi się chcę, kiedy się z nimi spotykam... Przez to wszystko jestem w kiepskiej formie psychicznej i obsesyjnie myślę o ciąży.

Wasi mężowie też się tak bali? Jak ich przekonałyście, że to może już ten moment?

Karafka

Maz chciał wiec nie pomogę Mruga

fiamma75

Mąż chciał bardziej niż ja więc też nie pomogę.

Ale ile macie lat, jaka jest wasza sytuacja zawodowo-mieszkaniowa? może o to chodzi? Ile jesteście po ślubie?